เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 748
บทที่ 747 นี่คือสิ่งที่แกควรทำต่อคุณตาแท้ๆของแกเหรอ
“ไม่มีอาการเวียนหัวแล้วใช่มั้ยครับเช่นนั้นคงจะเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว ยาที่ผมให้คุณชายเซินยังทานอยู่มั้ยครับ ทานยาตามเวลาและปริมาณ ก็จะเป็นผลช่วยให้ร่างกายของคุณชายเย่กลับมาแข็งแรงปกติ”
เย่โม่เซินพยักหน้า“ขอบคุณคุณหมอเห่าด้วยครับ”
“ในเมื่อคุณชายเซินไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว อย่างนั้นผมก็กลับประเทศอย่างหายห่วงได้แล้ว วันนี้ขอขอบคุณนายท่านยู่ฉือที่ให้การต้อนรับ”
ยู่ฉือจินค้ำไม้เท้ายืนขึ้น พยักหน้า“อาเซิน หลานไปส่งคุณหมอด้วยนะ”
“ไม่ต้องหรอกครับ ไม่ต้องไปส่งผม คนขับรถรออยู่ด้านนอกนี่เองครับ อีกทั้งเส้นทางแถวนี้ผมก็คุ้นชินเป็นอย่างดี ผมออกไปเองได้ครับ”
ผู้อำนวยการเห่าพูดจบก็จากไป ราวกับเกรงว่าเย่โม่เซินจะตามไปส่งเขาจริงๆ
หลังจากรอให้เขาจากไปแล้ว ยู่ฉือจินลูบที่หนวดของตน“ส้นเท้าของหมอเห่านี่ทาน้ำมันอยู่หรือไง วิ่งเร็วขนาดนี้ อาเซินหรือว่า หลานหน้าตาน่ากลัวจนทำให้คนเขาตกอกตกใจจน”
เย่โม่เซิน“？？？”
ยู่ฉือจิน“ไม่อย่างนั้น ทำไมพอเขาได้ยินว่าจะให้หลานไปส่ง ถึงได้รีบร้อนออกไปขนาดนั้น”
เย่โม่เซินอึดอัดใจ“คุณตาครับ นี่ไม่เกี่ยวกับผมเลยนะครับ”
ยู่ฉือจินเห็นใบหน้าเยือกเย็นดุดันของเขา พ่นเสียงฮึดฮัดในจมูก“เห็นสีหน้าหลานแบบนี้ เหมือนคนอื่นเป็นหนี้หลานอย่างนั้นแหละ แล้วยังจะบอกว่าไม่เกี่ยวกับหลานอีกเหรอ”
“คุณตาเรียกหาผมมีธุระอะไรหรือครับ”
เขาไม่แยแสอะไร แม้แต่น้ำเสียงยังเรียบเฉย
พอยู่ฉือจินได้ยิน ก็ไม่พอใจทันที
“ไอ้นี่ นี่แกทำท่าทางแบบนี้กับคุณตาของแกเหรอ”
สิ้นเสียง ไม้เท้าในมือของยู่ฉือจินก็ยกขึ้นตีลงไปที่เย่โม่เซิน เย่โม่เซินหลบหลีกอย่างรวดเร็ว เอ่ยพลางขมวดคิ้วว่า“คุณตาจะทำแบบนี้กับหลานแท้ๆเหรอครับ ยกไม้เท้าสูงขนาดนั้น ตีลงมาผมก็พิการพอดี”
ยู่ฉือจินมองเขาอย่างสนใจ “แกไม่ได้หลบไปแล้วเหรอ”
เย่โม่เซินสีหน้าเย็นเยือก“ผมหนี กับที่คุณตาจะตีผม มันเกี่ยวกันด้วยเหรอครับ”
ยิ่งเห็นใบหน้าเย็นยะเยือกของเขา ยู่ฉือจินก็ยิ่งรู้สึกถูกชะตาหลานคนนี้ หน้าตาหล่อเหล่าแบบนี้ สมแล้วที่เป็นลูกชายของลูกสาวตนเอง
พอนึกถึงยู่ฉือซินลูกสาวคนโตของตนเอง ใบหน้ายู่ฉือจินก็เผยให้เห็นความเจ็บปวด“แกกับแม่หน้าตาเหมือนกันมาก แต่น่าเสียดาย……”
ก็อกๆ——
ตอนนี้เอง เสียงเคาะประตูห้องหนังสือดังขึ้น
“เข้ามา”
หลังจากผลักประตูเข้ามา คนรับใช้ก็ยืนที่ประตู เอ่ยอย่างนอบน้อมว่า “คุณท่าน คุณชายเซิน คุณหนูตวนมู่มาแล้วครับ”
“ห๊ะ”คิ้วสีดอกเลาของยู่ฉือจินขมวด“เสี่ยวเสว่มาแล้วเหรอ อาเซิน แกรีบลงไปชั้นล่าง ต้อนรับเธอแทนตาหน่อย”
“ไม่ว่างครับ”เย่โม่เซินตอบโดยไม่ต้องคิด ก็ปฏิเสธข้อเรียกร้องของยู่ฉือจินทันที
ยู่ฉือจิน“ไอ้หมอนี่ กล้าปฏิเสธตาแกเหรอ เสี่ยวเสว่มาแล้วไม่ต้อนรับขับสู้ หมายความว่ายังไง ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้เสี่ยวเสว่เป็นห่วงแกมากขนาดไหน แกรู้มั้ย……”
ชายชราเริ่มบ่นขึ้นมาอีก เย่โม่เซินฟังจนปวดหัว นัยน์ตาสีน้ำหมึกปิดลงแล้วลืมขึ้น มีเพียงความมืดมิด จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไป
ทำราวกับว่าไม่ได้ยินอะไรอย่างนั้น
ยู่ฉือจินยังคิดจะตามไปบ่นให้เขาฟัง แต่เย่โม่เซินเพิ่งจะเดินออกไป ก็ได้ยินเสียงอ่อนหวานดังเข้ามา
“พี่เซิน！”
เย่โม่เซิน“……”
ยู่ฉือจินเผยให้เห็นรอยยิ้มที่สะใจออกมา“เสี่ยวเสว่มาแล้วเหรอ เมื่อครู่ให้พี่เซินไปต้อนรับหนูแทนปู่ ไปเที่ยวให้สนุกนะ”
ไอ้หมอนี่ สาวเจ้าวิ่งมาหามาถึงตรงหน้าแล้ว ดูสิแกจะปฏิเสธยังไง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่