เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 969

บทที่ 969 คุณทำเกินไปแล้ว

ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง

เสี่ยวเหยียนรีบพยักหน้า จากนั้นเธอยิ้มหวานให้กับเซียวซู่แล้วพูดว่า “นายนี่ทำหน้าที่ผู้ช่วยได้สมกับตำแหน่งจริงๆนะ คำนึงถึงคุณชายเย่แล้วก็คุณนายน้อยด้วย ถ้าคุณชายเย่รู้ต้องปลื้มใจแน่ๆ เมื่อถึงตอนนั้นนายต้องได้โบนัสปลายปีแน่นอน”

โบนัสปลายปี…

เซียวซู่ยิ้มบางๆ แล้วพูดขึ้นมาว่า “อาจจะเป็นอย่างนั้น ต้องรบกวนเธอพูดชมฉันต่อหน้าคุณนายน้อยด้วยล่ะ”

“อ๋อ ที่ทำแบบนี้ก็เพราะอยากได้โบนัสสินะ” เสี่ยวเหยียนพูดเหมือนจับได้ “แต่ว่านี่ก็เพิ่งผ่านปีมาไม่ใช่เหรอ”

“คุณชายเย่ความจำเสื่อมแล้ว ปีนี้ยังไม่จ่ายเงินเดือนให้ฉันเลย”

“ฉันเข้าใจแล้ว” เสี่ยวเหยียนพยักหน้าหงึกๆ “นายวางใจเถอะ ฉันจะพูดชมนายต่อหน้ามู่จื่อเอง แล้วให้มู่จื่อไปกระซิบเรื่องนายให้เขาฟัง”

เซียวซู่มองเธอด้วยแววตาอ่อนโยน จากนั้นจึงมองไปยังเสื้อโค้ต

“แล้วเธอจะใส่เสื้อโค้ตได้หรือยัง”

ตอนแรกกะว่าจะคืนเสื้อให้เขา แต่เมื่อคิดว่าเซียวซู่อยากให้เธอช่วยเขา ก็แค่พูดชมเขาไม่กี่คำไม่เปลืองแรงอะไรหรอก แต่ถ้าเธอไม่ตอบรับ เขาอาจจะคิดว่าเธอไม่ช่วยเขา

คิดไปคิดมา เสี่ยวเหยียนจึงใส่เสื้อด้วยความสบายใจ

จากนั้นเธอยังตบบ่าของเซียวซู่ “โอเค นายวางใจเถอะ ขอบใจนะ ฉันจะพูดชมนายแน่ๆ”

“.…..” เจสันที่ยืนอยู่อีกด้าน

คนที่ได้ยินบทสนทนาของทั้งสองคนอย่างเจสัน อดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก

ยังมีคนทำแบบนี้อีกเหรอเนี่ย เจสันเพิ่งเคยเห็นคนจีบสาวจนเป็นแบบนี้ครั้งแรกเลย อีกอย่างเขารู้จักกับเซียวซู่มานาน ดังนั้นเมื่อเสี่ยวเหยียนเดินออกไป เจสันจึงอดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปแล้วพูดด้วยเสียงทุ้ม “อย่าว่าฉันไม่เตือนนะ แต่ถ้านายยังจีบผู้หญิงแบบนี้ ยังไงก็จีบไม่ติดหรอก”

“.…..” เซียวซู่

“เมื่อกี้ฉันสังเกตดูแล้ว พวกนายคงจะเป็นรักสามเส้าสินะ”

เซียวซู่ใจเต้น เขาหรี่ตามองเจสัน

“นายชอบเธอ เธอชอบเขา”

“หุบปาก ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย” เซียวซู่พูดอย่างหงุดหงิด

เห็นท่าทีของเขา เจสันจึงหัวเราะออกมา “ตอนแรกฉันคิดว่าโม่เซินจะหลงผู้หญิงจนหัวปักหัวปำ คิดไม่ถึงว่านายก็เหมือนกัน อย่าบอกนะว่านี่มันกาเข้าฝูงกา หงส์เข้าฝูงหงส์ ความรู้สึกของพวกนายมัดรวมกันอยู่เหรอ”

“โอเค โอเค ฉันก็แค่แหย่เล่น แต่อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ การจีบสาวน่ะทำแบบนายไม่ได้หรอก ยิ่งไปกว่านั้นการที่อีกฝ่ายไม่มีความรู้สึกให้นายสักนิด ถ้านายไม่สารภาพความรู้สึกของตัวเอง อีกฝ่ายจะโดนคนอื่นแย่งไปไม่ช้าก็เร็ว”

เซียวซู่ขมวดคิ้ว จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเสี่ยวเหยียนดังขึ้นมา “พวกนายคุยอะไรกันอยู่”

เพราะเสียงของเจสันเบามาก จึงทำให้คนที่ยืนอยู่ไกลๆ อย่างเสี่ยวเหยียนได้ยินเพียงเสียงพึมพำ ฟังอะไรไม่ออกสักนิดว่าเขาพูดอะไร แต่ทว่าเซียวซู่รีบพูดอธิบายราวกับโดนเหยียบหางอย่างไรอย่างนั้น “ไม่มีอะไร ปรึกษากันนิดหน่อยน่ะ”

เจสันกลับยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ “คุยเรื่องความรักกับพี่น้องนิดหน่อยน่ะ ถามวิธีจีบสาว”

“.……” เซียวซู่

เสี่ยวเหยียนมองเซียวซู่อย่างประหลาดใจ คนบื้อๆ อย่างเขาเนี่ยนะจะจีบสาว

แต่ทว่าเธอไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วลอบมองคนที่เอาแต่เงียบไม่พูดอะไรอย่างหานชิง

แม้ว่าเขาจะออกมาด้วยกัน แต่เขาพูดน้อยมาก น่าจะเพราะความปลอดภัยของมู่จื่อเขาถึงออกมา

*