เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 146
สรุปบท บทที่ 146 เกมนี้ต้องมีบั๊กแน่ ๆ: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]
สรุปเนื้อหา บทที่ 146 เกมนี้ต้องมีบั๊กแน่ ๆ – เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] โดย Internet
บท บทที่ 146 เกมนี้ต้องมีบั๊กแน่ ๆ ของ เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] ในหมวดนิยายกำลังภายใน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 146 เกมนี้ต้องมีบั๊กแน่ ๆ
ทันใดนั้น ใบหน้าของผู้คุ้มกันมีความเย็นชามากขึ้น พลังลมปราณที่แผ่ออกจากร่างกายก็รุนแรงมากขึ้น
เขาสะกิดปลายเท้าลงบนพื้นเวที ใช้แรงกระแทกที่เกิดขึ้นระหว่างเซถอยหลังเป็นแรงเหวี่ยงหมุนตัวเตะกลับหลังฟาดส้นเท้าเข้าใส่ศีรษะของซูเย่
“ผลั่ก!”
เขาไม่ได้ขยับหลบหนี แต่ยกแขนขึ้นมาปิดด้านข้างศีรษะของตนเอง ทำให้สามารถป้องกันการโจมตีด้วยส้นเท้าของผู้คุ้มกันได้ทันเวลา
ซูเย่ยังคงไม่ได้บุกตะลุยไปข้างหน้า
เขาถูกโจมตีถึงสองกระบวนท่า แต่ก็ยังไม่ได้ตอบโต้กลับไป
ผู้คุ้มกันรีบหมุนตัวทิ้งระยะห่าง หันหน้ากลับมาถลึงตามองชายหนุ่มด้วยความระมัดระวัง
บรรดาผู้เล่นที่ติดตามมารับชมการต่อสู้ ล้วนเบิกตาโตด้วยความตกตะลึงอีกครั้ง
ผู้คุ้มกันสังเวียนมีความแข็งแกร่งมากไม่ใช่หรือ?
สองกระบวนท่าที่โจมตีออกมาเมื่อสักครู่นี้ หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นคงไม่สามารถต้านทานได้แล้ว
แต่เจ้าเวรกรรมกลับรับมือได้อย่างสบาย
ทุกสายตาจ้องมองไปที่ซูเย่ด้วยความตื่นเต้น
หมอนี่แข็งแกร่งถึงขนาดนี้ได้ยังไงกันเนี่ย!
“หรือว่าเขาจะเอาชนะผู้คุ้มกันได้จริง ๆ?”
คำถามนั้นปรากฏขึ้นมาในจิตใจของหวังเหา
ถึงเขาจะรู้ดีว่าเพลงหมัดขั้นพื้นฐานไม่มีทางเอาชนะวิชาการต่อสู้ของผู้คุ้มกันสังเวียนได้เด็ดขาด
แต่วินาทีต่อมา
ซูเย่ก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว
การจู่โจมสองครั้งติด ๆ เมื่อสักครู่นี้ ทำให้ชายหนุ่มสามารถประเมินพลังของผู้คุ้มกันสังเวียนได้พอสมควร
เขาเคลื่อนไหวด้วยความรวดเร็วราวสายฟ้าฟาด พร้อมกับปล่อยหมัดชกออกไปที่ศีรษะของอีกฝ่ายด้วยความว่องไว
เมื่อเห็นกำปั้นพุ่งตรงเข้ามาหาตนเอง สีหน้าของผู้คุ้มกันสังเวียนก็เปลี่ยนแปลงไป
เขายกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาป้องกันศีรษะ
“ผลั่ก!”
กำปั้นของชายหนุ่มกระแทกเข้าใส่ท่อนแขนของผู้คุ้มกัน
สีหน้าของผู้คุ้มกันเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง
แรงอัดของพลังลมปราณไม่ได้ซัดใส่เข้ามาอย่างที่คิด
สิ่งที่ผู้คุ้มกันรู้สึกก็คือมันเป็นการกระแทกของหมัดธรรมดา ๆ เมื่อยกมือขึ้นป้องกันแล้ว ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก
แต่วินาทีต่อมา ผู้คุ้มกันถึงได้ตระหนักว่ามีนิ้วมือกำลังจ่ออยู่ที่ลำคอของตนเอง
ขอแค่นิ้วมือนั้นทิ่มออกมาข้างหน้าอีกเล็กน้อย
เขาก็จะคอหักเสียชีวิตไปทันที
เขาเบิกตาโตจ้องมองซูเย่อยู่เนิ่นนาน สุดท้ายก็ได้แต่พูดออกมาด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวว่า “นายชนะแล้ว!”
ซูเย่ชักมือกลับ
“เท่ากับว่าผมผ่านโหมดนี้แล้วใช่ไหม?”
ซูเย่ถามให้แน่ใจ
“ผ่านแล้ว”
ผู้คุ้มกันมองหน้าชายหนุ่มอีกเล็กน้อย ก็หมุนตัวกลับไปนั่งกลางเวทีเพื่อปรับระดับพลังลมปราณ และรอคอยผู้ท้าดวลคนต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เห็นดังนั้น กลุ่มผู้เล่นที่ติดตามมารับชมการต่อสู้ก็ถึงกับปากอ้าตาค้าง
เจ้าเวรกรรมชนะแล้วหรือ?
เพิ่งเปิดจุดลมปราณได้เพียงจุดเดียวกลับสามารถเอาชนะผู้คุ้มกันสังเวียนที่มีความแข็งแกร่งที่สุดได้แล้ว?
หวังเหากำลังขมวดคิ้วเฝ้ามองซูเย่ด้วยความประหลาดใจไม่แพ้ทุกคน
“ถ้าให้ต่อสู้กันจริง ๆ นายจะสามารถเอาชนะฉันได้ตั้งแต่ตอนไหน?”
ทันใดนั้น ผู้คุ้มกันส่งเสียงถามออกมาเหมือนติดใจสงสัยอะไรบางอย่าง
“ตั้งแต่ตอนที่คุณโจมตีกระบวนท่าแรก”
ซูเย่ตอบ
ผู้คุ้มกันสังเวียนชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจ ก่อนพูดน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ถ้าเป็นโลกความจริง นายคงมายืนพูดอยู่แบบนี้ไม่ได้แล้ว”
พูดจบ
เขาก็หลับตานั่งสมาธิไม่สนใจชายหนุ่มอีก
ซูเย่ไม่พูดอะไร หันกลับมากวาดตามองกลุ่มคนดูผู้รับชม และก้าวเดินลงมาจากสังเวียนต่อสู้
หวังเหายืนดูจนซูเย่เดินหายลับไปจากสายตา
“นั่นสิ ทำไมถึงสอนแค่เพลงหมัดระดับพื้นฐานให้พวกเรา แต่เจ้าเวรกรรมกลับได้เรียนเพียงหมัดระดับสูงเฉยเลย?”
ยังคงมีผู้คนตั้งคำถามต่อไปมากมาย
หลังจากนั้น
ทางทีมงานจึงต้องเข้ามาตอบกระทู้ว่า
“เพราะว่าพวกคุณยังมีฝีมืออ่อนด้อยมากเกินไปไงล่ะ”
คำตอบนี้ยิ่งทำให้สถานการณ์ร้อนแรงมากกว่าเดิม
“เฮ้ย! ทีมงานจะดูถูกผู้เล่นแบบนี้ก็ได้เหรอ?”
“พวกเรามีฝีมืออ่อนด้อยมากเกินไป? พูดแบบนี้หมายความว่าไงกันแน่?”
“อ่อนด้อยแล้วจะทำไมล่ะ ฉันอยากเรียนเพลงหมัดระดับสูง ฉันจะไปฝึกฝนได้ที่ไหน ใครจะรู้ว่าฉันอาจมีพรสวรรค์ซ่อนอยู่ก็ได้ ฉันว่าพวกเราหาวิชามาฝึกกันเองเหอะ อย่าไปฝึกตามคู่มือที่ทีมงานแนะนำเลยดีกว่า!”
ทุกคนแสดงความคิดเห็นด้วยความโกรธแค้น
หลังจากนั้นไม่นาน
ทีมงานก็เข้ามาตอบกระทู้อีกครั้ง
“มีเพียงผู้ที่ผ่านโหมดสังเวียนผู้กล้าสำเร็จเท่านั้น ถึงจะได้รับสิทธิ์ให้เรียนรู้เพลงหมัดระดับสูงนะครับ”
นั่นไง!
บอกมาตั้งแต่แรกก็หมดเรื่องไปแล้ว!
ไม่เห็นต้องพูดจาดูถูกกันเลยนี่นา!
เมื่อได้รู้ว่าหากผ่านโหมดสังเวียนผู้กล้าได้สำเร็จ ตนเองก็จะมีโอกาสได้เรียนเพลงหมัดระดับสูง ทุกคนจึงเกิดความตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว
พวกเขาไม่เสียเวลาโต้เถียงอยู่ในกระทู้อีกต่อไป ทุกคนกลับมาฝึกซ้อมประลองฝีมือบนเวทีต่อสู้ด้วยความตั้งใจและมุ่งมั่นมากกว่าเดิมหลายเท่า
…
ในเวลาเดียวกันนี้
เมื่อเดินลงมาจากสังเวียนของผู้คุ้มกัน ซูเย่ก็มุ่งหน้ากลับไปยังน้ำตกซึ่งเป็นทางเข้าของโหมดสังเวียนผู้กล้า
เขาก้าวเท้ากลับเข้าไปในม่านน้ำตก
ซูเย่อยากรู้แล้วว่าโฉมหน้าที่แท้จริงของเกม Fantasy Dream นั้นเป็นอย่างไร
หวังเหาเคยกล่าวเอาไว้ว่าหากผู้เล่นคนไหนสามารถผ่านโหมดสังเวียนผู้กล้าได้สำเร็จ ผู้เล่นคนนั้นก็จะสามารถเข้าสู่เกม Fantasy Dream ที่แท้จริงได้โดยทันที
* บั๊ก หมายถึง ปัญหาที่เกิดขึ้นกับโปรแกรมอันเนื่องมาจากคำสั่งในโปรแกรมนั้นเอง ซึ่งทำให้การทำงานของโปรแกรมไม่ถูกต้อง มีข้อผิดพลาด หรือไม่ราบรื่นเท่าที่ควร นอกจากปัญหาเกี่ยวกับโปรแกรมแล้ว อาจเป็นปัญหาเกี่ยวกับตัวเครื่องก็ได้ คำนี้มาจากคำ bug ที่แปลว่า ตัวด้วง ตัวแมลง ที่ชอบทำให้คอมพิวเตอร์สมัยก่อนเสีย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]