บทที่ 160 พวกเขาต้องฆ่าสัตว์ประหลาดไปเท่าไหร่กันนะ
ภายใต้การนำของท่านเทพ X กลุ่มผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนจึงดาหน้าเดินเข้าไปในเขตแผนที่ระดับ 32
“ฆ่าพวกมันให้หมด!”
ซูเย่ยกมือส่งสัญญาณให้ทุกคนชักอาวุธออกมา
สัตว์ประหลาดในเขตแผนที่ระดับ 32 คือมนุษย์ตั๊กแตน
ทุกคนบุกเข้าไปหากลุ่มมนุษย์ตั๊กแตนอย่างไม่หวาดกลัว
ซูเย่ตวัดดาบในมือเป็นแนวขวาง
คมดาบตัดร่างมนุษย์ตั๊กแตนขาดครึ่งท่อนตายไปหลายตัวในเวลาเดียวกัน
ผลก็คือ
ฝูงมนุษย์ตั๊กแตนส่วนที่เหลือรีบเข้ามาห้อมล้อมซูเย่ตรงกลางทันที
“ฝันไปเถอะ”
ซูเย่ขี่หลังตัวเฉิงหวงเทพเจ้าจึงมีความว่องไวมากกว่าพวกมนุษย์ตั๊กแตนเหล่านี้หลายเท่า
ถึงจะถูกพวกมันปิดล้อมอยู่นับสิบตัว แต่ชายหนุ่มก็ยังสามารถหลบหนีมาได้อย่างง่ายดาย
ด้วยเหตุนี้
ความซวยจึงตกเป็นของกลุ่มผู้เล่นที่วิ่งตามหลังเขามา
ถึงสัตว์ประหลาดในเขตแผนที่นี้จะมีระดับพลังแตกต่างจากเขตแผนที่ที่แล้วแค่เลเวลเดียว แต่ความแข็งแกร่งระหว่างเลเวล 31 กับเลเวล 32 ย่อมมีความแตกต่างอยู่มาก
โดยเฉพาะมนุษย์ตั๊กแตนเหล่านี้ที่มีความคล่องแคล่วปราดเปรียวมากกว่าปกติ มิหนำซ้ำ ขาหน้าของมันที่เป็นเหมือนขอเคียวก็ยังคมกริบยิ่งกว่าใบมีดโกน
แม้จะจัดกระบวนทัพเป็ดแมนดารินเข้าสู้ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถสังหารสัตว์ประหลาดเลเวล 32 ได้อีกแล้ว และผู้เล่นบางคนก็ถูกพวกมันฆ่าตายไปแล้วเช่นกัน
“ในเมื่อทีมเดียวฆ่ามันไม่ได้ งั้นพวกเราเอาสองทีมมารวมกันดีกว่า!”
ผู้เล่นคนหนึ่งส่งเสียงตะโกน
ดวงตาของทุกคนทอประกายวูบวาบ หลังจากนั้น กลุ่มผู้เล่นแต่ละทีมก็มารวมตัวกัน ก่อเกิดเป็นกระบวนทัพเป็ดแมนดารินรูปแบบใหม่
แต่พวกเขาก็ยังกลายเป็นเหยื่อมนุษย์ตั๊กแตนอยู่ดี
บุกกันเป็นทีม ตายกันเป็นทีม
จำนวนผู้เสียชีวิตเริ่มมีมากขึ้นอย่างน่าวิตกอีกครั้ง…
เห็นดังนี้ ทุกคนจึงชะลอการโจมตีโดยสัญชาตญาณ และหันสายตามามองหน้าท่านเทพ X อย่างมีความหวัง
ในเวลาเดียวกันนี้
ซูเย่กำลังไล่ฆ่าสัตว์ประหลาดมนุษย์ตั๊กแตนอย่างสนุกมือ
คมดาบของเขาฟันร่างพวกมันขาดเป็นชิ้น ๆ
บรรดาผู้เล่นที่ไม่มีทีมเป็นของตัวเองอาศัยจังหวะนี้แอบย่องเข้าไปเก็บผลึกวิญญาณที่ตกมาจากซากศพของมนุษย์ตั๊กแตนเหล่านั้น
ผลึกวิญญาณจากสัตว์ประหลาดเลเวล 32 ย่อมมีค่ามากกว่าผลึกวิญญาณจากสัตว์ประหลาดเลเวล 31
ไม่นานหลังจากนั้น
กลุ่มคนก็เดินตามหลังท่านเทพ X เป็นขบวนยาวเหยียด
“ขวับ!”
เสียงคมดาบฟาดฟัน
ตามมาด้วยเสียงแย่งชิงผลึกวิญญาณ
ซูเย่เดินลึกเข้าไปในเขตแผนที่ระดับ 32 มากขึ้นเรื่อย ๆ มนุษย์ตั๊กแตนที่อยู่ตามทางก็ยิ่งมีความแข็งแกร่งมากขึ้นเช่นกัน
เช่นเดียวกับจำนวนของพวกมัน
จากตอนแรกที่พวกมันเข้ามาหาซูเย่เพียง 10 ตัว ก็เพิ่มขึ้นเป็น 50 ตัว และบางครั้งพวกมันบุกโจมตีพร้อมกันถึง 100 ตัว
เมื่อเห็นว่าเทพ X สามารถดึงดูดสัตว์ประหลาดมาได้มากมายขนาดนั้น
กลุ่มผู้เล่นที่เดินตามหลังก็ต้องยืนนิ่งด้วยความตกตะลึง
มนุษย์ตั๊กแตนเหล่านี้ แค่ตัวเดียวพวกเขาก็แทบเอาชีวิตไม่รอดแล้ว
ท่านเทพ X กลับต้องรับมือพวกมันเป็นร้อยตัวในครั้งเดียว!
แต่แน่นอนว่านั่นไม่ใช่ปัญหา!
ไม่นานหลังจากนั้น
บนพื้นดินของเขตแผนที่ระดับ 32 ก็เกลื่อนกลาดไปด้วยผลึกวิญญาณจำนวนนับร้อยชิ้น
“พวกเรารีบเข้าไปเก็บกันดีกว่า!”
ผู้เล่นคนหนึ่งตะโกนออกมา ส่งผลให้ทุกคนหลุดออกจากภวังค์ และวิ่งเข้าไปแย่งชิงผลึกวิญญาณบนพื้นดินกันอย่างบ้าคลั่ง
ทำเอาผู้เล่นที่ตะโกนเป็นคนแรกสำนึกเสียใจขึ้นมาทันที!
“ให้ตายสิ รู้งี้ฉันไม่น่าตะโกนเลย แอบเข้าไปเก็บเองคนเดียวดีกว่า!”
ซูเย่หันกลับมากวาดตามองกลุ่มคนที่ติดตามอยู่ด้านหลัง และพบเห็นสถานการณ์แย่งชิงผลึกวิญญาณที่กำลังชุลมุนวุ่นวายสุดขีด
“ช้าเกินไป”
ชายหนุ่มหันกลับไปมองข้างหน้าอีกครั้ง และเห็นอยู่ไกล ๆ ว่ายังมีมนุษย์ตั๊กแตนกระจายกำลังกันอยู่ไม่ใช่น้อย
ซูเย่พูดออกมาทันที “มีใครอยากเป็นอาสาสมัครไปล่อพวกมนุษย์ตั๊กแตนมาที่นี่บ้างไหม?”
อาสาสมัครที่จะเป็นเหยื่อล่อสัตว์ประหลาดอย่างนั้นหรือ?
เมื่อได้ยินคำถามของท่านเทพ X ทุกคนก็หันขวับกลับมาจ้องมองเขาเป็นตาเดียว
มนุษย์ตั๊กแตนมีความแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ แค่เดินเข้าไปใกล้ ๆ พวกเขาก็คงถูกฆ่าตายไม่รู้ตัวแล้ว
ย่อมไม่มีใครอยากเป็นอาสาสมัคร
“เดี๋ยวผมไปเอง!”
ทันใดนั้น ผู้เล่นที่มีชื่อไอดีว่า ‘คนหัวแข็งไต้ซุย’ ก็ยกมือขึ้นแล้วเดินออกมา ก่อนที่เขาจะระเบิดเสียงคำรามและวิ่งเข้าไปหาฝูงมนุษย์ตั๊กแตนที่อยู่บนเส้นทางข้างหน้า
“สู้ ๆ นะพี่ชาย!”
บรรดาผู้เล่นที่อยู่ด้านหลังเห็นดังนั้นก็รีบยกมือป้องปากตะโกนให้กำลังใจ
ปรากฏว่าคนหัวแข็งไต้ซุยมีขวัญกำลังใจกล้าแกร่งไม่ใช่น้อย เมื่อเขาเข้าไปใกล้ฝูงมนุษย์ตั๊กแตน ชายหนุ่มก็แลบลิ้นปลิ้นตาหลอกพร้อมกับชูนิ้วกลางให้พวกมันอีกด้วย
หลังจากนั้น เขาก็หันหลังกลับสับเท้าวิ่งหนีออกมาสุดชีวิต
นั่นทำให้ฝูงมนุษย์ตั๊กแตนร้ายวิ่งตามมานับสิบตัว
ก่อนจะค่อย ๆ เพิ่มจำนวนขึ้นอีกหลายร้อยตัว
ซูเย่พูดอะไรไม่ออก
“ยอดเยี่ยมไปเลย พรรคพวก!”
เหล่าผู้เล่นที่รอคอยเก็บตกผลึกวิญญาณรีบล่าถอยไปอย่างเร็วไว เพราะกลัวว่าตนเองจะพลอยได้รับลูกหลงไปด้วย
เมื่อเห็นสัตว์ประหลาดดาหน้าเข้ามาเป็นฝูงใหญ่ ซูเย่ก็ลงมือโดยไม่รีรออีกแล้ว
ขณะนี้ สัตว์ประหลาดผู้น่าเกลียดน่ากลัวถูกซูเย่ดึงดูดความสนใจมาจากทุกทิศทุกทาง
ห่างออกไปในจุดที่ปลอดภัย
กลุ่มผู้เล่นที่ถอยออกมารวมตัวกันในบริเวณนี้เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบ
พวกเขาไม่อยากเชื่อสิ่งที่ตนเองกำลังพบเห็น
“นั่นมันตั๊กแตนผีหลายร้อยตัวเลยไม่ใช่หรือไง? เทพ X คิดจะสู้กับพวกมันตัวคนเดียวจริงสิ? นี่เขาไปเอาความมั่นใจมาจากไหนกันนะ?”
“เขาก็ต้องมั่นใจอยู่แล้วแหละ ถ้าเขาไม่มั่นใจ ก็คงหนีไปนานแล้ว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]