เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 187

บทที่ 187 คนที่เคยด่า ออกมาขอโทษซะ !!

ซูเย่: “เหอะเหอะ”

ทุกคน: “……”

พวกเขาอึ้งกับการโต้ตอบของซูเย่ ทำไมถึงมีคนที่เผชิญหน้าต่อการประณามของมวลชนแล้วยังคงสีหน้าปกติพูดว่าเหอะเหอะได้นับถือจากใจ!

เวลาสองทุ่ม

มหาวิทยาลัยประกาศรายชื่อผู้เข้ารอบ 10 คนจาก 100 คนอย่างเป็นทางการ เมื่อรายชื่อประกาศออกมาทุกคนก็ฟิวส์ขาดทันทีเพราะมีชื่อของอยู่ในรายชื่อ

“อะไรกันวะ นี่มันทุรเวชปฏิบัติ[1]ชัด ๆ ยังจะมีชื่อมันอีก?”

“นี่มันปกป้องคนผิดแบบโจ่งแจ้งชัด ๆ”

“พวกเราจะฟ้อง ซูเย่ที่กระทำทุรเวชปฏิบัติ มีสิทธิ์อะไรถึงได้เข้ารอบ?”

“ไอ้ซูเย่นี่มันมีที่มายังไงกันแน่ มหาวิทยาลัยถึงได้ปกป้องมันขนาดนี้”

“นี่มันดำมืดเกินไปแล้ว!”

“มหาวิทยาลัยควรที่จะให้คำอธิบายต่อพวกเรา หรือนี่คือสิ่งที่พวกคุณบอกว่าเป็นกลาง ยุติธรรม เปิดเผย? ฉันว่านี่มันคือชั่วร้าย ดำมืดต่างหากละ ฉันละอายจริง ๆ ที่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยนี้”

“สมแล้วที่เป็นนักเรียนที่คณบดีหลี่เคอหมิงอบรมสั่งสอนกับมือ ไม่ว่าจะทำอะไรล้วนแต่ได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่า ขนาดมีเรื่องทุรเวชปฏิบัติยังมีคนปกป้อง ซูเย่เจ๋งว่ะ!”

บนบอร์ดรวมมิตรมหาลัย ราวกับระเบิดลง ปกป้องซูเย่ต่อหน้าพวกเขาแบบนี้ คิดว่าพวกเขาเป็นคนหูหนวกตาบอดหรือยังไง? ยังมีกฎเกณฑ์อยู่ไหม สาขาแพทย์แผนจีน ผู้คนกำลังเดือดดาลสุดขีด

สาขาแพทย์แผนจีนจี้หยาง หอพักชาย

หลังจากกลับมาจากสนาม ในใจจางฮ่าวเฉินก็รู้สึกไม่สงบนัก เขารู้ดีว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นยังไง

วินาทีที่ออกมาจากสนาม หัวใจของเขาราวกับมีเข็มเเหลมทิ่มแทงอยู่ตลอดเวลา รู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างทิ่มแทงอยู่ในจิตใจ ถอดออกมาไม่ได้ รู้สึกทรมานยิ่งนัก เขาฝืนพยายามมาตลอด

และกลัวว่าเรื่องความผิดทั้งหมดของตนจะถูกมหาวิทยาลัยสืบพบ เขากลัวทุก ๆ อย่างจนกลายเป็นวิตกจริต เข็มเล่มนี้จะคาอยู่ในใจของเขาตลอดไป ติดตามเขาไปตลอดทั้งชีวิต

ในจังหวะนั้นหูเจ้ากรรมก็ได้ยินเสียงรูมเมทกำลังถกเถียง เสียดสีและด่าทอเรื่องที่ซูเย่ไร้จิตสำนึก

คำพูดที่แต่เดิมควรฟังแล้วรู้สึกสะใจแต่ในตอนนี้พอได้ยินแบบนั้นแล้ว กลับรู้สึกว่ามันช่างเสียดแทงจิตใจเสียเหลือเกิน เข็มเล่มนั้นยิ่งทิ่มแทงรุนแรงมากขึ้น

พลันความรู้สึกผิดก่อตัวขึ้นมาในจิตใจของชายหนุ่ม

แล้วก็เรื่องที่แก้วน้ำเก็บอุณหภูมิที่ถูกอาจารย์คุมสอบเอาไป ต่อให้สุดท้ายตรวจสอบไม่พบอะไร ใจของเขาก็ยังคงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดอยู่ดี

“ถ้าไม่ใช่เพราะเขา อาการของเจ้าก็คงแย่กว่านี้”

ในหัวของเขาได้ยินคำแต่พูดของกัวหงหย่วนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“ฉันไม่ควรเป็นคนแบบนี้”

“ฉันคือผู้ที่ในอนาคตจะเป็นแพทย์แผนจีน”

จางฮ่าวเฉินสูดหายใจลึกหนึ่งเฮือก

เข้าสู่ระบบเว็บบอร์ดรวมมิตรมหาลัยแพทย์แผนจีนอย่างไม่ลังเล

โพสต์กระทู้โดยใช้ชื่อจริง

“ความจริงเกี่ยวกับอาการช็อก ผมคือคู่กรณี”

“สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อจางฮ่าวเฉิน ผู้ป่วยอาสาหมายเลข 100 ของวันนี้ ซึ่งก็คือคนที่ซูเย่ทำการรักษา”

“เกี่ยวกับอาการช็อก ผมอยากจะพูดสักสองสามประโยค อันดับแรก ผมอยากขอโทษซูเย่ ขอโทษนะที่ฉันหลอกนาย อันดับต่อมาผมอยากพูดขอบคุณซูเย่ เป็นเขาที่ช่วยผม”

“ท้ายนี้ ผมอยากประกาศว่า ที่ผมช็อกไม่ได้เกี่ยวกับซูเย่เลยแม้แต่น้อย”

“เรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ ช่วงนี้ผมกระเพาะไม่ค่อยจะดี มีอาการท้องผูก ดังนั้นเมื่อวานผมจึงซื้อฮวงเสี่ยเฮียะ (ใบมะขามแขกมีสรรพคุณแก้ท้องผูก) จากร้านยาไปต้มน้ำดื่ม วันนี้ผมเองก็พกน้ำใบฮวงเสี่ยเฮียะไปที่สนามด้วย”

“ตอนก่อนที่ซูเย่จะวินิจฉัยให้ผม เพราะตื่นเต้นผมเลยดื่มน้ำฮวงเสี่ยเฮียะไปเยอะมาก จนนำไปสู่อาการกระเพาะหดเกร็งเฉียบพลันในตอนที่ซูเย่ทำการรักษา ”

“ด้วยเหตุนี้ กระเพาะหดเกร็งทำให้เกิดอาการช็อกไม่ได้เกี่ยวกับซูเย่เลย ตรงกันข้าม ในตอนที่ผมช็อกเป็นซูเย่ที่ช่วยผมไว้”

“ผมเองก็คิดไม่ถึงว่าเรื่องนี้จะเป็นประเด็นในบอร์ดรวมมิตรมหาลัยขนาดนี้ ผมไม่สามารถทำผิดต่อมโนธรรมแล้วพูดโกหกแน่นอน ผมขอยืนยันด้วยตัวเอง ซูเย่เป็นคนที่ดีมากคนหนึ่ง และเป็นคนที่มีวิชาแพทย์เลิศล้ำกว่าที่ผมเคยจินตนาการไว้มาก ๆ ข่าวลือต่าง ๆ ที่พูดกันก่อนหน้านี้ล้วนไม่จริง ”

“ขอบคุณเขามาก ๆ และหวังว่าทุกคนอย่าได้โทษซูเย่เลย เขาไม่ได้ผิด ทั้งหมดเป็นความผิดของผมเอง ผมขอโทษทุกคน ขอโทษครับ”

เมื่อเขียนเสร็จชายหนุ่มก็กดโพสต์กระทู้ออกไป

ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ความจริงทั้งหมด แต่ก็เพราะคำนึงถึงหน้าตาของทุกคนที่อยู่ในกลุ่มแชท รวมถึงตัวเขาเอง

เมื่อกระทู้นี้ออกมา ดูที่แฮชแท็ก นักศึกษาแพทย์แผนจีนทั้งหมดล้วนคิดว่าคู่กรณีออกมาเพื่อลงดาบที่ถึงแก่ชีวิตให้ซูเย่

คิดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่าจะเป็นกระทู้ล้างมลทินให้กับซูเย่

อ่านกระทู้จบ นักศึกษาสาขาแพทย์แผนจีนทั้งหมดล้วนตะลึงงัน

จากบอร์ดรวมมิตรมหาลัยที่ครึกครื้นหาใดเปรียบ กลายเป็นเงียบงันฉับพลัน

ไม่มีใครพูดอะไร

พวกที่พูดใหญ่โตว่าจะถอดถอนสิทธิ์ของซูเย่ ไปจนถึงพวกที่จะถอดทะเบียนนักศึกษาของซูเย่ ทั้งหมดล้วนเงียบงัน

นี่คือความจริงงั้นหรือ?

นี่ก็คือความจริงสินะ?

คู่กรณีมาเองแบบนี้ พวกเขาจะยังสงสัยอะไรได้อีก?

นักศึกษาคณะวิจัยสมุนไพรจีนที่ถูกข่มเหงบนบอร์ดรวมมิตรมหาลัยตลอดโดยไม่มีแรงตอบโต้ หลังอ่านกระทู้นี้จบถึงได้รู้สึกโล่งใจ

โดยเฉพาะซูชือและจินฟาน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]