เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 34

บทที่ 34 แต้มศีลธรรมเพิ่มเพราะบริจาคเงิน (ตอนปลาย)

เมื่อเห็นสีหน้าไม่เข้าใจสักเท่าไหร่ของซูเย่ จินฟานก็ยังคงอธิบายต่อไปด้วยความอดทนว่า “ช่วงหลังมี

แอปประเภทนี้เกิดขึ้นหลายเจ้าเลยล่ะ พวกเขาจะเอาเงินรางวัลมาเป็นตัวล่อให้คนเข้าไปเล่นเกมตอบคำถาม โดยที่ในแต่ละวันจะแบ่งการเล่นเกมออกเป็น 3 รอบ เงินรางวัลรอบแรกอยู่ที่ 10,000 หยวน เงินรางวัลรอบที่ 2 อยู่ที่ 20,000 หยวน ส่วนเงินรางวัลรอบที่ 3 อยู่ที่ 30,000 หยวน”

“เมื่อกี้พวกเราเพิ่งเล่นรอบแรกเสร็จไป”

“นอกจากนี้ ก็ยังมีการเก็บสะสมเงินรางวัลประจำวันด้วยนะ สมมุติว่าวันนี้ไม่มีใครตอบคำถามได้ถูกเลย เงินรางวัลทั้งหมดก็จะถูกยกไปผสมเข้ากับเงินรางวัลของวันพรุ่งนี้ และเงินรางวัลก็จะทบไปเรื่อย ๆ จนครบ 1 ล้านหยวน!”

หลังได้รับฟังรายละเอียด ซูเย่ก็กดดาวน์โหลดแอปพลิเคชันตอบคำถามชิงเงินรางวัลที่มีชื่อว่า Question มาติดตั้งลงในเครื่องโดยไม่ลังเล

นี่เป็นโอกาสที่เขาจะหาเงินได้ง่ายที่สุดแล้ว!

“ว่าแต่คำถามยากไหม?”

เขาสอบถามระหว่างลงทะเบียนเข้าใช้งาน

“ก็ต้องยากสิวะ คำถามแต่ละข้อมีเวลาให้ตอบแค่ 5 วิเท่านั้นเอง ฉันนี่มาตกม้าตายตรงข้อ 3 ประจำเลย”

ซูชือพูดแล้วก็ยักไหล่ ก่อนถอนหายใจ เงยหน้ามองเพดานด้วยความท้อแท้

“ทำไมไม่มีเกมแข่งตอบปัญหาแพทย์แผนจีนชิงเงินรางวัลบ้างวะ ถ้ามีจริงนะ ฉันจะตั้งใจเรียนมากกว่าเดิม 10 เท่าเลย!”

“ฉันก็ตายตรงข้อ 3 เหมือนกัน” จินฟานหยิบโทรศัพท์มาดูหน้าจออีกรอบพร้อมกับพูดว่า

“คำถามรอบนี้จบลงแล้ว คนที่ตอบถูกครบ 10 ข้อต้องแบ่งเงินรางวัลกันคนละ 1,000 หยวน เฮ้อ…

น่าเสียดายชะมัด! อุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารอตอบคำถามอยู่นานสองนาน บางคนเตรียมตัวเป็นวันเลยนะเว้ย แต่สุดท้ายกลับได้เงินรางวัลแค่คนละ 1,000 หยวน โลกนี้ไม่มีความยุติธรรมแล้วหรือไง!”

ถึงจะได้เงินรางวัลมาแค่ 1,000 หยวน ก็ไม่เห็นเสียหายอะไรนี่นา

สำหรับซูเย่ ด้วยเงินจำนวนนี้ เขาสามารถดำรงชีพได้ถึงครึ่งเดือนเลยทีเดียว

เขามองช่องกรอกข้อมูลชื่อผู้ใช้ หลังจากครุ่นคิดอยู่เล็กน้อย ชายหนุ่มก็ตัดสินใจตั้งชื่อผู้ใช้ของตนเองว่า

“คนเก็บขยะ”

เพราะเขาต้องการตอบคำถามเพื่อเงินรางวัล เหมือนที่คุณตาต้องเก็บขยะเพราะว่าอยากได้เงินเหมือนกันนั่นเอง!

“คำถามรอบที่ 2 จะเริ่มขึ้นเมื่อไหร่?”

ซูเย่เงยหน้าขึ้นมาถาม

“อีก 10 นาที”

ซูชือไถลตัวลงไปในเก้าอี้ที่ตนเองนั่งอยู่ ดวงตาของเขาจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความเบื่อหน่าย

ผ่านไป 10 นาที เกมตอบคำถามรอบใหม่ก็เริ่มขึ้น

ซูชือกลับมานั่งตัวตรงอีกครั้ง จ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยแววตามุ่งมั่นพร้อมกับตะโกนออกมาว่า

“ครั้งนี้ฉันต้องตอบถูกทุกข้อให้ได้!”

บนหน้าจอโทรศัพท์ในขณะนี้ พิธีกรผู้ดำเนินเกมการตอบคำถามกำลังอธิบายรายละเอียดกฎกติกา

ต่าง ๆ เมื่อเรียบร้อยดีแล้ว การแข่งขันก็เริ่มขึ้น

“คำถามข้อที่ 1 : นโยบายการวางแผนครอบครัวให้มีลูกเพียงคนเดียวของประเทศจีน เริ่มถูกใช้งานตั้งแต่ปี ค.ศ. ใด?”

พิธีกรยังไม่ทันอ่านคำถามจบ บนหน้าจอก็แสดงตัวเลือกคำตอบขึ้นมาให้ผู้เข้าแข่งขันได้ตัดสินใจ

เมื่อเห็นตัวเลือกคำตอบแล้ว

ซูเย่ก็แตะนิ้วลงไปที่ข้อ B โดยไม่ลังเล

10 วินาทีต่อมา

“คำตอบที่ถูกต้องคือข้อ B ขอแสดงความยินดีกับเพื่อน ๆ ที่ตอบถูกด้วยครับ”

“ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง!” เสียงแจ้งเตือนดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือของซูเย่

แล้วก็มาถึงคำถามข้อต่อไป

“ดินปืนถูกคิดค้นขึ้นที่ประเทศใด?”

“ข้อ A: จีน ข้อ B: ญี่ปุ่น ข้อ C: สหรัฐอเมริกา”

ซูเย่กดตอบข้อ A ทันทีโดยไม่ต้องคิด

คำถามข้อที่ 3

“เมื่อมีวาสนาต่อกัน แม้อยู่ห่างไกลเป็นพันลี้ ก็ยังมีวันได้พบเจอ แต่ถ้าไม่มีวาสนา ต่อให้อยู่ใกล้กัน ก็ไม่สามารถจับมือกันได้…ทั้งหมดนี้เป็นเนื้อร้องของบทเพลงใด?”

“ข้อ A: รอคอยรักพันปี ข้อ B: ตำนานนางพญาผมขาว ข้อ C: ความรักที่เลยผ่าน”

ซูเย่เลือกตอบข้อ C

“อะไรวะ! ไม่ใช่รอคอยรักพันปีได้ไง?”

ซูชือส่งเสียงโวยวายและโยนโทรศัพท์กลับไปที่โต๊ะอ่านหนังสืออีกครั้ง “ตกรอบอีกแล้วว้อย”

“ฉันก็เหมือนกัน”

จินฟานมีสีหน้าหมดหวัง เพราะเขาก็เลือกตอบว่าเป็นเพลงรอคอยรักพันปี ใครจะไปคิดเลยว่ามันเป็นเนื้อเพลงจากความรักที่เลยผ่านไปซะได้!

“ซูเย่ นายเป็นไงบ้างวะ?”

จินฟานหันกลับมามองหน้าซูเย่

“ฉันตอบถูก”

ซูเย่ยิ้มมุมปากเล็กน้อย

เพื่อนร่วมห้องทั้งสองคนชะงักกึก และรีบลากเก้าอี้มาตั้งอยู่ข้างตัวซูเย่อย่างพร้อมที่จะช่วยเหลือเขาตอบคำถามในข้อต่อไป

“เซียงเหลียงมีบุตรชายกี่คน?”

“ข้อ A: 2 คน ข้อ B: 1 คน ข้อ C: 3 คน”

“ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!”

เสียงแจ้งเตือนว่าเป็นคำตอบที่ถูกต้องดังขึ้น

“นายรู้ได้ยังไงวะ!”

ซูชือกับจินฟานเบิกตาโตจ้องมองซูเย่ด้วยความเหลือเชื่อ เพราะพวกเขาไม่เข้าใจว่าซูเย่รู้คำตอบนี้ได้อย่างไร?

ซูเย่เพียงยิ้มมุมปากและจ้องมองคำถามข้อสุดท้าย

“รสชาติความขมของ Antler Ganoderma มาจากสารชนิดใด?”

“ข้อ A: Ganoderma lucidum polysaccharide ข้อ B: Ganoderma lucidum triterpene

ข้อ C: Ganoderma adenosine”

เมื่อเห็นคำถามข้อสุดท้าย

“เชี่ย ใครมันจะไปรู้คำตอบวะ? เห็นกันชัด ๆ เลยว่าเจ้าของเกมไม่อยากให้มีคนตอบถูก”

ซูชือตะโกนโวยวายสลับกับสบถคำหยาบ แต่แล้วเขาก็หันมามองหน้าซูเย่และถามด้วยน้ำเสียงที่ขาดความมั่นใจเล็กน้อย “อย่าบอกนะว่าคำถามนี้นายก็ตอบได้เหมือนกัน?”

จินฟานก็กำลังมองหน้าซูเย่อย่างไม่แน่ใจ

ซูเย่ยิ้มมุมปากและกดตอบข้อ B

“ปุ้ง!”

การนับถอยหลังจบลง แล้วหน้าจอโทรศัพท์มือถือก็มีภาพเอฟเฟกต์ของการยิงดอกไม้ไฟ

“นายตอบถูกได้ยังไงวะ?”

ซูชือกับจินฟานมองหน้าซูเย่เหมือนกำลังเห็นภูตผีตนหนึ่งก็ไม่ปาน

คำถามข้อที่ 9 ว่ายากแล้ว เพราะมันเป็นคำถามที่อยู่ในหมวดชีววิทยา ซึ่งคนที่ศึกษามาก็พอจะตอบได้บ้าง แต่สำหรับคำถามข้อที่ 10 นี่สิ? นี่เป็นคำถามที่แม้แต่คุณป้าซึ่งซื้ออาหารเสริมที่เป็นโสมเกาหลีมารับประทานอยู่ทุกวัน ก็ยังไม่สามารถตอบได้ด้วยซ้ำ

“ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลยนี่”

ซูเย่ยักไหล่อย่างสบาย ๆ

“ทำเป็นเก่งอีกแล้วนะเอ็ง!”

ซูชือกับจินฟานแอบสบถออกมา ก่อนที่จะรีบเปลี่ยนเรื่องพูดโดยเร็วไว

“ไหนดูซินายได้เงินรางวัลเท่าไหร่?”

สองหนุ่มจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ของซูเย่

ขณะนี้ การคำนวณเสร็จสิ้นพอดี

การแข่งขันตอบคำถามรอบนี้ มีผู้คนเข้าร่วมเล่นสนุกถึง 1 ล้านคน แต่สุดท้ายมีเพียง 9 คนเท่านั้นที่สามารถตอบคำถามได้ถูกต้องทั้ง 10 ข้อ เมื่อนำเงินรางวัลมาหาร 9 นั่นเท่ากับว่าการแข่งขันรอบนี้ ซูเย่ได้เงินติดมือกลับมาทั้งหมด 3,000 หยวน

ส่วนทางด้านซูชือกับจินฟานเนื่องจากตกรอบไปตั้งแต่คำถามข้อที่ 3 พวกเขาจึงไม่ได้เงินรางวัลเลยแม้แต่หยวนเดียว