เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 103

ตอนนี้บนเกาะเล็ก มีแปดคนได้รับชัยชนะ เดิมทียังมีอีกสองคน กำลังต่อสู้ เมื่อได้ยินเสียงเทียนฉี่ จึงรีบหยุดลงทันที

ใบหน้าทั้งสองคน มีรอยยิ้มขึ้นมาพร้อมกัน คิดไม่ถึงว่าพยายามมานาน จะได้ทะลุระดับพร้อมกัน ถือว่าไม่เลวจริงๆ

ทั้งสิบคนยืนอย่างมั่นคง เหล่าครูปล่อยพลังปราณออกมาพร้อมกัน ใส่เข้าไปในหินล่างเท้า

แสงค่ายกลลึกลับแต่ละแสง สว่างวาบขึ้นมา เสียงระเบิดดังสนั่น เกาะเล็กด้านล่างเริ่มเคลื่อนตัว ราวกับจิ๊กซอว์ เกาะเล็กๆ ที่แยกออกจากกัน กลับมาเป็นประสานกันอีกครั้ง

พื้นดินที่ลอยขึ้นมา กลับลงไปสู่พื้นดิน พื้นหินที่เละเทะเพราะการต่อสู้ ตอนร่วงลงไปสู่พื้นดิน กลับมาเป็นเหมือนเดิมโดยอัตโนมัติ

นักเรียนใหม่เห็นภาพนี้ ไม่มีใครไม่ตกใจ ส่วนนักเรียนเก่า ไม่มีความรู้สึกอะไร เพราะอย่างน้อย พวกเขาเคยเห็นแล้วครั้งหนึ่ง

อาจารย์ทั้งเก้าคนกับท่านผอ. ลอยลงมาจากท้องฟ้าช้าๆ

เก้าอี้และโต๊ะขนาดใหญ่สิบตัว ร่วงลงมาบนพื้น อาจารย์ทุกคน ยืนเป็นสองด้านอย่างพร้อมเพรียง

ท่านผอ.ลุกขึ้นพูด “คนที่ผ่านรอบแรก มาอยู่ทางด้านนี้ อีกเดี๋ยวรอครูเลือกศิษย์ คนที่อยู่ในร้อยอันดับแรก เดินมาข้างหน้าสิบก้าว เขียนว่าพวกนายจะเข้าคณะไหน แล้วส่งให้ครู ให้ครูแต่ละคนพิจารณารับเอง ยี่สิบคนแรก เดินขึ้นมาข้างหน้ายี่สิบก้าว เลือกเป็นศิษย์ของครูได้ ได้กลายเป็นลูกศิษย์ภายใต้ชื่อครู ส่วนสิบคนแรก เดินขึ้นมาข้างหน้าร้อยก้าว มาทำความรู้จักกับอาจารย์แต่ละคณะ”

เมื่อนักเรียนใหม่ทั้งหมดได้ยิน ก็เริ่มเคลื่อนไหวทันที

นักเรียนในร้อยอันดับแรก คือคนที่ชนะได้สองครั้งเท่านั้น ส่วนนักเรียนที่ไม่อยู่ในร้อยอันดับแรก ก็แอบเคียดแค้น ถ้าตัวเองโชคดีสักหน่อย เจอคู่แข่งอ่อนแอสักหน่อย หรือไม่ก็ถ้าพละกำลังของตัวเองแข็งแกร่งกว่านี้ คงเลือกคณะได้แล้ว ไม่ต้องรอให้อาจารย์มาเลือก

แน่นอนว่าพวกเขาเทียบกับพวกชนะรอบหนึ่งไม่ได้ นักเรียนใหม่ที่ไปเรือนซีเซียง ก็มีเยอะมาก คนพวกนั้น ต้องรอให้ฝั่งนี้เลือกเสร็จ จึงจะถึงตาพวกเขา น่าสงสารถึงขนาดที่ไม่มีโอกาสแม้แต่จะมองดู

นักเรียนห้าสิบคนแรก ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น รับพู่กันและหมึก มาจากครู เริ่มเขียนคณะที่ตัวเองอยากเข้า

นี่เป็นคำถามที่ยากมาก ถ้านักเรียนเลือกไม่ดี ถึงเข้าไปได้ แต่ถ้าเป็นเช่นนั้น การเข้ามาในห้าสิบอันดับแรก ได้อย่างยากลำบาก คงไร้ความหมายไปเลย

แต่ถ้าเลือกดีเกินไป มีคู่ต่อสู้เยอะ จนเข้าไปไม่ได้ จะทำยังไง

คนพวกนี้กำลังคิดว่าจะเลือกคณะไหน ส่วนนักเรียนสามสิบคนแรก กำลังคิดว่าจะเลือกครูที่ปรึกษาคนไหน

มีคนบางส่วน รู้เกี่ยวกับคณะเป็นอย่างดี หรือไม่ก็เคยสอบถามมา มีคนที่เลือกไว้ในใจแล้ว แต่คนบางส่วน ไม่รู้ว่าจะเลือกใครดี แค่ดูว่าคนไหนค่อนข้างเก่ง ก็เลือกคนนั้น

ส่วนสิบคนแรก ต่างมีสีหน้าตื่นเต้น

พวกเขามีโอกาสทำความรู้จักอาจารย์ทั้งเก้าคน ถ้าครั้งนี้อาจารย์ทั้งเก้าคนถูกใจ ได้รับโอกาสอบรมสั่งสอนจากอาจารย์ด้วยตัวเอง คงไม่มีอะไรดีกว่านี้แล้ว