บทที่ 105 – ตอนที่ต้องอ่านของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
ตอนนี้ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 105 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เมื่อพูดออกมา เกิดเสียงฮือฮาดังขึ้น
เมื่อนักเรียนเก่ารอบๆ ได้ยินคำพูดของลู่ฝาน ไม่มีใครที่ไม่ตกตะลึง
โม่หยุนเฟย จางเยว่หาน ต่างตกตะลึง
สายตาที่ทุกคนมองลู่ฝาน เหมือนเห็นคนบ้าที่ธาตุไฟเข้าแทรก
“คณะหนึ่งเดียวเหรอ ฉันไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม”
“เขาจะเข้าคณะหนึ่งเดียว จะทำลายตัวเองหรือไง”
“คณะหนึ่งเดียว เป็นคณะที่อยู่ในลำดับเก้าเลยนะ!”
“เฮ้อ ทำลายอนาคตตัวเอง ภัยพิบัติที่มาจากสวรรค์ ยังหลบหนีได้ แต่การกระทำผิดด้วยตัวเอง หนีไม่พ้น”
......
เสียงตกใจและเศร้าใจ ดังขึ้นมาอย่างรวดเร็ว พวกอาจารย์ก็มีสีหน้าผิดปกติ ไม่มีใครคิดว่า ลู่ฝานซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของอาจารย์ขนาดนี้ จะเลือกคณะหนึ่งเดียว
ท่านผอ.ขมวดคิ้ว แล้วพูดเสียงก้องกังวาน “เงียบ!”
เสียงดังสนั่น สั่นสะเทือนไปทั่ว
นักเรียนที่กำลังถกเถียงกัน โดนสั่นสะเทือนจนมึนหัว พละกำลังอ่อนแอลง พากันทรุดลงบนพื้น
ทันใดนั้น เต็มไปด้วยความเงียบ
อาจารย์อี้ชิงลูบท้อง ใบหน้ามีรอยยิ้ม
เซินถู เมิ่งอวิ๋นและคนอื่น หันไปมองไปอี้ชิง แววตาของซิงยวนเปลี่ยนไป ขมวดคิ้วเบาๆ
พวกเขาคิดไม่ถึงว่าลู่ฝาน จะตัดสินใจแบบนี้
แต่ท่านผอ. กลับมีสีหน้าราบเรียบ มองลู่ฝานแล้วพูดว่า “คณะหนึ่งเดียวเหรอ นายแน่ใจใช่ไหม”
ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “แน่ใจครับ”
ท่านผอ.ยิ้ม แล้วหันไปมองอี้ชิง จากนั้นพูดว่า “อี้ชิง มีคนเลือกคณะหนึ่งเดียวของนายแล้ว นายว่ายังไง”
อี้ชิงวางมือที่ลูบท้องลง ลุกขึ้นยืน เอามือสองข้างไพล่หลัง แล้วพูดว่า “ลู่ฝาน พูดมาสิ ทำไมนายถึงเลือกคณะหนึ่งเดียว ขอเหตุผลให้ฉันสักหนึ่งเหตุผล”
“เดี๋ยวก่อน”
ลู่ฝานชะงักฝีเท้า หันมาถามอย่างสงสัย “อาจารย์อี้ชิง มีเรื่องอะไรอีกครับ”
อี้ชิงหัวเราะออกมา ส่ายหน้ามองลู่ฝาน แล้วพูดว่า “ไอ้เด็กนี่จริงๆ เลย แข็งไม่ต่างจากหิน”
ซิงยวนพูดต่อ “นี่คือนิสัยแย่ๆ ที่คณะหนึ่งเดียวของนาย สืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น ไม่ใช่หรือไง”
อี้ชิงทำเป็นไม่ได้ยินการพูดแซะของซิงยวน เขามองลู่ฝานแล้วพูดว่า “ดีมาก ถ้าเมื่อกี้นายลังเล คงเข้าคณะหนึ่งเดียวของฉันไม่ได้จริงๆ ดีมากๆ แต่นายอยากเรียนเพลงเต๋าหนึ่งเดียว ฉันไม่สามารถตัดสินใจได้ นายต้องไปถามศิษย์พี่ของฉัน และก็เป็นอาจารย์เต้ากวงของนาย ตามฉันมาสิ”
พูดจบ อี้ชิงเดินออกไปข้างนอก
ลู่ฝานมีสีหน้ายินดี รีบเดินตามไป เจ้าดำที่หลบอยู่ข้างๆ เงียบๆ มุดออกมา กระโดดขึ้นไปบนไหล่ลู่ฝาน
ท่านผอ. ตะโกนมาจากด้านหลังว่า “อี้ชิง นายไม่เลือกศิษย์คนอื่นแล้วเหรอ”
อี้ชิงพูดโดยไม่หันหน้ามา “คนเดียวก็พอแล้ว”
ทั้งสองเดินออกจากสนามต่อสู้ หายลับไปจากสายตาทุกคน เหล่าอาจารย์ส่ายหน้า ยิ้มแหยๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...