เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1051

รถม้าคันนี้ คือรถม้าที่องค์ชายรองฉินฝานนั่ง ลู่ฝานกับสิบสามเดินตรงเข้าไปทันที แต่เห็นเพียงองครักษ์เกราะทอง ไม่เห็นตัวองค์ชายรองฉินฝาน

องครักษ์เกราะทองคนหนึ่งพูดอย่างนอบน้อมว่า “คุณชายลู่โปรดรอสักครู่ เตี้ยนเซี่ยรอคุณชายอยู่นอกเมือง!”

“นอกเมืองเหรอ”

ลู่ฝานพูดอย่างสงสัย “บอกว่าไปในเมืองไม่ใช่เหรอ”

องครักษ์เกราะทองไม่พูดอะไรแล้ว ทำเพียงยืนนอบน้อมอยู่ข้างๆ เหมือนหุ่นเชิดตัวหนึ่ง

ลู่ฝานก็ไม่ถามอะไรมากอีก เห็นได้ชัดว่าถึงถามไปก็ไม่มีคำตอบ รถม้าเคลื่อนตัวพุ่งเข้าไปในอุโมงค์ข้ามมิติ

หลับตาลงพักสายตา ลู่ฝานตัดสินใจนั่งรออยู่ตรงนั้น

ในเวลาเดียวกัน สิบสามยืนเล่นก้อนหินเล็กๆ ในมืออยู่ข้างๆ

หลังเวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูป รถม้าหยุดลง

เมื่อเดินออกจากรถม้า สิ่งที่ปรากฏอยู่ในสายตาคือ คฤหาสน์ที่เงียบสงบไร้ผู้คนแห่งหนึ่ง

ลู่ฝานคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะมีสถานที่แบบนี้ในเมืองหลวง เขาเข้าใจว่าเมืองหลวงจะมีแต่สิ่งก่อสร้างที่ยิ่งใหญ่ตระการตา คิดไม่ถึงว่าจะมีคฤหาสน์ที่เงียบเหงาแบบนี้ด้วย

เมื่อมองไป บริเวณรอบๆ สิบลี้ มีหญ้ารกสูงประมาณครึ่งตัวคน

เรือนโดดเดี่ยวแห่งหนึ่ง ประตูเปิดอยู่ข้างหนึ่งส่วนอีกข้างปิดไว้ อีกทั้งยังผุเป็นรูใหญ่ ขนาดที่คนสามารถมุดเข้าไปได้ ไม่รู้ว่าประตูนี้ยังใช้งานอะไรได้อีก

องครักษ์เกราะทองกลุ่มหนึ่งเดินออกมา หัวหน้าองครักษ์เกราะทองพูดกับลู่ฝานว่า “เชิญครับคุณชายลู่!”

ลู่ฝานขมวดคิ้วแน่น สูดหายใจลึกแล้วเดินช้าๆ เข้าไปข้างใน