หลู่เฉิงเซี่ยงครุ่นคิดแล้วพูดว่า “หัวกะทิของสิบตระกูลใหญ่ นักเรียนแถวหน้าของสถาบันบู๊องอาจ นักบู๊สิบอันดับแรกในรายชื่อประเทศ น่าจะเลือกมาจากบรรดาคนพวกนี้ครับ ฝ่าบาท จากความคิดของฉัน การคัดเลือกในฤดูใบไม้ผลิปีหน้า สุดท้ายหัวกะทิของสิบตระกูลใหญ่ อาจได้รับชัยชนะครับ ว่ากันว่าลูกหลานหัวกะทิของตระกูลเทียน ตระกูลถานไถ ตระกูลสุ่ย คนพวกนี้โดดเด่นเป็นพิเศษ อย่างเช่น เทียนชิงหยางแห่งตระกูลเทียน ใกล้เข้าสู่แดนปราณฟ้าแล้ว รอให้เขาลงมาจากเขาอู่จิ้ง น่าจะเข้าสู่แดนปราณฟ้าอย่างสมบูรณ์ ให้พวกเขาเป็นตัวแทนประเทศอู่อาน ไปเข้าร่วมการแข่งนานาประเทศ แม้ไม่ได้อันดับดีๆ อย่างน้อยก็ไม่ขายหน้าครับ”
ฉินซางต้าตี้เงียบอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพูดว่า “อย่าบอกนะว่าไม่มีนักบู๊สามัญชนคนอื่นที่โดดเด่นแล้วเหรอ”
หลู่เฉิงเซี่ยงหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ฝ่าบาท โอกาสที่จะมีนักบู๊เป็นสามัญชนน้อยมากจริงๆ ครับ ไม่ต้องพูดเรื่องอื่น แค่เอาเรื่องทรัพยากรในการฝึกฝนมาพูด ทั้งประเทศอู่อาน มีที่ไหนที่มีพลังฟ้าดินรุนแรงเหมือนเมืองหลวงบ้างครับ ในเมืองหลวงจะมีที่ไหนเข้มข้นเท่าสิบตระกูลใหญ่กับราชวงศ์บ้างครับ ถ้าบอกว่าฝึกฝนที่อื่น ฝึกฝนหนึ่งก็ได้แค่หนึ่งตามคุณภาพ แต่ถ้าฝึกฝนในเมืองหลวง ฝึกฝนหนึ่งได้ถึงสิบ ยิ่งในสถานที่ลับของสิบตระกูลใหญ่ ฝึกฝนหนึ่งได้ถึงร้อย ความแตกต่างนี้ มันมากเกินไปจริงๆ ครับ ใหญ่จนไม่สามารถใช้พรสวรรค์มาชดเชยได้”
ฉินซางต้าตี้พยักหน้า ยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นเช่นนี้จริงๆ แต่เรื่องที่ต้องรู้ บนโลกนี้มีโอกาสและโชคชะตา!”
หลู่เฉิงเซี่ยงพูดว่า “มีโอกาสและโชคชะตาครับ แต่ผู้ที่กระทำการใหญ่ทุกคน จำเป็นต้องมีโอกาสและโชคชะตาอันยิ่งใหญ่ แต่ฝ่าบาทครับ ต้องมีโอกาสและโชคชะตาใหญ่ขนาดไหน ถึงจะทำให้ความแตกต่างนี้เท่าเทียมกันล่ะครับ เขาไม่เพียงแต่จะต้องมีวิทยายุทธที่ไล่เลี่ยกัน วิชาก็ต้องไล่เลี่ยกัน ยาก็ต้องไล่เลี่ยกันด้วย ฉันคิดว่านอกจากคนที่เป็นศิษย์ของผู้ที่มีความสามารถยิ่งใหญ่ ก็คงไม่มีใครทำได้แล้วครับ อีกทั้งผู้ที่มีความสามารถยิ่งใหญ่ของประเทศอู่อาน ก็น้อยจนนับนิ้วได้ ก็มีเยอะประมาณนี้ ศิษย์ของพวกเขา 99 เปอร์เซ็นต์ ล้วนถูกเตี้ยนเซี่ยบันทึกเอาไว้หมดแล้ว”
ฉินซางต้าตี้ส่ายหน้าพูดว่า “ยังไงก็ต้องมีหลุดรอดไปบ้างสิ”
ตอนนี้เฉิงเซี่ยงได้ยินความผิดปกติ ออกมาจากน้ำเสียงของฉินซางต้าตี้
“เหมือนฝ่าบาทต้องการจะสื่ออะไร”
ฉินซางต้าตี้ยิ้มแล้วพูดว่า “ต้องการจะสื่อนั่นแหละ ช่วงนี้มีข่าวลือในเมืองเข้าหูฉัน เรื่องที่น่าสนใจมาก แล้วก็เด็กที่น่าสนใจมาก”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ฉินซางต้าตี้เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อ “หลู่เฉิงเซี่ยง เทศกาลเซ่นไหว้ประจำปีปีนี้ ไม่ต้องจัดในวังแล้วดีกว่า นายกับฉันไปในเมืองเป็นไง ดูว่าประชาชนฉลองเทศกาลเซ่นไหว้ประจำปีกันยังไง”
สีหน้าหลู่เฉิงเซี่ยงวูบไหวเล็กน้อย เขาคำนับแล้วพูดว่า “ครับฝ่าบาท ฉันยอมตามฝ่าบาท แต่งกายเป็นคนธรรมดาเสด็จออกเยี่ยมชมสภาพบ้านเมือง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...
เปลี่ยนชื่อเว็บไซต์อีกครั้งเป็นครั้งที่3นับแต่ได้เข้ามาอ่าน สัญญานของการไปต่อ...
พยายามชำระเงินจากทั่ให้บนprofile จำนวน$4.99 แต่ไม่สำเร็จ ทดลองจ่ายเงินซื้อสินค้าออนไลน์ก็ผ่าน ซึ่งแสดงว่าcardไม่มีปัญหา บอกได้ไหมว่ามีปัญหาที่ไหน หรือว่ายังไม่ได้แปลเพิ่ม จึงยังไม่ต้องจ่าย มีข้อสงสัยมากมาย ชี้แจงสักหน่อยได้ไหม...
รอจนหมดหวัง...
อ่านถึง2276ครบ2รอบแล้วครับ ไม่แปลต่อแล้วเหรอ...