สรุปเนื้อหา บทที่ 1077 – เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น
บท บทที่ 1077 ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตาเฒ่าเซวียนหยวนจับกระบี่หักที่เอว
ไอ้หลิวกับยัยแก่หยางสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย พูดขึ้นมาพร้อมกันว่า “จะประลองกันไหม”
ตาเฒ่าเซวียนหยวนพูดว่า “สู้ตัวต่อตัว พวกนายสู้ฉันไม่ได้ ระวังจะโดนฉันฟันด้วยกระบี่ จนต่อไปมาดื่มเหล้าไม่ได้อีก”
ไอ้หลิวหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ฉันอยากลองวิชากระบี่ของคนคลั่งอย่างนาย ไม่ได้ลงมือหลายสิบปีแล้ว วันนี้ลงมือสักหน่อย ก็ไม่น่าเป็นอะไร”
ยัยแก่หยางก็ลุกขึ้นยืน แล้วพูดว่า “ฉันก็อยากขอคำแนะนำวิชากระบี่สักสองกระบวนท่า”
ลู่ฝานมองทั้งสามคนเตรียมสู้กันด้วยความตะลึง
นี่มันเรื่องอะไรกัน เขามาดื่มเหล้าเฉยๆ ทำไมถึงทำให้ยอดฝีมือทั้งสามคนประลองกันได้ล่ะ
ผู้อาวุโสหลิวต้องเป็นยอดฝีมือระดับเซียนบู๊แน่นอน งั้นสองคนข้างๆ ก็คงไม่แตกต่างกันสักเท่าไร
นั่นหมายความว่า ยอดฝีมือระดับเซียนบู๊สามคนกำลังแย่งกันเพื่อจะเอาเขามาเป็นศิษย์ ถ้าเป็นคนอื่นคงดีใจแทบแย่แล้ว
แต่ตอนนี้ลู่ฝานอยากรีบออกไปมาก
เมื่อรวบรวมปราณชี่ ลู่ฝานดูดพลังทั้งหมดที่อยู่รอบๆ เข้ามาในตัวทันที
ไม่ว่าเขาจะควบคุมยังไง ลู่ฝานใช้วิธีป่าเถื่อนที่สุดทำลายมันทันที
ลู่ฝานลุกขึ้นยืน อุ้มเจ้าดำที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา หันไปพูดกับสิบสามว่า “ไปกันเถอะ”
ลู่ฝานค่อยๆ เดินไปทางประตู
ตอนนี้ทั้งสามคนเห็นลู่ฝานลุกขึ้นมา ต่างพากันอึ้ง ขนาดเถ้าแก่อ้วน ยังมองลู่ฝานอย่างอึ้งเล็กน้อย
“หยุด! เมื่อกี้นายทำลายการควบคุมยังไง”
เมื่อเถ้าแก่อ้วนเอ่ยขึ้น ลู่ฝานรู้สึกว่าตัวเองเดินไม่ได้แล้ว
ลู่ฝานหันมาพูดว่า “ตอนนี้ฉันไม่อยากฝากตัวเป็นศิษย์กับใคร ให้ฉันไปเถอะ”
เถ้าแก่อ้วนยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันมีความคิดหนึ่ง อยู่ที่ว่าพวกนายจะยอมหรือเปล่า”
ไอ้หลิวพูดเสียงดังว่า “ว่ามา!”
เถ้าเก้าอ้วนหัวเราะหึหึ แล้วพูดว่า “ในเมื่อพวกนายต่างไม่ยอมกัน งั้นก็ให้เด็กคนนี้เลือกเองสิ เอาวิชาของพวกนายให้เขา เขายินดีฝึกวิชาไหน ก็ฝึกวิชานั้น หลังจากนั้นเขาก็ไปหาถึงที่อยู่แล้ว”
ไอ้หลิวขำ แล้วพูดว่า “นายนี่จริงๆ เลยไอ้อ้วน ฉันเข้าใจแล้ว นี่เป็นวิธีที่นายใช้ แต่ฉันยอม ก็แค่วิชา ฉันให้ได้อยู่แล้ว!”
ยัยแก่หยางก็มองอะไรบางอย่างออก พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่มีปัญหา แค่วิชาธรรมดาๆ เอาออกไปให้คนเห็นได้อยู่แล้ว ฉันก็ให้เหมือนกัน”
ตาเฒ่าเซวียนหยวนพูดว่า “ให้กันหมดแล้ว งั้นฉันก็ไม่งกหรอก ฉันก็ให้!”
ทั้งสามคนตอบตกลง เถ้าแก่อ้วนผายมือสองข้างใส่ลู่ฝาน แล้วพูดว่า “ฉันบอกแล้วว่าวันนี้เป็นวันที่เปลี่ยนโชคชะตาของนาย!”
ลู่ฝานยังไม่ทันตั้งตัว จู่ๆ เห็นแสงสามแสงปรากฏออกมา จากนั้นเข้ามาในหัวสมองของเขาทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...