เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1080

ห้องหนังสือใหญ่มาก อย่างน้อยมีบริเวณรอบๆ สามร้อยกว่าเมตร

ลู่ฝานเดินตรงเข้าไปข้างใน สิ่งที่ปรากฏอยู่ในสายตาคือหนังสือทุกชนิด

จากหนังสือปกิณกะด้านหน้า จนไปถึงหนังสือประวัติศาสตร์บนชั้นด้านใน เมื่อเห็นหนังสือคำอธิบายค่ายกลอย่างละเอียด เคล็ดวิชาบู๊ ทักษะของผู้ฝึกชี่ มีหมดทุกอย่าง

ราวกับเจ้าของห้องหนังสือแห่งนี้ หนังสือทุกเล่มดูไม่ใหม่ เหมือนโดนคนเปิดดูแล้ว

บนหนังสือไม่มีฝุ่น เหมือนมีคนมาทำความสะอาดทุกวัน

ลู่ฝานเดินเข้าไปด้านใน ครุ่นคิดตลอดทาง ถ้ามีคนอ่านหนังสือพวกนี้หมดแล้วจริงๆ จะเป็นคนยังไงกันนะ

ขณะกำลังคิด จู่ๆ ลู่ฝานได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ ดังมาจากด้านข้าง

เสียงเล็กและเบามาก เหมือนผู้หญิงโดนคนปิดปากเอาไว้

ลู่ฝานใช้วิชากาย พุ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันก็ยัดเจ้าดำเข้าไปในเข็มขัด

สิบสามตามอยู่ข้างหลังลู่ฝาน วิชากายรวดเร็วเหมือนกัน ตอนนี้เขาสามารถตามลู่ฝานทันแล้ว

มาถึงด้านหน้ากำแพง ลู่ฝานเงี่ยหูฟัง เหมือนเสียงจะออกมาจากในกำแพง

มนุษย์ล้วนมีความอยากรู้ ลู่ฝานมองซ้ายมองขวา มองไม่เห็นทางออก เหมือนห้องหนังสือแห่งนี้ปิดตายอย่างสมบูรณ์แบบ งั้นกำแพงที่มีเสียงสะอื้นดังออกมา จะใช่ทางออกหรือเปล่า!

ลู่ฝานคิดไปพลาง เอามือวางลงบนกำแพงเบาๆ

ทันใดนั้น เสียงเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้นในตัวลู่ฝาน

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ในกำแพงมีค่ายกล จะให้ทำลายไหม!”

ลู่ฝานพูดในใจว่า “ทำลาย! แต่ทำเบาๆ หน่อย”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรส่งเสียงตอบรับเบาๆ จากนั้นมีแสงสว่างขึ้นในฝ่ามือลู่ฝาน ซึมเข้าไปในกำแพง