เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1102

แต่ไท่จื่อฉินอวิ่นรู้สึกสยองขึ้นมาในใจจริงๆ นักบู๊ที่มีศักยภาพน่าทึ่งยังไม่เท่าไร แต่ถ้าบวกกับการเป็นศิษย์ของขุนพลังสุดเหนือฟ้า คงวุ่นวายจนน่าตกใจแน่นอน

“ฆ่าทิ้ง ต้องรีบฆ่าทิ้งให้เร็วที่สุด”

ฉินอวิ่นตะโกนอย่างเย็นชาในใจ ถ้าลู่ฝานไม่ตาย เขาต้องกินไม่ได้นอนไม่หลับแน่นอน

ฉินฝานเอนหลังพิงเก้าอี้ สูดหายใจลึก

“ลู่ฝานนะลู่ฝาน ที่มาของนายไม่ธรรมดาจริงๆ!”

ลู่ฝานยังพุ่งไปข้างหน้าเรื่อยๆ ไม่รู้เลยว่าตัวเองผ่านมาสี่เขตต่อเนื่องอย่างสบายๆ ทำให้คนเดาเคล็ดวิชาบู๊ของเขาได้แล้ว ใช่แล้ว ลู่ฝานอาศัยร่างกายที่ตัวเองเคยฝ่าอันตรายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด มาทำการฝ่าด่าน

เปรียบเทียบดูแล้ว ความยากลำบากในการฝ่าอันตรายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด บดขยี้ร่างกายจนเกือบตาย นับประสาอะไรกับสิ่งเหล่านี้

ไม่เห็นจะเป็นไร ถ้าผ่านไปไม่ได้ ก็ไม่ต้องไป ไม่ได้เป็นอันตรายกับชีวิตสักนิด

เข้าสู่เขตสีฟ้า ลู่ฝานเพิ่งสัมผัสว่าความยากเพิ่มขึ้นมาก

ลมพัดอย่างรวดเร็ว!

ลมสีฟ้าสามารถพัดคนให้จิตวิญญาณแตกกระเจิง ร่างกายกลายเป็นผุยผงได้

ตอนนี้ฝีเท้าของลู่ฝานเริ่มระมัดระวังขึ้น เขาเคยเจอกับลมที่พัดอย่างรวดเร็ว รู้ถึงความน่ากลัวในนั้น

เดินไปข้างหน้าอีก 20 ขั้น ก็จะสามารถตามเทียนชิงหยางที่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิมทันแล้ว

ลู่ฝานเดินอย่างระมัดระวังมาก พยายามเดินทุกก้าวด้วยความมั่นคง

เสียงลมเหมือนเสียงโหยหวนของผี มีเสียงกระชากวิญญาณ หากชะล่าใจเพียงเล็กน้อย จะเลือดออกเจ็ดทวารทันที

ยิ่งเดินเข้าไปเรื่อยๆ เสียงลมพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ เกราะเกล็ดมังกรบนตัวมีเสียงเหมือนจะแตกสลายดังออกมา

ในที่สุดลู่ฝานเดินมาถึงข้างเทียนชิงหยางแล้ว เดินไปข้างหน้าอีกก้าวเดียว ลมสีฟ้ากลายเป็นกระบี่สีฟ้านับไม่ถ้วน ฉีกทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง!