เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1123

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เพราะมันคิดว่าเจ้านายไม่ใช่นักบู๊ ขอแค่เป็นสิ่งที่มีพลังชี่ หรือเป็นคนที่มีพลังชี่ในตัว ก็จะโดนกดดันควบคุมทันที เห็นได้ชัดว่ามันมองเจ้านายออกแล้ว!”

จู่ๆ ลู่ฝานถึงกับพูดไม่ออก รู้สึกว่าใช่สาเหตุนี้

มิน่าล่ะเขาถึงใช้ปราณชี่ไม่ได้ ที่แท้เห็นเป็นพลังชี่นี่เอง พลานุภาพสร้างความกดดันของเทพบู๊สารเลวพวกนี้ เห็นปราณชี่ในตัวเขาเป็นพลังปราณไม่ได้หรือไง มีแค่นิดเดียวก็กดดันงั้นเหรอ ไม่แยกถูกแยกผิดบุ่มบ่ามวู่วามจริงๆ

“แล้วจะทำยังไงดี ฉันจะทำลายปราณชี่ของตัวเองไม่ได้นะ”

ลู่ฝานใช้หัวสมองครุ่นคิด เริ่มคิดหาวิธี

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ แม้ฉันใช้พลังไม่ได้แล้ว แต่ฉันสามารถปล่อยค่ายกลที่เก็บไว้ในเจดีย์ออกมาได้ น่าจะช่วยเจ้านายต้านทานพลานุภาพกดดันได้ครู่หนึ่ง เจ้านายสามารถใช้เวลานี้เปลี่ยนแปลงปราณชี่ทั้งหมดให้เป็นพลังปราณ ได้แค่ไหนเอาแค่นั้น ส่วนที่เหลือให้เก็บกลับมาที่ตันเถียน ห้ามปล่อยออกมาแม้แต่น้อย เมื่อเป็นเช่นนี้ น่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว!”

ลู่ฝานพูดอย่างดีใจทันที “ไม่เลว งั้นทำตามนี้”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “ได้ครับ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เจ้านายพร้อมหรือยัง ฉันจะเริ่มปล่อยค่ายกลออกมาแล้วนะ!”

ลู่ฝานสูดหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า “เริ่ม!”

เมื่อสิ้นเสียง จู่ๆ ค่ายกลสองสามค่ายกลปรากฏขึ้นบนตัวลู่ฝาน

ทันใดนั้นพลานุภาพสร้างความกดดันของเทพบู๊หายไป ลู่ฝานรีบเปลี่ยนแปลงปราณชี่อย่างสุดชีวิต

เพียงครู่เดียว!

ค่ายกลแตกร้าว ค่ายกลที่ไม่มีพลังสนับสนุนของลู่ฝานและเจดีย์เสวียนเก้ามังกร อ่อนแอจนน่าสงสาร แต่ภายใต้พลานุภาพสร้างความกดดันของเทพบู๊ ถึงมีแรงสนับสนุนจากลู่ฝานและเจดีย์เสวียนเก้ามังกร ก็คงไม่ช่วยอะไรเลย

อีกครู่หนึ่งค่ายกลแตกสลายเรียบร้อย พลานุภาพสร้างความกดดันของเทพบู๊อันแข็งแกร่งโจมตีใส่ตัวลู่ฝานอีกครั้ง

ในเวลาเดียวกัน ลู่ฝานเอาปราณชี่ที่ยังไม่ทันเปลี่ยนแปลงเก็บเข้าไปในตันเถียน

ทันใดนั้นพลังปราณในตัวลู่ฝานเคลื่อนไหว พลังกดดันบนตัวเริ่มหายไปอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานอ้าปากพูดด้วยเสียงที่แหบพร่ามาก “พวกนายจะมาโยนหินใส่อีกแล้วเหรอ”

พวกนักบู๊หัวเราะออกมาพร้อมกัน หนึ่งในนั้นปรบมือแล้วพูดว่า “เปล่า ฉันมาให้นายดูเรื่องสนุกต่างหาก!”

เมื่อพูดเช่นนี้ คนพวกนั้นพาชายที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดออกมา จากนั้นโยนลงบนพื้นเหมือนขยะ

“นายรู้จักคนนี้สินะ ฮ่าๆ หยวนเลี่ย เจอเพื่อนนายแล้ว นายมีอะไรอยากพูดไหม”

นักบู๊ที่นำมา เหยียบลงบนหัวหยวนเลี่ย

หยวนเลี่ยกัดฟัน ไม่พูดอะไรสักคำ!

ลู่ฝานเห็นภาพนี้ เขาค่อยๆ กำหมัดแน่น ความเย็นยะเยือกปรากฏขึ้นนัยน์ตาทันที

ลู่ฝานพูดด้วยเสียงแหบพร่า “พวกนายกำลังรนหาที่ตาย!”