เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1131

“ลู่ฝานเข้าไปในจวนของเซียนบู๊กระบี่คลั่งแล้ว!”

นักบู๊คนหนึ่ง วิ่งอย่างรวดเร็วบนเขาวิถีบู๊ ทุกที่ที่ผ่านไปฝุ่นตลบอบอวล

เสียงตะโกนของเขา เรียกความสนใจจากคนจำนวนไม่น้อย เมื่อได้ยินชื่อลู่ฝาน ยิ่งสั่นสะเทือนประสาทคนบางส่วน

“ลู่ฝานเหรอ ใช่ลู่ฝานนักกระบี่แห่งตงหวาไหม ร่างกายเขาโดนแว้งกัด ยืนอยู่ที่ตีนเขาไม่ใช่เหรอ ตอนนี้เขาขึ้นมาแล้วเหรอ”

“ไม่น่าเป็นไปได้ ความต้องการของเซียนบู๊กระบี่คลั่งโหดขนาดนี้ เอาหัวโขกพื้นแล้วยังไม่ให้เข้าไปอีก เขาเข้าไปได้ยังไง”

“ไม่รู้ ไปดูกันเถอะ! ยังไงฉันก็ไม่มีปัญญาเปิดจวนเหล่านี้อยู่แล้ว รอให้คนที่เขาไปในจวนพวกนั้นออกมา เผื่อจะได้เศษเล็กเศษน้อยอะไรบ้าง!”

“ฉันไปด้วย ไปๆ ไปดูด้วยกัน”

......

นอกอุโมงค์สวรรค์ตามจุดต่างๆ บนเขาวิถีบู๊ พวกนักบู๊เดินไปยังจวนของเซียนบู๊กระบี่คลั่ง

ส่วนพวกนักบู๊ที่วิ่งมาตลอดทาง วิ่งมาถึงหน้าตำหนักที่โอ่อ่าทรงพลัง แล้วชะงักฝีเท้าลง

ด้านนอกตำหนัก คนสิบกว่าคนกำลังนั่งทำความเข้าใจอย่างสงบ

บนประตูสีทอง มีเพียงคำว่า “หมิงเยว่” นี่คือจวนของเซียนบู๊หมิงเยว่

เป็นไม่กี่จวนที่มีชื่อเสียงที่สุด ในบรรดา 76 อุโมงค์สวรรค์ของเขาวิถีบู๊ น่าจะเป็นเพราะว่าเซียนบู๊หมิงเยว่ ยังถูกคนบนโลกเรียกว่านักปราชญ์เยว่ เป็นขุนพลังสุดเหนือฟ้าที่แท้จริงอีกหนึ่งท่าน

“สหายซุนจื้อ แย่แล้ว ลู่ฝานเข้าไปในจวนของเซียนบู๊กระบี่คลั่งแล้ว!”

เมื่อคนที่มาถึงเห็นซุนจื้อหน้าประตู ก็ตะโกนพูดเสียงดังทันที

ซุนจื้อลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า “อะไรนะ ฉันให้พวกเฉิงชิงไปจัดการลู่ฝานไม่ใช่เหรอ ฆ่าเขาไม่ตายยังไม่เท่าไร ทำไมถึงให้เขาเข้าไปในจวนของเซียนบู๊กระบี่คลั่ง”

ซุนจื้อลุกขึ้นเดินจ้ำอ้าวไปด้านนอก เขาไม่ได้เดินลงไปล่างภูเขา แต่กลับรีบเดินไปด้านบนเขา