ตอน บทที่ 1133 จาก เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1133 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ที่เขียนโดย โอหยางวิ่น เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ลู่ฝานพึมพำว่า “เปิดเผย เมื่อกี้เขาพูดว่าเปิดเผยเหรอ!”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เจ้านายคิดอะไรออกเหรอ”
ลู่ฝานดึงกระบี่หนักไร้คมออกมา จู่ๆ เขาก็กวาดศพบนพื้นจนเรียบเป็นแถบ เผยให้เห็นพื้นดินของที่รกร้าง
ลู่ฝานก้มตัวลง เอาฝ่ามือตัวเองกดลงบนพื้น
ทันใดนั้น ใบหน้าลู่ฝานเต็มไปด้วยความตะลึง
“ไม่มีพลังห้าธาตุฟ้าดิน แต่ทะลุพลังปราณได้ อย่าบอกนะว่า......”
ลู่ฝานใช้กระบี่กวาดศพนับไม่ถ้วนข้างตัวออกไป ทำให้เห็นพื้นดินชัดเจนขึ้น
จู่ๆ ลู่ฝานเห็นรอยแยกลึกรอยหนึ่งบนพื้นดิน นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาใช้กระบี่ฟันออกมา แต่มันมีอยู่นานแล้ว แต่แค่โดนศพปิดอยู่ด้านบน
ลู่ฝานเดินเข้าไปมองดูแป๊บนึง แล้วพูดว่า “ปราณชี่แหลมคม วิทยายุทธที่แข็งแกร่ง แต่กลับฟันลงบนพื้น”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดอย่างกลัดกลุ้ม “ใครมันว่างถึงขั้นมาฝึกกระบี่ที่นี่!”
ลู่ฝานพูดว่า “ใช่ ใครมันว่างขนาดนี้ ฝึกกระบี่ที่นี่ นี่ไม่ใช่รอยแยก แต่เป็นรอยกระบี่ เซียนบู๊หวางเหมิ่ง ศพของนายคือพื้นที่กว้างใหญ่แห่งนี้สินะ หรือจะเรียกว่าพื้นที่กว้างใหญ่แห่งนี้คือนาย!”
“ฮ่าๆๆๆ!”
เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งดังมาจากทุกทิศ ขณะนั้นอยู่ดีๆ พื้นดินก็สั่นสะเทือนขึ้นอย่างรุนแรง
ศพนับไม่ถ้วนบนที่รกร้าง กลายเป็นแสงกระจัดกระจาย ซึมลงไปในพื้นดิน
หลังจากนั้นลู่ฝานเห็นตรงสุดสายตา มีมือหนึ่งปรากฏขึ้น
มันไม่ใช่มือ แต่เหมือนภูเขาที่ทอดยาว
มือยักษ์ที่น่ากลัวคว้าขึ้นไปบนฟ้า ตอนนี้ทั้งท้องฟ้ากลายเป็นหน้าคน เป็นใบหน้าของเซียนบู๊หวางเหมิ่ง
“เด็กที่ดี นายดูออกหมดแล้ว ฉันนึกว่านายจะคิดนานซะอีก!”
พูดพลาง ปราณชี่บนตัวลู่ฝานพุ่งขึ้นมา
เซียนบู๊กระบี่คลั่งฉีกยิ้ม แล้วพูดว่า “ไม่เลวๆ แดนปราณชีวิต มีกลิ่นอายของวิถีอยู่เล็กน้อย”
เกราะเกล็ดมังกรปรากฏออกมา ไฟลุกโชนขึ้นทั้งตัวลู่ฝาน
เซียนบู๊กระบี่คลั่งพูดต่อด้วยรอยยิ้ม “ธาตุไฟเหมาะสมตามวิถี เหมือนฉันพอดีเลย ดีมาก ต่อไป!”
ลู่ฝานดึงกระบี่หนักไร้คมออกมา จากนั้นใส่ปราณชี่เข้าไป สายฟ้าเข้าไปในตัว
จู่ๆ เซียนบู๊กระบี่คลั่งจ้องกระบี่หนักไร้คมของลู่ฝานเขม็ง ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ทำไมรู้สึกคุ้นกระบี่ของนายจัง”
ขณะนั้นจู่ๆ เซียนบู๊กระบี่คลั่งตะโกนเสียงดังว่า “คงไม่ใช่กระบี่เล่มนั้นใช่ไหม”
จู่ๆ แสงหนึ่งพ่นออกมาจากปากเซียนบู๊กระบี่คลั่ง เหมือนเสาแสงที่เชื่อมต่อกับฟ้าดิน ร่วงลงมาบนกระบี่หนักไร้คม
ทันใดนั้น กระบี่หนักไร้คมส่งเสียงดังอื้ออึงออกมา หลังจากนั้นจู่ๆ เขาวิถีบู๊สั่นสะเทือนตามไปด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...