เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1147

“เป็นไปไม่ได้ นี่มันพลังอะไรกัน!”

จักรพรรดิอู่พูดอย่างตกตะลึง

คิดไม่ถึงว่าเขาจะสัมผัสถึงพลังแข็งแกร่งอย่างยิ่ง จากในแสงสุดท้ายของลู่ฝาน วิถีที่แฝงอยู่ในนั้นไม่ด้อยไปกว่าตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่เลย!

ต่อจากนั้น แสงด้านบนเริ่มสว่างขึ้นเรื่อยๆ จู่ๆ มีพลังประหลาดแผ่ออกมาจากในตัวลู่ฝาน

จักรพรรดิอู่สัมผัสอย่างละเอียดครู่หนึ่ง แล้วพูดเสียงเย็นชาว่า “ฤทธิ์ยา นายกินยารักษาชีวิตด้วยงั้นเหรอ”

ขณะกำลังพูดอยู่ แสงเริ่มขยายใหญ่อย่างรวดเร็ว เพียงไม่นาน คิดไม่ถึงว่าจะก่อตัวเป็นรูปร่างของลู่ฝานอีกครั้ง

แสงนับไม่ถ้วนรอบๆ สว่างตามขึ้นมาอีกครั้ง อีกทั้งยังเข้ามารวมตัวกันด้วย

ลู่ฝานค่อยๆ ลืมตาขึ้น ใช้รูปร่างจิตวิญญาณใหม่เอี่ยมมองจักรพรรดิอู่

ค่ายกลที่ไม่มีกฎเกณฑ์ปรากฏบนจิตวิญญาณของลู่ฝาน ลวดลายที่คดเคี้ยวนั่น ดูเหมือนไม่ใช่ตัวอักษร และไม่ใช่อักษรยันต์ห้าธาตุด้วย

จักรพรรดิอู่มองอย่างละเอียดครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “นายกินยาอะไรกันแน่ ถึงสามารถรักษาจิตวิญญาณของนายไม่ให้ดับสลายได้!”

ลู่ฝานมองร่างจิตวิญญาณของตัวเอง ที่ส่องแสงระยิบระยับ ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ยารวมศูนย์ ใช่ นี่คือยารวมศูนย์ที่อาจารย์ให้ฉัน!”

จู่ๆ ลู่ฝานพลิกฝ่ามือ พลังแปลกประหลาดปรากฏขึ้นในมือเขา

พลังนั่นไม่มีสีสัน แต่ก็เหมือนรวมสีทุกสีเอาไว้ด้วยกัน ความรู้สึกขัดแย้งแบบนี้ ไม่ใช่แค่ลู่ฝานที่รู้สึก จักรพรรดิอู่ก็เช่นกัน

“พลังธาตุ!”

จักรพรรดิอู่ถอยหลังไปหนึ่งก้าว แล้วพูดด้วยความตกใจกลัว

ลู่ฝานมองพลังในมือ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ที่แท้นี่คือพลังธาตุนี่เอง!”

ลู่ฝานเหวี่ยงมือเบาๆ ทันใดนั้นมีกระบี่ธาตุปรากฏขึ้นในมือหนึ่งเล่ม ตัวกระบี่กว้างและใหญ่ เป็นรูปร่างของกระบี่หนักไร้คม