เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1154

ตระกูลหาน เมฆดำทะมึนเต็มไปหมด

หลังจากหานหยวนหนิงโดนแบกกลับมา ตระกูลหานเต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความอาฆาต

เสียงหัวเราะพูดคุยเมื่อก่อนหายไปจนหมด ตอนนี้ลูกหลานตระกูลหานเตรียมพร้อมไปฆ่าที่ตระกูลเทียนทุกเมื่อ

“เงียบ เงียบ! วุ่นวายอะไรกัน พวกนายรู้แต่การแก้แค้นเหรอ รอคำสั่งจากเจ้าบ้าน ถ้าไม่มีคำสั่งจากเจ้าบ้าน ใครก็ห้ามขยับไปไหนทั้งนั้น”

ที่ลานประลองบู๊ตระกูลหาน หานจุนตะโกนพูดเสียงดัง

พวกลูกหลานตระกูลหานที่เต็มไปด้วยความแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรม ยกอาวุธขึ้นมา ไม่สนใจเสียงตะโกนของหานจุน ยังคงส่งเสียงดังโวยวายอยู่อย่างนั้น

“ตระกูลหานของเราเคยเสียเปรียบขนาดนี้เมื่อไรไม่ได้ ฉันจะไปทำลายประตูตระกูลเทียนตอนนี้เลย”

“เปิดศึก ตระกูลเทียนของเขาเก่งมากเหรอ ทำลายพวกเขาซะ!”

“หานหยวนหนิงจะเสียเลือดฟรีไม่ได้!”

เสียงดังขึ้นเรื่อยๆ จู่ๆ หานจุนสูดหายใจลึก แล้วแผดเสียงพูดออกมา

“หุบปากให้หมด!”

เสียงทำให้ลานประลองบู๊สั่นสะเทือนจนแกว่งไปมาครู่หนึ่ง

ตอนนี้ลูกหลานตระกูลหานทุกคนพากันหุบปากอย่างว่าง่าย แต่พวกเขาก็ยังมองหานจุนอย่างเดือดดาล

หานจุนกระวนกระวายจนตกอยู่ภายใต้ความกดดัน เขาก็โมโหสุดขีดเหมือนกัน อยากไปฆ่าถึงตระกูลเทียน แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาจริงๆ

หลังภูเขาตระกูลหาน กลุ่มคนล้อมอยู่หน้าบ้านไม้หลังหนึ่ง

คนที่นอนอยู่ในห้องคือหานหยวนหนิง

หานอู๋ซวงแผดเสียงออกมาว่า “ขุนพลังสุดเหนือฟ้าเหรอ ไม่แน่ว่าทั้งประเทศอู่อานอาจหาขุนพลังสุดเหนือฟ้าไม่เจอด้วยซ้ำ ไม่ได้การแล้ว ตระกูลเทียนทำลายอัจฉริยะตระกูลฉัน ฉันจะไปสับเทียนชิงหยางให้เละ แก้แค้นให้หยวนหนิง!”

ผู้อาวุโสสองสามคนห้ามหานอู๋ซวงเอาไว้พร้อมกัน

ผู้อาวุโสใหญ่ที่เป็นหัวหน้า ดึงหานอู๋ซวงกลับมาแล้วพูดว่า “ไร้สาระ นายจะสร้างสงครามภายในสิบตระกูลใหญ่เหรอ นายคิดว่าฝ่าบาทจะนิ่งดูดายไม่สนใจเหรอ นายจะให้ตระกูลหานกลายเป็นตระกูลฉู่ตระกูลที่สองใช่ไหม!”

ผู้อาวุโสอีกคนพูดว่า “ตอนนี้ยังไม่เหมาะ ยังไงพวกเขาก็สู้กันอย่างยุติธรรมบนเขาวิถีบู๊ ความเป็นตายล้วนเป็นไปตามโชคชะตาของแต่ละคน เทียนชิงหยางไม่ได้ฆ่าหยวนหนิงทันที ถือว่าไว้หน้าแล้ว ทั้งด้านความรู้สึกและด้านเหตุผล เราไม่สามารถแย้งอะไรได้เลย”

หานอู๋ซวงกัดฟันพูดว่า “นี่ก็ไม่ได้ นั่นก็ไม่ได้ งั้นควรทำยังไง”

ผู้อาวุโสใหญ่พูดเสียงกังวานว่า “แพ้ยังไง ก็ต้องเอาชนะกลับมาให้ได้อย่างนั้น ตระกูลหานของเราไม่เคยเสียเปรียบขนาดนี้มาก่อน ต้องเอาชัยชนะกลับมาให้ได้!”

ผู้อาวุโสสองสามคนพยักหน้าแรง หานอู๋ซวงขมวดคิ้วพูดว่า “แต่หานหยวนหนิงเป็นลูกหลานที่โดดเด่นที่สุด ในบรรดาคนอายุน้อยของตระกูลหานแล้วนะครับ ขนาดเขายังสู้ไม่ได้ จะไปหาใครได้อีก ถึงเป็นลูกหลานที่โดดเด่นของตระกูลอื่น คงไม่มีใครสามารถสยบเทียนชิงหยางได้ เด็กคนนี้มีพรสวรรค์สูงมาก ตอนนี้ยังได้การถ่ายทอดจากไอ้แก่ทุเรศเทียนซ่วนบรรพบุรุษของพวกเขาอีก ต้องหยิ่งยโสโอหังจนไม่เห็นใครอยู่ในสายตาไปแล้ว!”