เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1153

ตอนมาถึงศูนย์กลางเมือง เดิมทีลู่ฝานเข้าใจว่าจะเหมือนกับตอนเข้ามาครั้งก่อน ที่ได้ยินเสียงเชียร์จากกลุ่มคนด้านล่าง

แต่เมื่อก้มลงไปมอง กลับเห็นถนนว่างเปล่า ทุกบ้านปิดประตู ร้านค้าไม่เปิด เต็มไปด้วยความเงียบเหงา

ลู่ฝานพูดอย่างประหลาดใจว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้น ฉันเพิ่งขึ้นไปบนเขาวิถีบู๊ไม่กี่วันเอง ทำไมเมืองหลวงถึงเงียบแบบนี้ล่ะครับ”

ฉินฝานพูดว่า “สหายลู่ฝาน อย่าบอกนะว่านายไม่รู้เรื่องหานหยวนหนิง”

ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ไม่ทราบครับ เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอครับ”

ฉินฝานพูดอย่างประหลาดใจว่า “นายไม่รู้จริงๆ ด้วย สองสามวันนี้นายไปเก็บตัวที่อุโมงค์สวรรค์แห่งไหนมา คิดไม่ถึงว่าจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย หานหยวนหนิงโดนเทียนชิงหยางซัดจนพิการ ตอนนี้ในเมืองหลวงมีสัญญาณว่ากำลังจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างยิ่งใหญ่!”

“พิการงั้นเหรอ พิการยังไงเหรอครับ”

ลู่ฝานถาม

“แขนขาดหนึ่งข้าง ตันเถียนแตกสลายหมด ชีวิตนี้คงไม่มีหวังในการฝึกฝนอีกแล้ว”

ฉินฝานถอนหายใจเบาๆ เหมือนกำลังถอนหายใจกับความอนาถที่หานหยวนหนิงเจอ

ลู่ฝานอ้าปากกว้างแล้วพูดว่า “เป็นถึงขนาดนี้ ตระกูลหานก็ต้องไปสู้สุดชีวิตกับตระกูลเทียนน่ะสิครับ”

ฉินฝานพูดว่า “ก็ใช่น่ะสิ นายเดาออก คนอื่นก็เดาออกเหมือนกัน คนทั้งเมืองหลวงก็เดาออกทั้งนั้น ดังนั้นทุกคนจึงไม่ค่อยกล้าเดินบนท้องถนน กลัวว่าตอนเดินบนถนนจะเห็นคนตระกูลหานยกพวกไปคิดบัญชีตระกูลเทียน หลังจากนั้นจะเกิดสงครามใหญ่ เกิดการบาดเจ็บล้มตายมากมาย!”

ลู่ฝานพูดว่า “ตระกูลหานจะทำแบบนี้เหรอ”

ฉินฝานตอบรับอย่างเข้าใจ แล้วพูดว่า “ขอบคุณหลู่เฉิงเซี่ยง งั้นฉันขอตัวกลับก่อน”

ก่อนไปจู่ๆ ฉินฝานยัดป้ายอันหนึ่งใส่มือลู่ฝานแล้วพูดว่า “ถ้ามีเวลาว่างมาดื่มชากับฉันนะ”

ฉินฝานเดินออกไปอย่างรวดเร็ว หลู่เฉิงเซี่ยงดึงลู่ฝานมาอีกด้านหนึ่ง แล้วพูดว่า “ลู่ฝาน ตอนนี้ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากรบกวนนาย นายยินดีไปให้ฉันไหม”

ลู่ฝานพูดว่า “หลู่เฉิงเซี่ยงจะให้ฉันไปตระกูลหานใช่ไหม”

หลู่เฉิงเซี่ยงพูดด้วยตาเป็นประกาย “ฉลาด ลู่ฝาน ช่วยฉันหน่อยเถอะ ถือว่าช่วยประเทศอู่อานด้วยสักครั้ง”

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจแล้วพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้ว”