เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1161

ลู่ฝานขมวดคิ้วมองออร่าปีศาจค่อยๆ หายไปจากตัวปีศาจเฒ่ากลืนจิต ทั้งตัวทรุดลงกับพื้น เลือดไหลออกมาไม่หยุด

“นี่มันกระบวนท่าอะไร น่าสนใจมาก!”

ลู่ฝานถามออกมา เขาไม่เข้าใจจริงๆ มีอย่างที่ไหนเมื่อปล่อยกระบวนท่าไม้ตายออกมา จะทำให้ตัวเองกลายเป็นแบบนี้ ผู้ฝึกชั่วร้ายชอบเล่นตลกแบบนี้เหรอ งั้นงานกำจัดปีศาจก็ง่ายขึ้นน่ะสิ

“ช่วย......ฉันด้วย!”

ปีศาจเฒ่ากลืนจิตเบิกตาโตมองลู่ฝานแล้วเอ่ยขึ้น

ตอนนี้ท่อนล่างของเขากลายเป็นเลือดไปหมดแล้ว ไม่เหลือแม้แต่เนื้อหนังจริงๆ

ลู่ฝานลากเก้าอี้มานั่งมองเขาแล้วพูดว่า “ช่วยนายเหรอ ปีศาจเฒ่ากลืนจิต นายไม่โดนแว้งกัดใช่ไหม!”

ลู่ฝานแสยะยิ้มมุมปาก จากนั้นเอาแผนที่ออกมา มองปีศาจเฒ่ากลืนจิตกลายเป็นเลือดไปพลางหาตำแหน่งของแม่น้ำหย่งอานในแผนที่ เขาได้ยินทุกคำพูดของปีศาจเฒ่ากลืนจิตอย่างชัดเจน ถ้าเขาเอาอู่คงหลิงให้เทียนชิงหยางเหมือนที่เขาพูดจริง และเทียนชิงหยางจะจัดงานเลี้ยงเหล้าที่นั่น ถ้าอย่างนั้นลู่ฝานต้องไปสั่งสอนเทียนชิงหยางที่แม่น้ำหย่งอานแล้วล่ะ

ร่างกายของปีศาจเฒ่ากลืนจิตกลายเป็นเลือดหมดแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงหัวเท่านั้น

เขายังเบิกตาโตมองลู่ฝาน แต่กลับพูดอะไรไม่ได้สักคำ

ผู้แข็งแกร่งแดนปราณฟ้าที่ฝึกฝนชั่วร้ายผู้ยิ่งใหญ่ ตายอย่างอนาถขนาดนี้ ถือว่าเขาก่อกรรมเอง ไม่สมควรมีชีวิตอยู่

ลู่ฝานเห็นปีศาจเฒ่ากลืนจิตตายแล้วจริงๆ จึงเหยียบหัวของเขาจนเละ ถือว่าเป็นการส่งเขาครั้งสุดท้าย

บนพื้นเหลือเพียงเสื้อผ้าและเครื่องประดับต่างๆ รวมถึงแหวนของปีศาจเฒ่ากลืนจิตด้วย

ลู่ฝานไม่มีเวลาดูอย่างละเอียด เขาโยนของเข้าไปในเข็มขัดทันที

เลือดหยดสุดท้ายของปีศาจเฒ่ากลืนจิต ซึมลงไปบนพื้นอย่างรวดเร็ว หายไปเหมือนคนคนนี้ไม่เคยอยู่บนโลกนี้

ดีเหมือนกัน ตายอย่างสะอาดหมดจด ลดความวุ่นวายไปได้เยอะ

ลู่ฝานก้าวเท้าออกจากห้อง จากนั้นเท้าย่ำก้าวยอดเมฆาฟ้า ออกไปอย่างรวดเร็ว

อู่คงหลิง ฉันมาแล้ว!

เธอห้ามตายเด็ดขาดนะ!