เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1175

หานอู๋ซวงเดินไปด้านหน้า ตบไหล่หานสงแล้วพูดว่า “พอแล้ว ความสามารถแค่นั้นของนาย ขืนทำต่อไปก็มีแค่ตายเท่านั้น รีบถอยไปเลย!”

หานสงตะโกนพูดเสียงดัง “มือฉัน ดึงออกมาไม่ได้แล้ว”

ขณะกำลังพูด ได้ยินเสียงหักดังขึ้นอย่างชัดเจน เห็นได้ด้วยตาเปล่า เหมือนแขนของหานสงโดนพลังอะไรกดอยู่ จู่ๆ มันก็หัก

หานอู๋ซวงเห็นว่าผิดปกติ จึงถีบหานสงจนกระเด็นออกไป

ถีบนี้ทรงพลังมาก ถีบจนหานสงกระเด็นออกไปไกลหลายเมตร ชนลูกหลานตระกูลหานจนล้มระเนระนาด

“รีบพาเขาไปรักษาเร็วๆ เหมือนกระดูกแตกทั้งตัวแล้ว มุกซานไห่ เป็นของที่พวกนายสามารถเล่นได้ตามใจชอบเหรอ พละกำลังไม่เพียงพอ ระวังจะตายไม่รู้ตัว ใครใช้ให้หานสงเข้ามาลอง”

จู่ๆ ทุกคนหันไปมองทางด้านหนึ่ง ตรงนั้นมีผู้ชายนอนอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบ เขาคือหานหยวนหนิงที่แขนขาดไปแล้ว

“ฉันบอกว่าตอนนั้นฉันเคลื่อนไหวมุกซานไห่ได้สามก้าว หานสงเลยอยากลอง จะโทษก็โทษฉันเถอะ!”

หานหยวนหนิงพูดอย่างเฉยเมย

หานอู๋ซวงมองหานหยวนหนิงด้วยความปลง โบกมือไปมาแล้วไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก

ผู้อาวุโสใหญ่และคนอื่นหัวเราะ ไม่ได้สนใจอาการบาดเจ็บของหานสงเลย

ผู้อาวุโสสองสามคนยังคงคุยกัน “เมื่อกี้เสียงกระดูกหักชัดเจนมากเลย เป็นหนุ่มนี่ดีจริงๆ กระดูกก็แข็งแรงเหมือนกัน”

“อืม เมื่อกระดูกที่หักเชื่อมต่อกันใหม่ จะแข็งแกร่งทนทานขึ้น ถ้าเจ้าเด็กหานสงมีสมองหน่อย สามารถมุ่งเน้นการบ่มเพาะเลี้ยงดูเขาได้”

“โง่ซื่อบื้อก็ไม่เลวนะ!”

เสียงพูดคุยของพวกเขาลอยเข้าหูลู่ฝาน ลู่ฝานได้ยินแล้วรู้สึกหนาวไปทั้งตัว