เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1198

การแข่งขันยังคงดำเนินต่อไป ไม่ได้หยุดชะงักเพราะเจี่ยจวิ้นโดนวางยาพิษ

ต่อไปเป็นสือเฉินแห่งตระกูลสือ กับสุ่ยสือฉวนแห่งตระกูลสุ่ย เป็นการต่อสู้ที่เต็มที่ทั้งสองรอบการต่อสู้ ปลุกบรรยากาศในสนามบู๊ขึ้นอีกครั้ง ทุกคนลืมเรื่องไม่พอใจเมื่อกี้ไปอย่างรวดเร็ว

ฉินซางต้าตี้และคนอื่น ก็ชมการแข่งขันทุกรอบต่ออย่างเพลิดเพลิน ทุกคนยังต้องวิจารณ์อีกไหม

แต่ดูเหมือนไท่จื่อฉินอวิ่นเหม่อเล็กน้อย เพราะเขาสังเกตเห็นว่าข้าราชการใหญ่อยู่กันหมดทุกคน แต่ไม่เห็นอยู่คนเดียว

คนที่หายไปคือหลู่ชิงโหว หลู่เฉิงเซี่ยง

เหมือนฉินซางต้าตี้แค่โบกมือไปมา ก็ไม่รู้ว่าหลู่เฉิงเซี่ยงหายไปตั้งแต่เมื่อไร

ไท่จื่อฉินอวิ่นกังวลเล็กน้อย แต่เขาแค่กังวลเท่านั้น

ทำเรื่องเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผลก็ออกมาแล้ว จะจับลู่ฝานเข้าคุกได้จริงหรือเปล่า เรื่องนี้แค่พูดไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้น

สิ่งที่เขาต้องการคือชื่อเสียงในเมืองหลวงของลู่ฝานพังพินาศย่อยยับ สูญเสียความน่าเชื่อถือ สุดท้ายกลายเป็นคนน่าสมเพชเวทนา ทุกคนรังเกียจ ทุกคนด่าทอ

มีเพียงสิ่งนี้ที่จะทำให้เขาระบายความโกรธในใจได้

ด้วยเหตุนี้ ฉินอวิ่นจึงจัดฉากสิ่งเหล่านี้ไว้เรียบร้อย ตอนนี้เหลือเพียงก้าวสุดท้าย

เพราะก้าวสุดท้ายนี้ ฉินอวิ่นจึงเลือกคนที่เหมาะสมที่สุดเอาไว้

ตอนนี้อีกด้านหนึ่ง

ในห้องที่มียาสมุนไพรวางอยู่เต็มห้อง ผู้ฝึกชี่สองคนกำลังถอนพิษให้เจี่ยจวิ้น

ที่นี่เป็นสถานที่รักษาอาการบาดเจ็บของนักบู๊หลังจากแข่งขันเสร็จ ผู้ฝึกชี่ที่เตรียมไว้ ล้วนให้การรับใช้วัง วิทยายุทธสูงส่ง ฝีมือดีมาก

เจี่ยจวิ้นทำเป็นพูดอย่างโมโหและเศร้าใจ “ไม่รู้ไอ้ลู่ฝานไปเอายาพิษรุนแรงมาจากไหน ทำเอาผมเกือบตาย นายกรัฐมนตรีต้องลงโทษเขาตามกฎหมายนะครับ!”

หลู่เฉิงเซี่ยงหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “นายเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้บอกว่าฤทธิ์ของพิษไม่ธรรมดา แต่ปริมาณของพิษไม่ธรรมดาต่างหาก! ถ้าเยอะอีกหน่อย นายตายคาที่ได้เลยนะ แต่ถ้าน้อยลงหน่อย นายจะแข่งขันจนจบได้โดยไม่รู้สึกอะไรเลย ปริมาณพอดีแบบนี้ เหมือนยาที่ผู้ฝึกชี่กลั่นออกมาเลย นายว่าไหม!”

เจี่ยจวิ้นคิ้วกระตุก เขากัดฟันพูดว่า “ไอ้ลู่ฝาน คิดไม่ถึงว่าจะใช้ยาพิษทำร้ายผม!”

หลู่เฉิงเซี่ยงยิ้มแล้วพูดว่า “ทำร้ายนายเหรอ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าไม่มีความจำเป็นต้องทำแบบนั้นล่ะ ฉันมองหน้านาย ประกายนัยน์ตาทั้งสองข้างกระจัดกระจาย แม้แขนขามีเรี่ยวแรง แต่ไม่ใช่ร่างกายที่ผ่านการรบมาอย่างโชกโชน ไม่นานมานี้นายอาศัยยายกระดับวิทยายุทธขึ้นมาสินะ ตอนนี้อยู่ในแดนปราณชีวิตขั้นสูงสุด หรือกำลังจะเข้าสู่แดนปราณดินล่ะ”

เจี่ยจวิ้นตอบกลับเสียงเบา “กำลังจะเข้าสู่แดนปราณดิน!”

จู่ๆ หลู่เฉิงเซี่ยงใช้มือกดลงไปตรงจุดที่ห่างจากใต้รักแร้ของเจี่ยจวิ้นสามนิ้ว เจี่ยจวิ้นชะงักไปทั้งตัวทันที

“นายกรัฐมนตรีทำอะไรอีก”