เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1237

“ชื่อกระบี่ฟางชุ่น วิชากระบี่ฟางชุ่น เชิญ!”

เฟิงเสี่ยวชี่ถือกระบี่ชี้หน้าลู่ฝาน

แสงกะพริบขึ้นในมือลู่ฝาน กระบี่หนักไร้คมร่วงลงมาอยู่ในมือเขา

“กระบี่ชื่อไม่คม เชิญ!”

พลังปราณพุ่งขึ้นมาบนกระบี่ของทั้งสองคน ทันใดนั้นเสียงดังขึ้นตรงกลางระหว่างทั้งสองคนที่ยืนอยู่ในสนาม

ตอนนี้ผู้ชมทั้งหมดเห็นกลางสนามบู๊ กระบี่ยาวในมือทั้งสองคนปะทะกันแล้ว! อีกทั้งจนถึงตอนนี้ ตรงที่ทั้งสองคนยืนเมื่อกี้ เงายังไม่หายไปเลย!

“ย้าก!”

กระบี่ยาวในมือเฟิงเสี่ยวชี่โจมตีเป็นพันครั้งภายในพริบตาเดียว เห็นอากาศเวิ้งว้างรอบตัวลู่ฝาน มีเงากระบี่ปรากฏขึ้นอย่างมากมายทันที

ลู่ฝานตวัดกระบี่ในมือช้ามาก แต่เหมือนรู้วิถีกระบี่ของเฟิงเสี่ยวชี่ล่วงหน้าแล้วอย่างไรอย่างนั้น

ทุกที่ที่กระบี่หนักไร้คมผ่านไป สามารถต้านทานเงากระบี่เอาไว้ได้ทั้งหมด!

ทั้งสองเริ่มต่อสู้กันด้วยวิชากระบี่ในระยะประชิด หนึ่งกระบวนท่า หนึ่งการเคลื่อนไหว ทำให้พื้นที่ว่างเปล่าแตกกระจาย แผ่นดินสั่นสะเทือน!

“กระบี่ฟางชุ่น แม้จะอยู่ใกล้กันแต่ก็เปรียบเสมือนอยู่ห่างสุดขอบฟ้า!”

เฟิงเสี่ยวชี่พลิกข้อมือ กระบี่ยาวในมือตวัดออกมาเป็นแสงกระบี่ด้านหน้าทั้งสองคน

ลู่ฝานตวัดกระบี่ฟันออกไป ทันใดนั้นเขาพบว่าเหมือนกระบี่ของตัวเองสั้นลงไปหนึ่งท่อน เดิมทีกระบี่ควรแทงโดนตัวเฟิงเสี่ยวชี่แล้วชัดๆ คิดไม่ถึงว่าจะพาดผ่านหน้าเฟิงเสี่ยวชี่ไป

ส่วนกระบี่ของเฟิงเสี่ยวชี่ เห็นว่าเก็บกลับไปแล้วชัดๆ แต่ลู่ฝานกลับรู้สึกเจ็บที่กลางหลัง

มันเป็นความรู้สึกที่กระบี่แทงเข้ามาในเนื้อ กล้ามเนื้อของลู่ฝานหดเกร็ง ดีดกระบี่ออกไป ลู่ฝานเดินขึ้นมาสองก้าว พลิกข้อมือจู่โจมด้วยกระบี่ออกไปอีกครั้ง แต่ก็ยังผ่านหน้าเฟิงเสี่ยวชี่ไปเหมือนเดิม

ตอนนี้ลู่ฝานพบว่าไม่รู้ตัวเองถอยกลับมาตั้งแต่เมื่อไร!

เฟิงเสี่ยวชี่มีรอยยิ้มมุมปาก ใช้วิชากระบี่ของตัวเองอีกครั้ง!

กระบี่ฟางชุ่น เพียงหนึ่งตารางนิ้วคือความเป็นความตาย

พลังปราณก่อตัวถึงขั้นสุด แสงกระบี่รวมตัวถึงขั้นสุด พื้นที่หนึ่งตารางนิ้วด้านหน้าตัวเอง คือเขตของเขาอย่างสมบูรณ์

นัยน์ตาเฟิงเสี่ยวชี่มีประกายบ้าคลั่ง

“ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!”