เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1247

มือจี้ฉวนอานกำลังสั่น คู่ต่อสู้ด้านหน้าทำให้เขาอดหวาดผวาขึ้นในใจไม่ได้

ตอนแรกที่เขาเห็นรายชื่อแข่งขัน ยังแอบคิดว่าตัวเองโชคดีที่ไม่เจอยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงโด่งดัง

แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าเสอหลิงที่ไม่มีอะไรสะดุดตา กลับเป็นคนของเผ่ายันต์

คิดไม่ถึงว่าวันนี้เผ่าที่ไม่รู้สูญหายไปนานเท่าไรจะมาสู้กับเขา ดูเหมือนวันนี้ไม่ว่าเขาจะชนะหรือแพ้ ก็คงเป็นที่รู้จักไปทั่วใต้หล้าแล้ว

จี้ฉวนอานไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี!

สูดหายใจลึก จี้ฉวนอานปรับสภาวะร่างกายตัวเองเรียบร้อย

เอาอาวุธของตัวเองออกมา เป็นหอกยาวสองอันที่มีเปลวเพลิง

เดิมทีจี้ฉวนอานก็เป็น 20 อันดับแรกในรายชื่อประเทศ คนเรียกกันว่าหอกมังกรเพลิง!

เสอหลิงมองจี้ฉวนอานด้วยรอยยิ้ม จากนั้นพูดเสียงดังว่า “วันนี้ฉันอารมณ์ดี ไม่อยากฆ่าคน ถ้านายยอมแพ้ตอนนี้ยังทันนะ!”

พูดจบ เสอหลิงแลบลิ้นที่แยกเป็นสองแฉกเหมือนงูออกมาเลียริมฝีปากของตัวเอง

แม้ในใจจี้ฉวนอานมีความหวาดกลัว แต่ในใจก็ยังมีความห้าวหาญของนักบู๊ จึงพูดเสียงดังว่า “ยังไม่แน่ว่าใครจะเป็นคนยอมแพ้!”

เสอหลิงหัวเราะไม่น่าฟังออกมาอีกครั้ง มองจี้ฉวนอานแล้วพูดว่า “ฉันชอบคนไม่รู้ที่เป็นที่ตายอย่างนาย!”

พูดจบ อักษรยันต์บนตัวเสอหลิงเริ่มสว่างขึ้น

มันสว่างขึ้นทีละอันทีละอัน ใบหน้าเสอหลิงที่น่าเกลียดมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เริ่มมีหมอกควันบางๆ ลอยขึ้นมา

เมื่อหมอกควันพวกนี้ปรากฏขึ้น ใบหน้าเสอหลิงเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

จมูกเป็นสันปรากฏออกมาเป็นอันดับแรก ตามมาด้วยคิ้วดาบดวงตาเป็นประกาย ผิวละเอียดชุ่มชื้น

ไม่นาน เขากลายเป็นคนหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา

ใบหน้าสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ สาวมากมายเห็นแล้วถึงกับกรีดร้อง

แม้ทุกคนรู้ว่านี่คือใบหน้าปลอมที่สร้างมาจากพลังปราณ แต่พูดตามตรงว่าใบหน้านี้ดูดีและหล่อมาก!

มีแสงอยู่บนตัว เสอหลิงเหมือนเทวดาลงมายังโลกมนุษย์

ลู่ฝานเบิกตาโตมองภาพนี้

ในการมองเห็นของเขา ไม่ได้เห็นจี้ฉวนอานที่กำลังพังทลาย แต่เห็นการแตะของเสอหลิง ทำให้พลังฟ้าดินทั้งหมดรวมตัวแล้วหมุนวน

เป็นเพียงแค่พลังเพียงเล็กน้อยแท้ๆ แต่กลับทำให้ฟ้าดินหดตัวอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานเห็นพลังบางอย่างภายในการแตะของเสอหลิง

ทำไมแตะเพียงเบาๆ ฟ้าดินถึงหดตัวหลังจากนั้นก็พังทลาย

จู่ๆ มีคำผุดขึ้นมาในหัวลู่ฝาน!

สะพานฟ้าดิน!

ภาพหนึ่งแวบขึ้นในหัวของลู่ฝาน นั่นเป็นตอนที่เขาเข้าไปในเจดีย์ยาครั้งแรก เขาเห็นรูปปั้นของฉี่หมิงเทียนจุนในเจดีย์ยา

ตอนนั้นลู่ฝานจะใช้วิธีแบบในรูปปั้น ทำให้ปราณชี่ในร่างกายตัวเองหมุนวนด้วยตัวมันเอง กลายเป็นฟ้าดินขนาดเล็ก