เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1254

ลู่ฝานพยักหน้าแล้วพูดกับผู้อาวุโสโม่ “ผู้อาวุโสโม่นั่งก่อน ฉันขอดูอาการในตัวเธอก่อน”

ลู่ฝานพูดพลางเอามือของถานไถเก๋อมา ลู่ฝานยื่นนิ้วออกมาสองนิ้ว วางลงบนข้อมือถานไถเก๋อเบาๆ

การกระทำนี้ของลู่ฝานดูเป็นมาตรฐานมาก แต่ก็แค่การกระทำดูดีเท่านั้น ไม่มีคุณค่าอะไรเลย

เพราะไม่ว่าเขาจะจับตรงไหน แค่ส่งปราณชี่เข้าไปก็พอแล้ว

ผู้อาวุโสโม่นั่งลงอีกด้านตามที่ลู่ฝานบอก เขานั่งมองอย่างเงียบๆ

ลู่ฝานหลับตาลง ส่งปราณชี่เข้าไป เริ่มสัมผัสวิชาชิงวิญญาณที่ถานไถเก๋อโดน

ไม่เหมือนวิชาชิงวิญญาณของเขาจริงด้วย วิชาชิงวิญญาณที่ลู่ฝานใช้ พูดตามตรงแล้ว อันที่จริงเป็นวิธีการโจมตีวิญญาณอย่างฉับพลันประเภทหนึ่ง ประเภทเดียวกับการจู่โจม อาศัยพลังวิญญาณของร่างกายตัวเองแทงทะลุวิญญาณของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ได้ผลเป็นการโจมตี ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ทันตั้งตัว เบาสุดคือปวดหัว หนักสุดคือสลบ ตายคาที่ แต่ไม่มีทางที่อีกฝ่ายจะตัวแข็งทื่อหลังจากที่โดนแทงมาเป็นเวลานานแล้ว

วิชาชิงวิญญาณของหลินหย่าแตกต่างออกไป เหมือนเขาล็อกวิญญาณของถานไถเก๋อเอาไว้แล้ว

ส่วนที่แข็งทื่อไม่ใช่แค่ร่างกายของถานไถเก๋อ แต่วิญญาณของเธอก็แข็งทื่อไปด้วย

วิธีนี้ไม่ได้เหนือกว่าวิชาชิงวิญญาณของลู่ฝานแค่ระดับเดียว หลังจากลู่ฝานสังเกตอย่างละเอียด เขาได้อะไรมาไม่น้อยเลย

ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง วิชาชิงวิญญาณยังใช้แบบนี้ได้ด้วย

วิชาของอีกฝ่าย ปิดผนึกลึกลงไปในสติของถานไถเก๋อ

การปิดผนึกที่ชัดเจนเช่นนี้ มีแสงสว่างประหลาดไหลเวียนอยู่

ถ้าไม่ใช่เพราะปราณชี่ของลู่ฝานไม่ธรรมดา สามารถเข้าไปในสติได้ คงมองไม่เห็นการปิดผนึกนี้

จดจำการปิดผนึกนี้ไว้ รอยยิ้มปรากฏขึ้นตรงมุมปากของลู่ฝาน

เขาคงเรียนรู้ทักษะแรกเกี่ยวกับการโจมตีวิญญาณได้แล้ว

อีกทั้งบนผนึกนี้ยังมีพลังที่เหนือกว่านักบู๊แดนปราณดินจะมีได้ มีพลังแผ่ออกมาจากด้านในเล็กน้อย

ลู่ฝานรู้สึกว่าเมื่อปราณชี่ของตัวเองเข้าไปใกล้มันจะโดนผนึกเอาไว้

วินาทีต่อมา คิดไม่ถึงว่าลู่ฝานจะใช้วิชาชิงวิญญาณกับถานไถเก๋อ

แต่ครั้งนี้วิชาชิงวิญญาณของลู่ฝานโจมตีไปบนผนึกของถานไถเก๋อ

พลังหุ้นตุ้นในวิญญาณของลู่ฝาน ทำลายผนึกของถานไถเก๋อทันที

ทันใดนั้นเจดีย์เสวียนเก้ามังกรกวาดพลังที่แตกออกจนเกลี้ยง ถานไถเก๋อลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว พ่นเลือดออกมาเต็มหน้าลู่ฝาน

“เก๋อเอ๋อร์!”

เจ้าบ้านตระกูลถานไถและคนอื่นรีบพุ่งเข้ามา

ผู้อาวุโสโม่ใช้มือข้างหนึ่งวางลงบนข้อมือของถานไถเก๋อ เขาพูดอย่างตกใจว่า “สำเร็จแล้ว! คิดไม่ถึงว่าจะสำเร็จแล้ว! ลู่ฝาน นายใช้วิธีอะไร”

ทุกคนมองลู่ฝานอย่างตกตะลึง

ลู่ฝานเช็ดเลือดบนหน้าตัวเองอย่างหมดคำจะพูด แล้วพูดว่า “ต้มยาให้เธอเถอะ บำรุงสักหน่อยก็หายแล้ว!”