เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1259

ประตูใหญ่เปิดออก ทั้งแปดคนรีบเดินตามผู้อาวุโสเข้าไปในโกดังบู๊ กลุ่มองครักษ์เกราะทองยืนอยู่ข้างนอก

เพิ่งเดินเข้ามา ลู่ฝานและคนอื่นถึงกับสูดหายใจเฮือก ภาพที่ปรากฏอยู่ข้างหน้าทำให้คนตกตะลึงจริงๆ

ดาบกระบี่วางเรียงราย อาวุธต่างๆ นานาลอยอยู่กลางอากาศ มังกรเพลิงและอสูรวิเศษที่นับไม่ถ้วนเลื้อยวนเวียนอยู่ตามอาวุธ

เมื่อมองออกไป อาวุธวิเศษมากมาย อสูรวิเศษนานาชนิด

แสงกะพริบเหมือนเมฆที่มีแสงเรืองรอง เสียงคำรามดังเข้าหูเป็นระยะ

ด้านนอกอาวุธทุกเล่มมีแร่ใสปกคลุมอยู่ ด้านบนแร่ใสเป็นตัวอักษรเขียนแนะนำเอาไว้

ตัวอักษรที่เคลื่อนไหวอยู่ยังมีแสงกะพริบด้วย อธิบายที่มา การใช้งาน ขนาดและน้ำหนักของอาวุธแต่ละชนิดไว้อย่างชัดเจน เรียกได้ว่าละเอียดเป็นอย่างมาก

ตรงกลางคลังบู๊มีเสาแสงขนาดใหญ่เหมือนต้นไม้ใหญ่สูงเสียดฟ้าต้นหนึ่ง ยื่นกิ่งก้านที่เป็นแสงออกมา ยาวเหยียดไปทั่วทุกมุมคลังบู๊

ผู้อาวุโสพาพวกเขาทั้งแปดคนมาใต้ต้นไม้ต้นใหญ่ แล้วพูดเสียงดังว่า “ตอนนี้พวกนายชมดูได้อย่างเต็มที่ ฉันรอพวกนายอยู่ที่นี่ หลังจากดูเรียบร้อยแล้ว มาบอกชื่ออาวุธกับฉัน”

พูดจบ ผู้อาวุโสก็ยืนนิ่งไม่ขยับเหมือนรูปปั้น

ทั้งแปดคนรีบแยกย้ายไปรอบๆ

ขณะนั้นเอง จู่ๆ มีเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหูลู่ฝาน

“กระบี่เฮ่าหราน!”

ลู่ฝานตกใจ รีบมองไปรอบๆ ทันใดนั้นสายตาหยุดลงที่ผู้อาวุโส

เสียงนี้เป็นเสียงของผู้อาวุโสชัดๆ เขาพูดกับตัวเองว่า “กระบี่เฮ่าหราน” เพราะอะไรกัน