เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1260

หูของผู้อาวุโสที่หลับตาอยู่ด้านล่างขยับเบาๆ เหมือนเห็นว่าลู่ฝานไม่ได้เลือกกระบี่เฮ่าหราน จึงขมวดคิ้วเบาๆ

ลู่ฝานดูอาวุธอื่นต่อ ที่นี่มีของดีเยอะจริงๆ คงใช้ได้แค่คำว่าของงดงามมากมายจนดูไม่ทันมาบรรยาย

“เกราะสัตว์เถาวัลย์” “ดาบห้าธาตุ” “ค้อนทรงพลัง”

ไม่ว่าจะเป็นอาวุธชิ้นไหนก็มีชื่อเสียงทั้งนั้น ของดีที่มาไม่ธรรมดา แน่นอนว่าถ้าไม่ใช่ของดีก็ไม่มีทางวางอยู่ตรงนี้

เหมือนหลู่ยินที่อยู่ข้างๆ เลือกเสร็จเป็นคนแรก เห็นเธอวิ่งอย่างรีบร้อนไปข้างผู้อาวุโสแล้วพูดเสียงเบาว่า “ฉันจะเอาเข็มพายุมังกรน้ำ!”

ผู้อาวุโสพยักหน้า สะบัดมือแล้วมีของชิ้นหนึ่งลอยมา หล่นลงข้างหน้าเขา “เดี๋ยวออกไปปลดผนึก แล้วจะให้เธอ!”

หลู่ยินตื่นเต้นจนหน้าแดงเถือก เหมือนได้อาวุธล้ำค่าไร้เทียมทานอย่างไรอย่างนั้น

ลู่ฝานมองเข็มพายุมังกรน้ำแวบหนึ่ง แค่เข็มมังกรขนาดเล็กเท่านั้น ของสิ่งนี้เก่งกาจมากเหรอ

ลู่ฝานครุ่นคิดครู่หนึ่ง จู่ๆ เขานึกขึ้นได้ว่าตอนเรียนอยู่ที่ตระกูลหลู่ เคยเห็นคำอธิบายเกี่ยวกับโครงสร้างอะไรบางอย่าง

อย่าบอกนะว่าหลู่ยินคิดจะใช้……

ลู่ฝานเหงื่อไหลลงมาจากหน้าผาก ยัยเด็กนี่โหดเหี้ยมมากจริงๆ!

ถ้าเข็มพายุมังกรน้ำสามารถสนองความต้องการของโครงสร้างนั่นได้จริง แดนปราณฟ้าลงไปคงไม่มีใครสู้ได้แล้ว!

เมื่อเขาเจอหลู่ยินคงต้องระวังแล้วระวังอีก

เทียนชิงหยางยังคงเดินไปรอบๆ เขาแค่คิดจะมาดูเล่นๆ เท่านั้น เทียนชิงหยางคิดว่าตัวเองไม่ได้ขาดแคลนอาวุธอะไร

มีกระบี่มังกรคำรามในมือ ทั้งใต้หล้าไม่มีใครสู้ได้

เทียนชิงหยางมองซ้ายมองขวา

จู่ๆ เกราะหัวใจรูปร่างประหลาดดึงดูดสายตาเขา

กระจกปากว้า เหมือนของสิ่งนี้น่าสนใจมาก

สุ่ยสือฉวนกับสือเฉินเดินไปรอบๆ เหมือนกำลังหาอะไรกันอยู่