เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1264

เห็นลู่ฝานและคนอื่นออกไป ผู้อาวุโสพูดกับองครักษ์เกราะทองที่เหลืออยู่ข้างนอก “พวกนายก็ไปได้แล้ว!”

องครักษ์เกราะทองขานรับเสียงสูง เดินอย่างพร้อมเพรียงออกไป

คลังบู๊ขนาดใหญ่ เหลือผู้อาวุโสเพียงคนเดียว อีกทั้งเห็นองครักษ์เกราะทองออกไปอย่างไม่ลังเล เหมือนคลังบู๊เป็นแบบนี้มานานแล้ว

คลังบู๊ที่ยิ่งใหญ่ของประเทศ คิดไม่ถึงว่าจะมีผู้อาวุโสเฝ้าอยู่แค่คนเดียว พูดตามตรงว่าเป็นเรื่องแปลกมาก

เมื่อทุกคนหายลับไปจากสายตา ผู้อาวุโสเดินช้าๆ มาในคลังบู๊

เขายื่นนิ้วออกมาหนึ่งนิ้ว แตะลงกลางอากาศเบาๆ

ทันใดนั้น ภาพด้านหน้าเปลี่ยนไป

ม่านน้ำสรวงสวรรค์ปรากฏอยู่ข้างหน้าเขา

ภาพกะพริบ ผู้อาวุโสลืมตาขึ้นช้าๆ

ดวงตาดำขลับคู่นั้น สะท้อนแสงจากในม่านน้ำสรวงสวรรค์ เหมือนดวงดาวมากมายระยิบระยับอยู่บนท้องฟ้ายามค่ำคืน

ผู้อาวุโสเอาสองมือไพล่หลัง นิ่งดังน้ำ

ในที่สุดภาพของลู่ฝานปรากฏในม่านน้ำสรวงสวรรค์

ผู้อาวุโสมองดูเงียบๆ ลู่ฝานเดินเข้าไปตรงหน้ากระบี่อู๋หมิง กระบี่อู๋หมิงค่อยๆ เคลื่อนไหว จากนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

“ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง!”

ผู้อาวุโสพูดอย่างราบเรียบ

จู่ๆ น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของผู้อาวุโส

ผู้อาวุโสพูดพึมพำว่า “เจ้านาย มรดกของคุณได้รับการสืบทอดต่อไปแล้ว ในที่สุดในใต้หล้านี้ก็มีคนรับวิชาความรู้ของคุณได้แล้ว ฉันไม่ทำตามคำสั่งของคนอื่น พากระบี่ของคุณท่องไปทั่ว ในที่สุดก็ได้เห็นแสงสว่าง ต้าเต๋าสีคราม!”

จู่ๆ ผู้อาวุโสคุกเข่าลงบนพื้น หมอบกราบลู่ฝานที่อยู่ในม่านน้ำสรวงสวรรค์