เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1288

เมื่อออกจากลานบ้าน ลู่ฝานพุ่งออกไปข้างนอกเหมือนสายลม

ลู่ฝานเห็นหานเฟิงพาหานสงและคนอื่นออกมาจากตระกูลหานพอดี

เมื่อหานเฟิงและคนอื่นเห็นลู่ฝานก็ตะโกนว่า “ศิษย์น้องลู่ฝาน นายก็จะไปตามหาด้วยเหรอ”

ลู่ฝานตอบกลับเสียงดังว่า “ทุกคนไม่ต้องตามฉันมา รีบไปหา ถ้าหาเจอรีบพาเธอกลับมาที่นี่”

หานเฟิงและคนอื่นพยักหน้า รีบแยกย้ายออกไปอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานพุ่งตรงไปข้างหน้า มุ่งหน้าไปทางตระกูลหลู่

ถ้าจะบอกว่าตอนนี้มีใครรู้ข้อมูลของพวกเสอหลิง แน่นอนว่าต้องเป็นตระกูลหลู่!

ดังนั้นลู่ฝานจึงไม่ได้ตามพวกหานเฟิงออกไปหา เขาไปตระกูลหลู่เป็นอันดับแรก!

…...

ตอนนี้ในอากาศเวิ้งว้าง

สิบสามเฝ้าอยู่ด้านหน้าหลิงเหยา เขากลายเป็นเหมือนสัตว์อสูร

ตัวเหมือนหินศิลา แสงสีม่วงส่องออกจากตา เจ้าดำที่อยู่ข้างๆ กลายเป็นมังกรดำตัวใหญ่แล้วไปแล้ว เปลวไฟลุกโชนอยู่บนตัว

ตุ๊กตาผ้าอยู่ในมือหลิงเหยา

แววตาดูหวาดกลัวเล็กน้อย หลิงเหยามองคนด้านหน้าที่มีอักษรยันต์เต็มตัว “นายคือเสอหลิง!”

เสอหลิงพยักหน้าพูดว่า “ใช่แล้วคนสวย ฉันคือเสอหลิง เธอไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำร้ายเธอ แค่อยากให้เธอไปคุยกันที่จวนฉัน แค่นี้เท่านั้น!”

หลิงเหยาตะโกนเสียงดังว่า “ทำไมฉันต้องไปกับนายด้วย”

เสอหลิงหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ง่ายมาก คนสองคนกับสัตว์หนึ่งตัว ไม่มีทางสู้พวกเราได้ โปรดสังเกตคำที่ฉันใช้ ฉันพูดว่าพวกเรา”