เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1298

ความแข็งแกร่งของลู่ฝาน เหนือความคาดหมายของเขาจริงๆ!

กำจัดพลังฟ้าดินออกไปแบบนี้ กระบวนท่าธรรมดาๆ แต่กลับมีผลของเขตวิถีบู๊

ทำให้กระบวนท่ามากมายของเขาไม่สามารถใช้ออกมาได้!

เสอหลิงคิดว่าขืนยื้อกับลู่ฝานแบบนี้ต่อไป ต้องขายหน้าแน่ๆ

ความดุดันแวบขึ้นนัยน์ตา จู่ๆ เขาจับกระบี่หนักไร้คมของลู่ฝานเอาไว้!

ใช้แรงที่ฝ่ามือ นิ้วเสอหลิงดีดลงบนกระบี่อย่างต่อเนื่อง พลังประหลาดไหลผ่านกระบี่เข้าไปในตัวลู่ฝาน

เสียงระเบิดดังขึ้นจากตัวลู่ฝาน

“เก้าคดสิบแปดโค้ง!”

เสียงเสอหลิงดังขึ้นข้างหูลู่ฝาน เหมือนเสียงปีศาจกระชากวิญญาณ

คิดไม่ถึงว่าพลังน่ากลัวพวกนั้นจะมีพลังเหลือ โจมตีลงบนจุดฝังเข็มบนตัวลู่ฝานอย่างต่อเนื่อง

เพียงพริบตาเหมือนดาบแหลมนับไม่ถ้วนปักเต็มตัวลู่ฝาน!

ลู่ฝานกัดฟัน ไม่มองบาดแผลตัวเองสักนิด เสียงมังกรคำรามออกมาจากลำคอ

กระบี่หนักไร้คมหลุดออกจากมือเสอหลิงอย่างรวดเร็ว!

“เทพมังกรทำลายล้างฟาดฟัน!”

เหมือนเทพมังกรลงมายังโลก ลู่ฝานฟันกระบี่ลงบนตัวเสอหลิง

เหมือนเสอหลิงคิดไม่ถึงว่าลู่ฝานจะสามารถโจมตีกลับได้ อีกทั้งยังมีแรงดิ้นหลุดอีกด้วย ภายใต้ความเร่งรีบ เสอหลิงไม่สามารถหลบกระบี่นี้ได้ ถูกลู่ฝานฟันลงบนตัว

เงาเทพมังกรทำลายล้างคำราม ชนเข้ากับตัวของเสอหลิง

ทันใดนั้น อักษรยันต์บนตัวเสอหลิงมืดสลัว เสอหลิงโดนชนจนกระเด็นออกไป

มีเสียงระเบิดดังขึ้นบนพื้นไม่หยุด ตอนนี้หินบลูสโตนเหมือนหินธรรมดา เกิดรอยแตกร้าวนับไม่ถ้วน และลอยกระจายเต็มไปหมด!

เสอหลิงกลิ้งอยู่สิบกว่าครั้ง ตัวกระแทกกับพื้นจนเกิดเป็นหลุมติดกันจึงหยุดลง

เสอหลิงพลิกตัวขึ้น มองไปที่หน้าอกตัวเอง มีรอยแผลจากกระบี่ชัดเจน เลือดไหลออกมา!

“นายทำร้ายฉัน คิดไม่ถึงว่านายจะทำร้ายฉัน!”

เสอหลิงสีหน้าโมโห เขาโมโหจนสั่นไปทั้งตัว

อักษรยันต์บนตัวกะพริบไม่หยุด แต่ตรงหน้าอกเขากลับมืดไร้แสง

มีออร่าปีศาจซึมออกมาจากด้านใน!

ออร่าปีศาจเหล่านี้ เมื่อผ่านการขยายจากปรากฏการณ์ภาพลวงตาบนท้องฟ้า ทุกคนสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน

ผู้ชมที่ค่อนข้างมีประสบการณ์ ชี้ไปที่รอยร้าวบนเกราะของเสอหลิง แล้วพูดเสียงดังว่า “ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม นี่คือออร่าปีศาจ”

“คล้ายอยู่นะ! เสอหลิงไม่ใช่คนของเผ่ายันต์ในตำนานเหรอ ทำไมถึงมีออร่าปีศาจบนตัวล่ะ”

“อย่าบอกนะว่าเผ่ายันต์ที่เก่งกาจทุกเรื่อง ใช้วิชาของผู้ฝึกชั่วร้ายได้ด้วย”

…...

ฉินซางต้าตี้เห็นภาพนี้ หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “เป็นเช่นนี้จริงๆ ท่านหลู่ นายเตรียมพร้อมทุกอย่างแล้วใช่ไหม”

หลู่เฉิงเซี่ยงแววตาแน่วแน่ พูดอย่างใจเย็นว่า “ใช่ครับฝ่าบาท”

ฉินซางต้าตี้พยักหน้า หลังจากนั้นหันมามองฉินอวิ่นด้วยสายตาเย็นชา “ฉินอวิ่น นี่คือคนที่นายแนะนำเหรอ”

ตอนนี้ฉินอวิ่นเริ่มมือสั่น เขาก็ดูออกเหมือนกัน

ฉินอวิ่นปากสั่น “เสด็จพ่อ ลูก……ลูก……”

เสอหลิงพูดเสียงดังว่า “ตายซะ!”

ทันใดนั้น เสอหลิงกำมืออย่างแรง เขาคิดว่าตัวเองจับหัวใจลู่ฝานเอาไว้แล้ว แต่เมื่อเขากำมือ กลับพบว่าตัวเองจับไม่โดนอะไรเลย

ลู่ฝานเงยหน้ามองเสอหลิง รอยยิ้มปรากฏตรงมุมปาก

“จะฆ่าฉันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก สังหาร!”

ลู่ฝานยกกระบี่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ฟันลงบนคอของเสอหลิง

เส้นเลือดปูดขึ้น กระบี่นี้ของลู่ฝานฟันพลังปราณของเสอหลิง

“สังหาร!”

ไม่มีท่าทีจะหยุด ลู่ฝานสะบัดกระบี่ออกมาเป็นครั้งที่สอง!

กระบี่นี้ฟันลงที่เดิม กระบี่ที่สองฟันเข้าไปในเนื้อของเสอหลิงทันที

ทันใดนั้น เสอหลิงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด คุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้น!

“สังหาร! สังหาร! สังหาร!”

กระดูกแขนของลู่ฝานเกิดเสียงดังกรอบแกรบ กระบี่ที่สามฟาดฟันลงมา

แสงกระบี่เหมือนสายรุ้ง พลังฟ้าดินทั้งหมดรวมอยู่บนกระบี่!

กรอบ!

อักษรยันต์บนตัวเสอหลิงแตกออกจนหมด กระบี่หนักฟันลงบนเนื้อ เสอหลิงโดนลู่ฝานฟันจนคอเกือบขาด

ส่งเสียงร้องโอดครวญ ออร่าปีศาจระเบิดออกมาทันที

ผู้ชมทั้งสนามลุกขึ้นทันที!