เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1336

คนรับใช้พยักหน้าอย่างตรงไปตรงมาและพูดว่า: “ใช่แล้ว คุณชายลู่ฝาน ไม่ได้กลับมาทั้งคืนแล้ว! ”

ด้านหลังของหานอู๋ซวง หลิงเหยาพูดขึ้นด้วยสีหน้ากระวนกระวายใจว่า: “เขาไม่กลับมาทั้งคืนแล้วจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ? หรือจะถูกคนลอบทำร้ายอีกแล้ว? ครั้งก่อนที่ฉันไปเดินเล่นกับเขา ก็ถูกลอบทำร้ายด้วยเหมือนกัน”

เมื่อหลิงเหยาพูดอย่างนี้ออกมา หานอู๋ซวงก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที

“มีเรื่องแบบนี้จริงเหรอ? ”

หลิงเหยาพยักหน้าติดต่อกัน ส่วนสิบสามที่ยืนอยู่ด้านหลัง เวลานี้ก็พลันพูดขึ้นว่า: “มี! ”

หานเฟิงกัดฟันพูดขึ้นว่า: “แม่งสิ ศิษย์น้องลู่ฝานไม่ใช่จะเกิดเรื่องขึ้นแล้วหรอกนะ เป็นไปได้ไหมว่า ศิษย์น้องลู่ฝานไปเที่ยวซ่องโสเภณีแห่งไหนอย่างสนุกสนาน จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ตื่นนอน? ”

ศิษย์พี่ใหญ่ตบไปที่ศีรษะของหานเฟิง และพูดว่า: “หุบปาก! ”

หานอู๋ซวงพูดขึ้นว่า: “รีบส่งคนออกไปตามหาเดี๋ยวนี้ หานเฟิง นายก็พาลูกหลานในตระกูล ออกไปสอบถามข่าวคราวที่ด้านนอก พวกนายกี่คน ก็นำนามบัตรของฉัน ไปที่ตระกูลหลู่เพื่อสอบถามหลู่เฉิงเซี่ยง ว่าเขารับรู้หรือไม่! ”

หลิงเหยามองซ้ายมองขวา ก็พลันอุ้มเจ้าดำขึ้นและเดินออกไปด้านนอก

ศิษย์พี่ใหญ่และคนอื่น ๆ ก็รีบตามกันออกไป และพูดว่า: “หลิงเหยา เธอจะไปไหน? ”

หลิงเหยาพูดโดยที่ไม่หันหน้ากลับมา: “ฉันรู้ว่าลู่ฝานชอบไปดื่มเหล้าที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง ฉันจะไปดูหน่อยว่า เขาอยู่ในร้านเหล้าแห่งนั้นหรือไม่”

ศิษย์พี่ใหญ่และคนอื่น ๆ มองสบตากัน แล้วพูดขึ้นว่า: “พวกเราจะไปกับเธอด้วย! ”

ทุกคนต่างก็รีบเคลื่อนตัวกันทันที หลิงเหยาเดินบ้างหยุดบ้าง อาศัยความจำ จนพบเจอกับร้านเหล้าของไอ้อ้วนตงแล้ว

จากนั้น ทุกคนก็เดินกันเข้าไปด้านใน

กวาดสายตามองไปทั่ว ภายในร้านเหล้า มีเพียงแค่เงาร่างกี่คนเท่านั้น

ไอ้อ้วนตงมองไปที่หลิงเหยาและคนอื่น ๆ ยิ้มและพูดขึ้นว่า: “พวกเธอมากันแล้วเหรอ? ลู่ฝานล่ะ ไอ้หนุ่มนั่นวันนี้ไม่ได้มากับพวกเธอด้วยเหรอ? ”

หลิงเหยาขมวดคิ้วขึ้นและพูดว่า: “นายคือเฟิงเสี่ยวชี่ เมื่อครู่นายพูดว่าอะไรนะ? ตระกูลเทียน? ”

เฟิงเสี่ยวชี่พยักหน้าและพูดว่า: “ถูกต้อง ฉันคิดว่าน่าจะเป็นตระกูลเทียน ในช่วงก่อนหน้านี้ ตระกูลเทียนเชิญฉันเข้าไปพบ บอกว่าจะให้เงินฉัน โดยให้ฉันไปหาโอกาส ทำร้ายลู่ฝานให้บาดเจ็บ คนอย่างฉันเฟิงเสี่ยวชี่แม้ว่าจะเคยกระทำเรื่องที่เกินเลยไปบ้าง แต่ก็ยังมีขอบเขต ดังนั้นจึงไม่ได้ตอบตกลง แต่คนที่ไปพร้อมกันกับฉันที่มีชื่อว่าอู่จุนอะไรนั่น ได้อยู่ต่อที่นั่นแล้ว น่าจะตอบตกลงเป็นแน่ ซึ่งคนประเภทนี้ ไม่รู้ว่าตระกูลเทียนได้เชิญมาจำนวนเท่าไร การที่ลู่ฝานเกิดเรื่องขึ้นนั้น ก็ไม่น่าแปลกอะไร! ”

ไอ้อ้วนตงพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า: “เฟิงเสี่ยวชี่ นายพูดความจริงเหรอ? ”

ไอ้หลิวก็ถามขึ้นด้วยว่า: “แน่ใจนะว่าคือตระกูลเทียน? ”

เฟิงเสี่ยวชี่วางถ้วยเหล้าลง แล้วกำหมัดแสดงความเคารพต่อไอ้อ้วนตงและไอ้หลิวพร้อมพูดว่า: “เสี่ยวชี่ไม่กล้าพูดโกหก ที่พูดนั้นล้วนแต่เป็นความจริง หากมีคำโกหกเพียงน้อยนิด ยอมที่จะใช้ศีรษะของตนรับโทษเลย! ”

ศิษย์พี่ใหญ่โมโหจนร่างกายสั่นเทา กัดฟันและพูดขึ้นว่า: “ตระกูลเทียน! ”

ฉู่เทียน ฉู่สิง นำอาวุธออกมาให้พร้อม และพูดเสียงดังว่า: “ไป ไปที่ตระกูลเทียน! ”