เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1336

คนรับใช้พยักหน้าอย่างตรงไปตรงมาและพูดว่า: “ใช่แล้ว คุณชายลู่ฝาน ไม่ได้กลับมาทั้งคืนแล้ว! ”

ด้านหลังของหานอู๋ซวง หลิงเหยาพูดขึ้นด้วยสีหน้ากระวนกระวายใจว่า: “เขาไม่กลับมาทั้งคืนแล้วจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ? หรือจะถูกคนลอบทำร้ายอีกแล้ว? ครั้งก่อนที่ฉันไปเดินเล่นกับเขา ก็ถูกลอบทำร้ายด้วยเหมือนกัน”

เมื่อหลิงเหยาพูดอย่างนี้ออกมา หานอู๋ซวงก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที

“มีเรื่องแบบนี้จริงเหรอ? ”

หลิงเหยาพยักหน้าติดต่อกัน ส่วนสิบสามที่ยืนอยู่ด้านหลัง เวลานี้ก็พลันพูดขึ้นว่า: “มี! ”

หานเฟิงกัดฟันพูดขึ้นว่า: “แม่งสิ ศิษย์น้องลู่ฝานไม่ใช่จะเกิดเรื่องขึ้นแล้วหรอกนะ เป็นไปได้ไหมว่า ศิษย์น้องลู่ฝานไปเที่ยวซ่องโสเภณีแห่งไหนอย่างสนุกสนาน จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ตื่นนอน? ”

ศิษย์พี่ใหญ่ตบไปที่ศีรษะของหานเฟิง และพูดว่า: “หุบปาก! ”

หานอู๋ซวงพูดขึ้นว่า: “รีบส่งคนออกไปตามหาเดี๋ยวนี้ หานเฟิง นายก็พาลูกหลานในตระกูล ออกไปสอบถามข่าวคราวที่ด้านนอก พวกนายกี่คน ก็นำนามบัตรของฉัน ไปที่ตระกูลหลู่เพื่อสอบถามหลู่เฉิงเซี่ยง ว่าเขารับรู้หรือไม่! ”

หลิงเหยามองซ้ายมองขวา ก็พลันอุ้มเจ้าดำขึ้นและเดินออกไปด้านนอก

ศิษย์พี่ใหญ่และคนอื่น ๆ ก็รีบตามกันออกไป และพูดว่า: “หลิงเหยา เธอจะไปไหน? ”

หลิงเหยาพูดโดยที่ไม่หันหน้ากลับมา: “ฉันรู้ว่าลู่ฝานชอบไปดื่มเหล้าที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง ฉันจะไปดูหน่อยว่า เขาอยู่ในร้านเหล้าแห่งนั้นหรือไม่”

ศิษย์พี่ใหญ่และคนอื่น ๆ มองสบตากัน แล้วพูดขึ้นว่า: “พวกเราจะไปกับเธอด้วย! ”

ทุกคนต่างก็รีบเคลื่อนตัวกันทันที หลิงเหยาเดินบ้างหยุดบ้าง อาศัยความจำ จนพบเจอกับร้านเหล้าของไอ้อ้วนตงแล้ว

จากนั้น ทุกคนก็เดินกันเข้าไปด้านใน

กวาดสายตามองไปทั่ว ภายในร้านเหล้า มีเพียงแค่เงาร่างกี่คนเท่านั้น

ไอ้อ้วนตงมองไปที่หลิงเหยาและคนอื่น ๆ ยิ้มและพูดขึ้นว่า: “พวกเธอมากันแล้วเหรอ? ลู่ฝานล่ะ ไอ้หนุ่มนั่นวันนี้ไม่ได้มากับพวกเธอด้วยเหรอ? ”