เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1338

หลู่ยินเองก็ยิ้ม และพูดขึ้นว่า: “อันที่จริงลู่ฝานไม่ได้ถูกตระกูลเทียนจับตัวไปหรอกใช่ไหม”

หลู่เฉิงเซี่ยงยิ้มและพูดว่า: “เมื่อคืนตอนที่ลู่ฝานต่อสู้กับคนลึกลับนั้น เพียงแค่กระบี่เดียวก็เอาชนะได้แล้ว โดยเจ้าของคฤหาสน์หลังนั้นพูดว่า ทั้งสองคนพูดคุยกันสักครู่ แล้วก็เดินจากไปพร้อมกัน ซึ่งไม่เหมือนจะเอาเป็นเอาตายกันขนาดนั้น สถานการณ์แบบนี้ อธิบายได้ว่า ลู่ฝานคงจะไปกระทำเรื่องส่วนตัวของตนเองแล้ว ไม่แน่ว่าอาจจะไปพบกับใคร หรือจะไปเอาสิ่งของอะไร สรุปว่าไม่มีทางที่จะถูกคนของตระกูลเทียนลอบทำร้ายอย่างแน่นอน และตระกูลเทียนเองก็คงจะไม่ส่งคนที่ไม่ได้เรื่องแบบนี้ ไปจัดการลู่ฝานเป็นแน่”

หลู่ยินพูดว่า: “แต่กี่วันก่อนหน้านี้ ลู่ฝานได้ปะทะต่อสู้กับนักฆ่าที่ตระกูลเทียนส่งตัวไปจริง ๆ”

หลู่เฉิงเซี่ยงพูดว่า: “ก็เป็นเพราะแบบนี้ ดังนั้นยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นตระกูลเทียน โดยการที่เคยพบกับความล้มเหลวมาแล้วครั้งหนึ่ง ตระกูลเทียนก็เข้าใจแล้วว่า ไม่ควรที่จะลงมืออีกครั้งแล้ว พวกเขาถูกจับตามองแล้ว หากว่ายังลงมืออีก ก็คงจะโง่เขลาจนเกินไป ซึ่งไม่ว่าจะจัดการลู่ฝานลงได้อย่างไร ฝ่ายที่พ่ายแพ้ก็คือพวกเขา เพราะพวกเขาคงไม่สามารถที่จะเผชิญหน้ากับความโกรธแค้นของฝ่าบาทได้ ผลลัพธ์แบบนี้ ตระกูลเทียนคงคาดการณ์ได้อยู่แล้ว”

“แล้วทำไมจะต้องชักนำให้คนของตระกูลหานไปก่อเรื่องที่ตระกูลเทียนด้วยล่ะ”

หลู่ยินสอบถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ

หลู่เฉิงเซี่ยงพูดขึ้นว่า: “ก่อเรื่อง? เปล่าเลย ฉันก็แค่ให้ตระกูลหานไปตักเตือนตระกูลเทียนว่า อย่าได้กระทำเรื่องที่เกินเลยไปนัก พวกเขานึกว่า การที่แอบกระทำเรื่องลับแล้ว จะไม่ต้องชดใช้ผลที่ตามมาอะไรเลยอย่างนั้นเหรอ? ไป เรียกรวมลูกหลานในตระกูล ให้พวกเขานำข่าวคราว ไปกระจายบอกกับคนตระกูลอื่น โดยเฉพาะตระกูลถานไถ และพวกเราเองก็ไปที่หน้าประตูตระกูลเทียนด้วยเหมือนกัน! ”

หลู่อินยิ้มและพูดว่า: “ไปดูเรื่องสนุกตื่นเต้นอ่า ฮ่าฮ่า ฉันชอบที่สุดแล้ว”

ทั้งสองคนสบตากันและหัวเราะเสียงดังออกมา ราวกับเป็นสองจิ้งจอกที่มีตัวใหญ่หนึ่งและตัวเล็กหนึ่ง

ตระกูลเทียน!

ภูเขาที่เงียบสงบ และเต็มไปด้วยค่ายกล

ภายในค่ายกลขนาดใหญ่ มีลำแสงหมุนเวียนไปมา โดยชายชราไม่กี่คนยืนอยู่ด้านหน้าค่ายกล และเอามือสองข้างไขว้หลัง รอต้อนรับอยู่อย่างสงบนิ่ง

“ยังไม่ออกมาอีกเหรอ? ไม่ใช่ว่า ค่ายกลเกิดการผันผวนขึ้นแล้วเหรอ? ”

“เกิดการผันผวนขึ้นแล้วจริง เกรงว่าชิงหยางคงจะออกมาก่อนกำหนดแล้ว! ”

ชายชราสองคนพูดขึ้น

ในเวลานี้เอง ท่ามกลางค่ายกลนั้น ก็เกิดลำแสงกระพริบขึ้น จากนั้นบริเวณส่วนล่างของค่ายกลก็เริ่มมีลำแสงส่องสว่างขึ้นมา

ชายชราสองคนนั้นได้ถอยหลังลงไปกี่ก้าว ในอากาศ มีเสาแสงต้นหนึ่งตกลงมา ส่องสะท้อนลงไปบนค่ายกลดังกล่าว อักษรยันต์กระพริบ ลำแสงสีทองสว่างไสวไปทั่ว

ราวกับอักษรยันต์สีทองที่เหมือนกับเกล็ดมังกร ได้แผ่กระจายไปทั่วทั้งบริเวณโดยรอบอย่างต่อเนื่อง