เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1342

เทียนหลิงโมโหสุดขีด เขาจ้องเขม็งไปที่หานเฟิง

หานเฟิงไม่หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย แล้วหลิงเหยาก็เดินขึ้นมาด้านหน้าและพูดว่า: “ฉันสามารถเป็นพยานได้ เมื่อไม่กี่วันก่อน มีนักฆ่าแอบลอบทำร้ายลู่ฝานจริง”

“นักฆ่า ฮึ เมื่อมีนักฆ่าก็สามารถพูดว่าเกี่ยวข้องกับตระกูลเทียนของพวกเราอย่างนั้นใช่ไหม พวกเราตระกูลเทียนเป็นตระกูลบู๊ที่กระทำเรื่องชั่วช้าแบบนี้อย่างนั้นเหรอ! ”

เกิดเสียงดังขึ้น เวลานี้เทียนชิงหยางได้เหาะเหินกลับมาแล้ว

รอยนิ้วมือทั้งห้าบนแก้ม มองเห็นชัดเจนอย่างที่สุด แล้วเขาก็มองไปที่หานอู๋ซวงด้วยสายตาที่ดุดัน และกัดฟันพูดขึ้นว่า: “ในวันหนึ่ง จะเอาคืนให้หนักกว่าเดิมหลายเท่า”

หานอู๋ซวงพูดตอบกลับว่า: “ไอ้ขยะ! ”

เทียนหลิงได้ยินที่เทียนชิงหยางพูดแล้ว ก็รีบโบกมือบอกให้เขาไปยืนด้านหลัง หยุดพูดมากได้แล้ว

ไม่รู้อะไรเลย แล้วยังจะมาพูดซี้ซั้วอีก แม้แต่ตระกูลของตนเองก็ยังด่าด้วย

องค์ชายรองฉินฝานมองไปที่หานอู๋ซวง แล้วก็หันมองไปที่เทียนหลิง ขมวดคิ้วและพูดขึ้นว่า: “ไอ้หยา เรื่องนี้ยุ่งยากอย่างมาก ลู่ฝานหายตัวไปแล้วจริง ๆ ด้วย”

หานอู๋ซวงพูดว่า: “ไม่กลับมาทั้งคืน และไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน”

ฉินฝานถามต่อว่า: “มีนักฆ่าที่ต้องการฆ่าเขาจริงเหรอ เป็นนักฆ่าแบบไหนกัน จับตัวได้แล้วหรือยัง”

หานอู๋ซวงส่ายศีรษะเบา ๆ หลิงเหยาครุ่นคิดชั่วครู่ แต่ก็คิดไม่ออกถึงชื่อของนักฆ่าสองคนนั้น

เทียนหลิงพูดว่า: “ทำไม ไม่พูดไม่จาแล้วล่ะ ไม่ใช่บอกว่านักฆ่านั้นเป็นทางพวกเราตระกูลเทียนส่งตัวไปหรอกเหรอ นายนำหลักฐานออกมายืนยันสิ ไม่มีหลักฐานมายืนยัน ก็จะมาร้องเอาตัวคนกลับคืนไป พวกนายเห็นกฏหมาย เห็นราชสำนักอยู่ในสายตาบ้างไหม”

หานอู๋ซวงพูดเสียงดังว่า: “มารับตัวคนกลับที่ตระกูลของนายแล้วจะทำไม”

คำพูดเดียว มันอัดอั้นจนเทียนหลิงแทบจะระเบิดอารมณ์ขึ้นแล้ว

ขณะที่พูด เทียนหลิงก็ใช้ฝ่ามือตบไปที่เฟิงเสี่ยวชี่ หานอู๋ซวงเบิกตาโพลง เขาคิดไม่ถึงอย่างมากว่า เทียนหลิงคิดจะลงมือฆ่าปิดปากอย่างโหดเหี้ยมขนาดนี้

แต่ในขณะนั้นเอง ไอ้อ้วนคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าของเฟิงเสี่ยวชี่ แล้วแกว่งมือ เฟิงเสี่ยวชี่ก็รอดพ้นจากอันตราย

เทียนหลิงพลันส่งเสียงร้องโอดครวญดังขึ้น ราวกับว่าวที่เชือกขาด ตกลงมาจากท้องฟ้า

ทุกคนพากันตกตะลึง และเงียบกริบกันไปหมด

พร้อมกับหันหน้ามองไปดูว่าคนที่มานั้นคือใคร!

ขณะนั้น ผู้อาวุโสตระกูลเทียนสองคน ผู้อาวุโสใหญ่และผู้อาวุโสรองของตระกูลหาน รวมไปถึงหลู่เฉิงเซี่ยง และเจ้าบ้านอีกหลายคนต่างก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปโดยพลัน

ไอ้อ้วนตงลูบไปที่ท้องที่อ้วนกลม และพูดขึ้นว่า: “ศิษย์หลานของฉัน ไม่พูดโกหกหรอก ตระกูลเทียน เหอะเหอะ วันนี้พวกนาย พูดความจริงออกมาจะเป็นการดีที่สุด! ”