เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1348

หลิงเหยาพยักหน้าและพูดว่า: “ตกลงกันไว้แล้วนะ รอให้การประลองยุทธครั้งนี้ของนายสิ้นสุดลง ก็จะพาฉันไปเยี่ยมอาจารย์ของนาย”

สายตาของลู่ฝานหันมองไปทางมุมของแท่นผู้ชม ยิ้มและพูดว่า: “ไม่มีปัญหา! ”

บริเวณมุมของแท่นผู้ชม มีโต๊ะหลายตัว เก้าอี้หลายตัว จัดวางไว้พร้อมแล้ว

ไอ้อ้วนตง เฟิงเสี่ยวชี่ ไอ้หลิวและคนอื่น ๆ ต่างก็เข้าประจำที่นั่งเรียบร้อย

เพียงแต่วันนี้ แตกต่างจากปกติทั่วไป เหมือนว่าจะมีคนมาเพิ่มอีกหลายคน

กลิ่นอายลมหายใจของพวกเขาไม่ได้เปิดเผยออกมา ซึ่งแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับไอ้หลิวและพวกพ้อง

การหายใจเข้าและหายใจออก ล้วนแต่ไม่มีเสียง ราวกับว่าตัวคนก็เป็นส่วนหนึ่งของฟ้าดิน ต่อให้สังเกตอย่างละเอียด ก็เหมือนจะมองเห็นเงาร่างได้อย่างไม่ชัดเจน

พวกเขาก็คืออริยปราชญ์แห่งเจดีย์ยา เป็นผู้ฝึกชี่ที่แตกต่างกับนักบู๊โดยสิ้นเชิง

ผู้นำนั้น คือชายชราคนหนึ่ง นั่งอยู่ที่ฝั่งตรงข้ามของไอ้อ้วนตง โดยทั้งสองคนกำลังมองดูทุกอย่างอยู่อย่างยิ้มแย้ม

“ลุงเฒ่าหวู ลูกศิษย์ของนายช่างโดดเด่นเสียจริง วันนี้ นับว่าเป็นการต่อสู้อย่างเป็นทางการของเขาหลังจากสำเร็จการฝึกฝน ฉันพูดถูกต้องไหม”

ไอ้อ้วนตงรินเหล้าให้กับหวูเฉิน และพูดขึ้นอย่างยิ้มแย้ม

หวูเฉินยกถ้วยเหล้าขึ้น แล้วจิบคำหนึ่ง และพูดว่า: “พูดแบบนี้ไม่ได้ ลูกศิษย์ของฉันคนนี้อ่า ที่จริงแล้วฉันก็ไม่ได้สอนเขามากเท่าไร ความสำเร็จของเขาในวันนี้ ต่างก็เป็นความมานะพยายามของตัวเขาเอง หากจะพูดว่าสำเร็จการฝึกฝนแล้วนั้น เขาได้สำเร็จมาตั้งนานแล้ว”

ไอ้อ้วนตงพยักหน้าและพูดว่า: “มันก็จริงอยู่ นายเป็นผู้ฝึกชี่ จะสามารถฝึกสอนเขาจนเป็นนักบู๊ที่มีวิถีบู๊ที่เก่งกาจขนาดนี้ได้อย่างไร”

หวูเฉินยิ้มและพูดว่า: “ดังนั้น ไม่ใช่ว่าให้นายช่วยดูแค่เท่านั้น นายเองหวั่นไหวบ้างไหมล่ะ หรือว่าจะนำวิชาความสามารถนั้นของนายเอง ฝึกสอนให้กับลูกศิษย์ของฉันไปเลยสิ”