เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1350

มองดูเจ้าสำนักกลืนจิตแห่งสำนักหัวใจปีศาจคนเดิม และมองดูอู่ชิงเฉิงที่ถูกลู่ฝานจัดการจนต้องกองลงไปที่พื้น

เรื่องราวที่นองเลือดดุเดือดเหล่านี้ หากเทียนชิงหยางรับรู้ เกรงว่าตอนนี้เขาคงจะคุกเข่ายอมแพ้แล้ว

ลู่ฝานยิ้มหัวเราะอย่างเบิกบานใจเป็นที่สุด หลิงเหยาที่อยู่ด้านข้างก็ถามขึ้นด้วยความสงสัยว่า: “ลู่ฝาน นายเป็นอะไรไปเหรอ? ทำไมต้องหัวเราะขนาดนี้ด้วย”

ลู่ฝานพูดว่า: “ดีใจ วันนี้เทียนชิงหยางจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอนแล้ว! ”

ได้ยินที่ลู่ฝานพูด หานอู๋ซวงก็พูดขึ้นพร้อมกับครุ่นคิดไปด้วยว่า: “ลู่ฝานอ่า ดูเหมือนว่านายจะมีแผนการลับหลังอะไรอยู่อีก ซึ่งเกี่ยวกับห้าธาตุใช่ไหมล่ะ! ”

ลู่ฝานยิ้มและพูดว่า: “คุณลุง ท่านรอดูก็แล้วกัน! ”

ในสนามบู๊ ท่านแปดโบกมือไปมาให้กับทุกคน เพื่อสร้างบรรยากาศ

บนแท่นผู้ชม ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างก็ทนรอไม่ไหวแล้ว โดยได้ตะโกนเรียกชื่อของลู่ฝานและเทียนชิงหยางกันอย่างเกรียวกราว!

“ขอเชิญ นักบู๊ทั้งสอง ขึ้นมาบนสนาม! ”

ท่านแปดตะโกนเสียงดัง ทันใดนั้นท่ามกลางอากาศ ก็ปรากฏม่านแสงขึ้น สะท้อนให้เห็นใบหน้าของลู่ฝานและเทียนชิงหยางในทันที

บนท้องฟ้าของทั้งเมืองหลวง ก็ปรากฏภาพสะท้อนแสงที่ชัดเจนขึ้นอีกครั้ง เพียงแต่ในครั้งนี้ ภาพสะท้อนแสงแบ่งออกเป็นสองฝั่ง ฝั่งหนึ่งคือลู่ฝาน อีกฝั่งหนึ่งคือเทียนชิงหยาง!

ภาพพื้นหลังเป็นสีดำหนึ่งฝั่งและสีขาวหนึ่งฝั่ง โดยเงาร่างของผู้คนด้านข้างพวกเขาทั้งสองนั้น ได้ถูกปกปิดเอาไว้หมดแล้ว

ทั้งสองคนค่อย ๆ ลุกยืนขึ้น ในท่ามกลางม่านแสง ราวกับว่าดวงอาทิตย์และดวงจันทร์กำลังประจัญหน้ากัน!

แววตายิ่งเฉียบขาดมากขึ้น แล้วทั้งสองคนก็กระโดดลอยตัวขึ้นพร้อมกัน

เทียนชิงหยางใช้ฝ่าเท้าแตะเบา ๆ ไปในอากาศ ลอยตัวลงมาราวกับสายลม!

ลู่ฝานลอยตัวลงกระแทกกับพื้น เปลวไฟใต้ฝ่าเท้า ก็พลันกระจายไปทั่ว ราวกับคลื่นเปลวไฟ!

“โฮก! ”

เสียงกลองดังขึ้น ราวกับเสียงคำราม ที่องอาจห้าวหาญอย่างที่สุด!

ในอากาศ ฉินซางต้าตี้ได้ตีไปที่ไหล่ของฉินอวิ่น ไท่จื่อผู้น่าสงสาร ในที่สุดวันนี้ก็ถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว เขามีสีหน้าที่หม่นหมอง มองไปยังสนาม ราวกับว่าไม่เกิดความสนุกตื่นเต้นอะไรขึ้นเลย เพียงแค่

ธิดาเทพคนนี้ ช่างทำเป็นว่าไม่เห็นใครอยู่ในสายตามากเกินไปแล้ว

ธิดาเทพยิ้มและมองไปที่ในสนาม ภายในแววตาของเธอ มีเพียงแต่เงาร่างของลู่ฝานเท่านั้น

เมื่อมองเห็นลู่ฝาน ธิดาเทพก็เกิดไฟแค้นขึ้นในจิตใจ และพูดพึมพำว่า: “วันนี้นายอย่าได้ถูกคนอื่นฆ่าทิ้งก็แล้วกัน ถ้าอย่างนั้นก็หมดสนุกแล้ว! ”

ที่กลางสนาม ทั้งสองคนจ้องสบตากัน ดวงไฟแผ่กระจายไปทั่ว

ท่านแปดยืนอยู่ตรงกลางระหว่างสองคน และพูดขึ้นว่า: “การต่อสู้ในวันนี้ ข้อแรกห้ามใช้ยา ข้อสองห้ามใช้เครื่องราง ข้อสามห้ามใช้อสูรวิเศษ เข้าใจไหม? ”

ลู่ฝานสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย มองไปที่เทียนชิงหยางและพูดว่า: “ที่จริงแล้วพวกนายกลัวเจ้าดำ กลัวจนถึงขั้นนี้เลย”

เทียนชิงหยางสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขายังไม่รู้ว่า ฝ่าบาทได้ออกคำสั่งว่า ห้ามใช้อสูรวิเศษ

เทียนชิงหยางค่อย ๆ พูดขึ้นว่า: “กฎเกณฑ์ไร้สาระ ลู่ฝาน เมื่อถึงตอนนั้นนายอยากจะใช้ก็เชิญเลย”

ท่านแปดยิ้มและพูดว่า: “ฉันเองก็คิดแบบนั้น อย่างนั้นทั้งสองก็เริ่มต้นกันได้เลย! ”