เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1382

ลูกหลานตระกูลหานเอายาให้จ้าวหมิงหยู่กิน

เมื่อยาลงท้อง จ้าวหมิงหยู่รู้สึกว่าตัวที่แข็งเป็นหินบรรเทาลงไม่น้อย พอลุกขึ้นมาได้แล้ว

นี่คือยาวิญญาณที่ลู่ฝานคิดขึ้นมาเอง เอาพลังวิญญาณปกคลุมไว้บนยานิดหน่อย วิธีง่ายมาก แล้วก็ไม่ต้องใช้สมุนไพรดีอะไรด้วย ประสิทธิภาพก็ดูเหมือนไม่เลว

ลูกหลานตระกูลหานที่อยู่ข้างๆ เห็นจ้าวหมิงหยู่กินยาเข้าไปแล้ว สามารถลุกขึ้นมาเก็บดาบใหญ่ของตัวเอง เขาพยักหน้าเบาๆ แล้วหันหลังเดินออกไป เขาต้องเอาประสิทธิภาพของยาไปบอกลู่ฝาน จ้าวหมิงหยู่คงไม่รู้ว่าเขากลายเป็นคนทดลองยาของลู่ฝาน ยาที่ขจัดอาการวิญญาณกลายเป็นหิน เป็นสิ่งที่ลู่ฝานทดลองเป็นครั้งแรก ไม่รู้ว่ามีผลข้างเคียงหรือเปล่า ถือว่าเขาโชคดีไม่น้อย!

จ้าวหมิงหยู่เก็บดาบขึ้นมา มองตระกูลหานด้วยแววตาสับสน

แม้ปากเขาจะตะโกนว่าต้องการสู้กับลู่ฝานอีกรอบ แต่ในใจกลับไม่มั่นใจเท่าไร

สีหน้าหลากหลายอารมณ์ สุดท้ายจ้าวหมิงหยู่เลือกที่จะเดินกะโผลกกะเผลกออกไป ไม่เหมือนตอนแรกที่มาอย่างอวดดี ตอนนี้เขาดูสลดหดหู่ แต่นี่เป็นเรื่องที่เข้าใจได้

ภูเขาหลังตระกูลหาน ลู่ฝานกำลังต้อนรับแขกอีกสองสามคน

พูดขึ้นมา แขกสองสามคนนี้อยากเจอลู่ฝานนานแล้ว แต่แค่ไม่ได้มาเท่านั้น เห็นว่าตอนนี้ลู่ฝานกลับมาตระกูลหาน พวกเขาจึงแวะมาทันที

สี่คนนี้คือ เหลยเชียนเริ่นเจ้าสาขาสายฟ้า รวมถึงอาจารย์เหลย อาจารย์ถิงยวน เหลยเสี่ยวหย่งแห่งสถาบันบู๊องอาจ

“พูดแบบนี้ อันที่จริงพวกนายก็เป็นคนสำนักจิ่วเซียวน่ะสิ”

ลู่ฝานถอนหายใจเบาๆ ตอนมาถึงเจ้าสำนักพูดเรื่องเกี่ยวกับสาขาสายฟ้าและสำนักจิ่วเซียวเยอะมาก ในที่สุดก็ทำให้ลู่ฝานรู้แล้วว่าทำไมอาจารย์เหลยกับอาจารย์ถิงยวนถึงคุกเข่าให้เขาที่ตระกูลเทียน

สาเหตุก็เพราะแหวนบนนิ้วเขา เป็นแหวนของเจ้าสำนักจิ่วเซียว เป็นตัวแทนสายเลือดแท้จริงของสำนักจิ่วเซียว ส่วนสาขาสายฟ้า ตอนแรกเป็นเพียงบริวารของสำนักจิ่วเซียว เคล็ดวิชาบู๊และสิ่งของต่างๆ ล้วนเป็นสิ่งที่สำนักจิ่วเซียวมอบให้ อีกทั้งสงครามทำลายล้างในตอนนั้น สำนักจิ่วเซียวเป็นแนวหน้า เสียสละตัวเองปกป้องบริวารที่เป็นสำนักเล็กๆ ให้ปลอดภัย