เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1390

เมื่อโจมตีด้วยกระบี่ ตัวของลู่ฝานกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งทันที

ไม่เพียงแค่นั้น ในประติมากรรมน้ำแข็ง ผิวหนังทุกตารางนิ้วของลู่ฝานเต็มไปด้วยรอยกระบี่ เหมือนกับว่าถ้าประติมากรรมน้ำแข็งเกิดรอยร้าวแตกออก ลู่ฝานจะร่วงลงมาเป็นชิ้นๆ

ธิดาเทพเก็บกระบี่ พลิกตัวลงสู่พื้น ใบหน้ามีรอยยิ้มได้ใจ

นี่คือจุดจบของการสบประมาทเธอ คิดว่าเธอทำได้แค่ผนึกคนอื่นให้เป็นน้ำแข็งเหรอ

เธอเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของประเทศเป่ยเสินนะ เป็นคนที่มีพลังธาตุคู่ ร่างกายที่มีทั้งลมและน้ำแข็ง มีสองวิถีในร่างเดียว

แข็งแกร่งกว่าเยอะ เมื่อเทียบกับวิชาเพลิงและสายฟ้าที่อาศัยทักษะวิชาบู๊ผสานของลู่ฝาน!

ใบหน้าฉินซางต้าตี้ประหลาดใจเช่นกัน

ธิดาเทพที่มีวิถีน้ำแข็ง ก็แข็งแกร่งมากแล้ว ใครจะคิดว่าเธอยังรู้วิถีสายลมด้วย

เป็นไปตามคาด คนที่ถูกเลือกจากหอเทวาลัย มีพรสวรรค์ล้ำเลิศจริงๆ

ร่างที่มีพลังธาตุคู่ คุณสมบัติที่หาได้ยากแบบนี้ ทำให้ธิดาเทพเหนือกว่าคนทั่วไปในเส้นทางฝึกฝนบู๊แล้ว

“เฮ้อ!”

ฉินอวิ่นไท่จื่อถอนหายใจ มองไปในสนามแล้วส่ายหน้า “ธิดาเทพแข็งแกร่งเกินไป นักบู๊อายุน้อยของประเทศอู่อาน คงไม่มีใครสู้เธอได้สักคน”

ฉินฝานก็แอบกัดฟัน เขาหวังลึกๆ ว่าลู่ฝานจะชนะ

แต่ดูจากความเป็นจริง เหมือนจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ธิดาเทพเข้ามาก็ใช้วิถีบู๊คู่ทั้งน้ำแข็งและสายลมออกมาอย่างรวดเร็ว ลู่ฝานคงแพ้แล้วล่ะ

ทั้งสนามเต็มไปด้วยความเงียบ หานเฟิงและคนอื่นสีหน้าไม่อยากเชื่อ

“ร่างพลังธาตุคู่ ผู้หญิงคนนี้เหมือนเอี๋ยนชิงเลย!”

หานเฟิงพึมพำออกมา

คำพูดของเขาทำให้หลิงเหยาฉุกคิดขึ้นได้

“ใช่ เอี๋ยนชิง ลู่ฝานเคยเอาชนะเอี๋ยนชิงได้ เขารู้ว่าในใต้หล้ามีคนที่มีร่างพลังธาตุคู่ เขาไม่มีทางแพ้ง่ายขนาดนี้”

เหมือนหลิงเหยาไม่อยากเชื่อว่าลู่ฝานจะแพ้ให้ธิดาเทพง่ายขนาดนี้ จึงตะโกนออกมา

ฉู่สิงและคนอื่นกัดฟันไม่พูดอะไร แม้พวกเขาไม่อยากเชื่อว่าลู่ฝานแพ้ แต่ตอนนี้ลู่ฝานโดนน้ำแข็งผนึกไว้แล้ว อย่าบอกนะว่าจะพุ่งออกมาสู้ได้อีก

บนที่นั่งผู้ชม กลุ่มคนเอามือปิดปาก ขอบตาแดงก่ำ นักบู๊ของประเทศอู่อานยิ่งไม่อยากเชื่อว่าลู่ฝานจะแพ้ราบคาบแบบนี้

ท่ามกลางความเงียบ มีแค่พวกไอ้อ้วนตงที่สีหน้ายังปกติเหมือนเดิม

ไอ้อ้วนตงมองลู่ฝานที่โดนแช่แข็ง หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ไอ้เด็กเจ้าเล่ห์”

ไอ้หลิวพยักหน้าหงึกๆ “ไม้นี้ไม่เลวนะ”

ยัยแก่หยางหัวเราะแล้วพูดว่า “สมองดีมาก!”

เซวียนหยวนกลอกตามองบนแล้วพูดว่า “รีบสู้ให้จบๆ สิ จะเล่นลูกไม้อะไรเยอะแยะ”

เหมือนยืนยันคำพูดของพวกเขา ในสนามบู๊ธิดาเทพรอยยิ้มเต็มใบหน้า กำลังจะเก็บกระบี่ จู่ๆ เธอชะงักฝีเท้าลง

จู่ๆ ใครคนหนึ่งปรากฏตรงหน้าเธอ ลู่ฝาน!

ตั้งแต่เขาจงใจทำเป็นสู้ไม่ไหว ล่อให้ธิดาเทพใช้ท่าไม้ตายออกมา ลู่ฝานก็หลบไปอยู่อีกด้านแล้ว

สิ่งที่ธิดาเทพโจมตีใส่อย่างบ้าคลั่ง เป็นเพียงภาพลวงตาที่เขาใช้พลังแห่งโลกบวกกับปราณชี่สร้างออกมา

นี่คือผลที่ลู่ฝานคิดค้นออกมาในสองสามวันที่ผ่านมา ลู่ฝานเรียกมันว่าวิชาร่างเงาลวง

ยกกระบี่หนักไร้คมในมือขึ้นอีกครั้ง ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “ร่างพลังธาตุคู่ของเธอไม่เลวเลยนะ แต่น่าเสียดาย ฉันเคยรู้จักคนที่มีร่างพลังธาตุคู่เหมือนกัน ดังนั้นตอนแข่งหมากรุกครั้งที่แล้ว ฉันจึงรู้ว่าเธอยังมีอีกหนึ่งพลังที่แข็งแกร่ง!”

พายุหิมะปรากฏขึ้นบนตัวธิดาเทพอีกครั้ง พายุหิมะเป็นแถบรวมตัวเป็นรูปร่างอสูรนับไม่ถ้วนด้านหลังเธอ

สิงสาราสัตว์มากันครบ แต่ละตัวขนาดมหึมาและพลังเต็มเปี่ยมมาก

“รู้แล้วยังไง มีปัญญาก็เอาชนะฉันให้ได้สิ!”

ธิดาเทพแผดเสียงดัง

ลู่ฝานยกยิ้มมุมปากแล้วพูดว่า “ถ้าเธอเชี่ยวชาญวิถีบู๊มิติ ฉันอาจสู้กับเธอสุดชีวิตสักรอบ แต่น่าเสียดายที่เธอหนีไม่พ้นขอบเขตห้าธาตุ งั้นก็ขอโทษด้วย ฉันจะจบการต่อสู้นี้แล้ว!”

ธิดาเทพหัวเราะแล้วพูดว่า “โอ้อวดอย่างไม่ละอาย!” อสูรพายุหิมะขนาดใหญ่เต็มฟ้า พุ่งเข้ามาฆ่าลู่ฝาน

ลู่ฝานแผดเสียงออกมา

“ทำลาย!”

ทันใดนั้น พายุหิมะในสนามบู๊หยุดลงทันที

จู่ๆ ห้าธาตุฟ้าดินสยบลงใต้เท้าลู่ฝาน แน่นิ่งไม่เคลื่อนไหว

ลู่ฝานค่อยๆ ฟันกระบี่ลงมา แล้วพูดเสียงเบาว่า “กระบี่ฟ้าดิน!”