เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1395

ตำหนักเสินอู่

ธิดาเทพค่อยๆ นั่งลงบนเก้าอี้

บนตัวเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ เหมือนเพิ่งขึ้นมาจากน้ำ

หอบหายใจแรง ธิดาเทพโมโหจนตัวสั่น ตอนนี้บนใบหน้างดงาม เต็มไปด้วยความโมโห

“ทุเรศ น่าเกลียด”

ธิดาเทพสะบัดมือทำลายข้าวของข้างๆ

ผู้อาวุโสที่ยืนอยู่ข้างเธอตลอดเวลา พูดเสียงเบาว่า “คุณหนู เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ไม่สามารถเอาอะไรกลับมาได้อีก แพ้ก็แพ้เถอะครับ!”

ธิดาเทพพูดเสียงดังว่า “ฉันรู้ว่าแพ้ นายไม่ต้องมาย้ำ ธิดาเทพแต่ละสมัย คงมีแค่ฉันที่ไม่เอาไหนที่สุด ออกมาท่องใต้หล้าครั้งแรก ยังไม่มีความสำเร็จอะไรเลย ก็พ่ายแพ้ให้นักบู๊กระจอกๆ ของประเทศอู่อาน ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงประเทศเป่ยเสิน ประมุขหอเทวาลัยจะมองฉันยังไง พวกคนที่รอหัวเราะเยาะฉันพวกนั้น คงหัวเราะเยาะฉันจนฟันหัก!”

ผู้อาวุโสพยักหน้าพูดว่า “ใช่ ครั้งนี้แพ้ให้นักบู๊กระจอกๆ ของประเทศอู่อาน น่าอับอายมากจริงๆ ถ้าข่าวเรื่องนี้ถูกส่งกลับไป คุณหนูต้องอับอายขายหน้าเป็นอย่างมาก แต่ชนะก็คือชนะ แพ้ก็คือแพ้ ไม่มีเหตุผลและช่วยไม่ได้ คุณหนูอย่าให้การแพ้ชนะครั้งนี้ส่งผลกับจิตใจวิถีบู๊ของตัวเอง”

ธิดาเทพเงยหน้าขึ้น มองผู้อาวุโสด้วยแววตาเศร้า “ฉันล้มเหลวมากใช่ไหม ถึงธิดาเทพแต่ละสมัยแพ้ แต่ก็แพ้ให้กับพวกอัจฉริยะไร้เทียมทานในการแข่งนานาประเทศ แต่ฉันกลับแพ้ให้กับคนกระจอก ถึงเป็นคนกระจอกที่มีพรสวรรค์น่าทึ่งอย่างลู่ฝานก็เถอะ!”

พอธิดาเทพพูดชื่อลู่ฝาน ก็กัดฟันกรอดทันที

ผู้อาวุโสพูดว่า “คุณหนู การแพ้ชนะของนักบู๊เป็นเรื่องปกติ แค่ประลองแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันเท่านั้น อย่างแรกวิทยายุทธไม่เสียหาย อย่างที่สองไม่ถึงแก่ชีวิต อีกอย่างลู่ฝานไม่ใช่คนกระจอก ฉันเคยท่องไปในใต้หล้า เจอนักบู๊นับไม่ถ้วน แต่ยังไม่เคยเจอใครยกระดับอย่างรวดเร็วและดุดันเหมือนลู่ฝานสักคน อีกทั้งวันนี้ดูเหมือนยังใช้เขตวิถีที่เซียนบู๊เท่านั้นถึงจะใช้ได้ออกมาด้วย ถึงเอาชนะคุณหนูได้ภายในครั้งเดียว”

ธิดาเทพแววตาวูบไหวแปลกๆ เธอพึมพำว่า “เขตวิถีเหรอ อันที่จริงกระบวนท่าสุดท้ายที่เขาปล่อยออกมา เหมือนเขตวิถีของเซียนบู๊จริงๆ แต่เขาไม่ใช่นักบู๊แดนปราณฟ้าด้วยซ้ำ จะใช้เขตวิถีได้ยังไง”

ผู้อาวุโสตอบว่า “ใช่ คุณหนูลองคิดดูดีๆ ตั้งแต่เราเห็นลู่ฝานขึ้นเวทีประลองครั้งแรก พละกำลังของเขาพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วหรือเปล่า ตอนสู้กับผู้ฝึกชั่วร้ายอย่างเสอหลิง เขายังใช้วิชาอสูรเข้าสิงอยู่เลย สู้กันแบบทุ่มสุดชีวิต แต่เมื่อเขาสู้กับเทียนชิงหยาง กลับแสดงวิทยายุทธแดนปราณดินชั้นแปดออกมา ไม่จำเป็นต้องใช้วิชาอสูรเข้าสิง สู้จนเทียนชิงหยางที่ใช้วิชาออกมาจนหมดพลังปราณผกผัน ยังไม่ใช่แค่นั้น หลังผ่านไปครึ่งเดือน พอเขากลับมาจากเจดีย์ยา ก็เอาชนะจ้าวหมิงหยู่ ศิษย์ของอสูรศักดิ์ได้ด้วยกระบวนท่าเดียว สุดท้ายยังแสดงทักษะวิชาบู๊ที่เหมือนเขตวิถีออกมา เอาชนะคุณหนูได้อีก”

ผู้อาวุโสพูดอย่างเข้าใจว่า “คุณหนู ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปแจ้งเขา ให้เขาร่วมเดินทางไปกับเราในวันพรุ่งนี้”

ธิดาเทพพยักหน้าเบาๆ มองผู้อาวุโสเดินออกไป

ยกยิ้มร้ายกาจตรงมุมปาก เธอไม่เชื่อว่าวิทยายุทธของลู่ฝานทั้งหมดในตอนนี้ ได้มาจากการฝึกฝนอย่างยากลำบากของเขา

ต้องมีสมบัติล้ำค่าอยู่บนตัวลู่ฝานแน่ๆ

ธิดาเทพมั่นใจในความคิดของตัวเอง เหมือนการทำแบบนี้ทำให้เธอสบายใจขึ้นมานิดหน่อย

เพราะเธอไม่ได้แพ้เพราะลู่ฝาน แต่แพ้เพราะสมบัติบางอย่างในมือลู่ฝานต่างหาก

…...