เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1401

ประเทศหลิง ดินแดนแห่งภูเขาและสายน้ำที่สวยงาม

ภูเขาเขียวชอุ่ม น้ำใสสะอาด อากาศทั้งสี่ฤดูราวกับฤดูใบไม้ผลิ และมีประวัติศาสตร์มาอย่างยาวนาน

ประเทศนี้เป็นเมืองในอากาศ ที่ลอยอยู่สูงเหนือท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล ไม่มีกำแพงเมือง มีแต่ต้นไม้โบราณที่สูงตระหง่านเสียดฟ้าทอดยาวเป็นแถบ ซึ่งมีภูเขาและแม่น้ำที่สวยงามซ่อนอยู่ภายใน

ด้านนอกเมืองเป็นน้ำตก ที่ไหลลงมาจากบริเวณขอบเขตแดน และไหลทอดยาวลงไป

การไหลลงของน้ำดูเหมือนจะทอดยาวลงไปอย่างไม่รู้จบ ภายในนั้นมีปลาบินหลากหลายชนิดแหวกว่ายน้ำกระโดดไปมามากมาย จนทำให้ลู่ฝานและพวกพ้องที่อยู่ในรถม้านั้น ตกตะลึงกันอย่างที่สุด

ช่างเป็นเมืองหลวงที่มีทิวทัศน์บรรยากาศธรรมชาติที่สวยงามเสียจริง

ลู่ฝานและคนอื่น ๆ ที่ติดตามรถม้าของมหาเสนาบดีหลินมานั้น ได้ลงจากรถม้าที่เขตชายแดนเมือง

เวลานี้ทุกคนมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า น้ำตกที่ไหลลงมานั้น ได้แบ่งแยกออกเป็นหลายลักษณะ

มีทั้งแบบที่ไหลลงมา ไหลวน และไหลกระจาย

มหาเสนาบดีหลินหันหลังไปมองลู่ฝานและคนอื่น ๆ อย่างยิ้มแย้มพร้อมกับพูดขึ้นว่า: “แขกทุกท่าน ในเมืองไม่สะดวกที่จะขับเคลื่อนรถม้า ขอเชิญขึ้นไปบนเรือของฉันเถอะ! ”

ลู่ฝานและคนอื่น ๆ จ้องหน้าสบตากัน แล้วก็พยักหน้า

ธิดาเทพเก็บรถม้าขึ้น แล้วทุกคนก็กระโดดขึ้นไปบนเรือของมหาเสนาบดีหลิน

เรือใหญ่ได้แล่นตามกระแสน้ำเข้าไปในเมืองอย่างช้า ๆ เวลานี้บนท้องฟ้า เต็มไปด้วยผู้คนของประเทศหลิงที่กำลังเหาะเหินโบยบินอยู่ราวกับผีเสื้อ

พวกเขาตัวเบาอย่างที่สุด และมองไปยังลู่ฝานกับพวกพ้องอย่างตกตะลึง ราวกับว่ามองเห็นอสูรสัตว์ประหลาดอย่างไรอย่างนั้น

“พวกเขาเป็นใครกัน? คนพวกนี้มาจากที่ไหน”

“ไม่รู้สิ พวกเขามีรูปร่างหน้าตาที่แปลกประหลาดเสียจริง”

ลู่ฝานเองก็เป็นผู้ที่ดึงดูดสายตาของทุกคนให้มาจับจ้องอยู่บ่อยครั้ง แต่วันนี้กลับเป็นครั้งแรกที่รู้สึกได้ว่ากำลังถูกผู้คนมองว่าเป็นอสูรร้าย

ลู่ฝานยิ้ม และพูดขึ้นว่า: “เกรงว่าพวกเขาคงยากที่จะเข้าใจ ว่าทำไมพวกเราถึงไม่มีปีก! ”

มหาเสนาบดีหลินหันมายิ้มและพูดว่า: “ถูกต้อง ผู้คนในประเทศหลิง พบเห็นคนจากประเทศอื่นน้อยครั้งมาก คุณชาย ฉันเห็นว่าดวงตาของนายไม่เหมือนผลึกน้ำแข็ง น่าจะไม่ใช่คนของประเทศเป่ยเสินล่ะสิ! ”

ลู่ฝานยกมือแสดงความเคารพและตอบกลับว่า: “ฉันชื่อลู่ฝาน เป็นคนของประเทศอู่อาน! ”

มหาเสนาบดีหลินมีสีหน้าที่แปลกไป ยิ้มและพูดขึ้นว่า: “ที่จริงแล้วก็คือคุณชายลู่แห่งประเทศอู่อานนั่นเอง ต้องขออภัยด้วย ถ้าอย่างนั้นคุณชายลู่ ก็คงจะเป็นองค์ชายแห่งประเทศอู่อานล่ะสิ! ”

ลู่ฝานยิ้มและตอบกลับว่า: “ฉันก็แค่ทหารนักบู๊คนหนึ่งเท่านั้น”

มหาเสนาบดีหลินคิดว่าลู่ฝานก็แค่ถ่อมตัว แต่เวลานี้ธิดาเทพกลับยิ้มและพูดขึ้นว่า: “คุณชายลู่ฝานไม่ใช่องค์ชายของประเทศอู่อานจริง ๆ เขาคือขุนนางระดับป๋อขั้นที่หนึ่งคนใหม่แห่งประเทศอู่อาน”

มหาเสนาบดีหลินขมวดคิ้วขึ้น เมื่อได้ยินว่าลู่ฝานเป็นแค่ขุนนางระดับป๋อขั้นที่หนึ่งเท่านั้น ดวงตาก็พลันแฝงไปด้วยความดูถูกขึ้นมาเล็กน้อย

มหาเสนาบดีหลินหันหน้ามองไปที่ธิดาเทพ พร้อมกับยิ้มและพูดขึ้นว่า: “อย่างนั้นก็คงจะร่วมเดินทางมาพร้อมกับธิดาเทพเพื่อเปิดประสบการณ์มองดูโลกทรรศน์ใหม่ ๆ ล่ะสิ ธิดาเทพ การเดินทางมาในครั้งนี้ ก็เพื่อจะมาทำการประลองยุทธคัดเลือกใช่ไหม? ”