เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 141

หลินฉีไม่สามารถหลบได้ ใครก็ไม่คาดคิดว่า กระบี่ของลู่ฝานจะเร็วขึ้นระหว่างทาง อีกทั้งยังเพิ่มความเร็วอย่างน่ากลัวด้วย

ลู่ฝานไม่ได้ใช้แรงมากเท่าไร เพราะแค่สายตาเท่านั้น

แต่ความเร็วอันแข็งแกร่ง ทำให้กระบี่ของลู่ฝานแทงทะลุพลังปราณที่คุ้มกันหลินฉีได้อย่างง่ายดาย ถึงแม้กระบี่หนักของลู่ฝานจะไม่คม ปลายกระบี่ก็ไม่ได้แหลมมาก

ปลายกระบี่สัมผัสกับท้องของหลินฉี ลู่ฝานรีบกักแรงเอาไว้ไม่น้อย เขาสัมผัสได้ว่าถ้าตัวเองไม่กักแรงไว้ หลินฉีต้องโดนเขาแทงทะลุแน่

ลู่ฝานไม่อยากฆ่าคนสถาบันเดียวกันในคณะหนึ่งเดียว นั่นจะทำให้เขาโดนไล่ออกจากสถาบัน

หลินฉีโดนลู่ฝานแทงจนกระเด็นออกไป ความเจ็บปวดสุดขีด แผ่ซ่านมาจากท้อง ทำให้เขากระอักเลือดออกมาเหมือนน้ำพุบนพื้นดิน

ปราณชี่ของลู่ฝานเข้าไปในตัวเขา แผ่การควบคุมและทำลาย สุดท้ายระเบิดในตัวของเขา

หลินฉีกระแทกลงกับพื้น ตัวกระตุกอยู่ครู่หนึ่ง

ลู่ฝานชักมือกลับมาช้าๆ เขาดูสุขุมและสบายใจมาก

ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรมาก กระบี่ธรรมดาๆ ไม่กี่ครั้ง เหมือนหั่นผักหั่นผลไม้อะไรทำนองนั้น ทำให้หลินฉีที่เกือบจะเข้าสู่แดนแดนปราณนอก ล้มกระเด็นลงบนพื้น

"เขาไม่ใช่แดนปราณในชั้น4 แน่นอน ไม่ใช่แน่นอน เด็กปีศาจ มีปีศาจปรากฏในคณะหนึ่งเดียว"

หลางเจี้ยนพึมพำออกมา มองลู่ฝานด้วยแววตาวูบไหว

พละกำลังเช่นนี้ ถึงเขาเป็นครู แล้วขึ้นไปสู้กับลู่ฝาน โอกาสชนะคงมีไม่มาก

พลังมากมาย ลึกล้ำเกินคาดเดาของลู่ฝาน ทำให้หลางเจี้ยนตะโกนออกมาว่าปีศาจ

จางเยว่หานมองหลินฉีที่ล้มลงบนพื้นอย่างสติแตกกระเจิง เธอไม่เข้าใจ ทำไมศิษย์พี่หลินฉีของเธอถึงแพ้เหมือนกัน