อาจารย์เต้ากวงตื่นเต้นจนพูดไม่ออก สบถในใจไม่หยุดว่า "ฉันเกือบจะฆ่าลู่ฝานตาย ถ้าอาจารย์ยังอยู่ แล้วรู้ว่าฉันเกือบฆ่าผู้สืบทอดสายเลือดหนึ่งเดียวตาย เขาต้องฆ่าฉันตายแน่ๆ!"
สายตาที่ทั้งสองมองลู่ฝานเหมือนซาตานเห็นคนงาม อีกทั้งยังเป็นสาวงามที่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียงด้วย ประกายในแววตาเหมือนเปลวไฟลุกโชน
ศิษย์พี่หานเฟิงตั้งสติได้ ต่อมา หานเฟิงหัวเราะแล้วพูดว่า "ดูทำท่าเข้า ให้ตายเถอะ ถ้าไม่หาเรื่องใส่ตัว ก็ไม่ต้องเจอสถานการณ์ยากลำบาก นายไม่รู้เหรอ อวดดีสมควรเจอฟ้าผ่า ต้านทานไม่ได้แม้แต่กระบี่เดียว นายยังกล้าทำอวดดี นายคิดว่าตัวเองเป็นฉันหรือไง! ศิษย์น้องลู่ฝาน จัดการเขาสุดกำลังไปเลย ให้เขาอีกสักกระบี่"
สีหน้าฉู่เทียนโหดเหี้ยมขึ้นมา หลินฉีเป็นคู่ต่อสู้ที่สูสีกับเขา เมื่อปีก่อน แม้ตอนนั้น เขาไม่ได้ใช้ดาบเทียนควบ เคล็ดวิชาบู๊ระดับดิน แต่ตอนนั้นหลินฉีไม่ได้สู้สุดชีวิตเช่นกัน จากเบื้องลึกของคณะบังเหิน หลินฉีมีเคล็ดวิชาบู๊ระดับดินก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ศิษย์น้องลู่ฝานสามารถจัดการหลินฉีจนเป็นแบบนี้ด้วยกระบี่เดียว งั้นแสดงว่าเขาสามารถจัดการตัวเองได้ จนไม่เหลือแม้แต่กางเกงใน
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ฉู่เทียนถอนหายใจออกมา ศิษย์น้องลู่ฝานมาคณะหนึ่งเดียวแค่ครึ่งปี แค่ครึ่งปีเท่านั้น!
คนคณะบังเหินพูดอะไรไม่ออก หวังเพียงว่าหลินฉีจะไม่แพ้แค่กระบี่เดียวแบบนี้ นายรีบลุกขึ้นมาสิ!
เหมือนคำขอของพวกเขาได้ผล หลินฉีลุกขึ้นมาช้าๆ
รอยแผลจากกระบี่ตรงหน้าอก ฉีกจนเห็นกล้ามเนื้อด้านใน
หลินฉียกมือสัมผัสแผลของตัวเอง เมื่อเห็นเลือด ผมของหลินฉีชี้ขึ้น
"ลู่ฝาน!"
เหมือนหลินฉีพูดลอดไรฟันออกมา
พลังปราณระเบิดออกมา ดาบยาวในมือขวา ใหญ่ขึ้นหนึ่งเท่า
เมื่อดาบออกมา เหมือนหลินฉีเป็นหนึ่งเดียวกับดาบ พุ่งเข้าไปฆ่าลู่ฝาน พลานุภาพที่ไม่สิ้นสุด เต็มไปด้วยความอาฆาต
อะไรที่ว่าพอเป็นพิธี อะไรที่ว่ามิตรภาพในคณะ ตอนนี้เป็นแค่สิ่งบ้าบอในสายตาหลินฉี
ฆ่า!ฆ่า!ฆ่า!
เหมือนเสียงคำรามของสัตว์อสูร พลานุภาพของหลินฉีในตอนนี้ ไม่ต่างจากนักบู๊แดนปราณนอกแล้ว
ดาบยาวฟาดลงมา พลังปราณแหลมคมเป็นอย่างมาก
ลู่ฝานสุขุม ไร้ความเกรงกลัว ยกกระบี่หนักเข้าไปรับ
หนึ่งดาบ ห้าดาบ สิบดาบ ร้อยดาบ
ทันใดนั้น หลินฉีสะบัดออกมาเป็นร้อยดาบ
พลังดาบอันน่ากลัวทำให้พื้นใต้เท้าลู่ฝาน ยุบลงไปเรื่อยๆ
แต่ลู่ฝานไม่เป็นอะไรสักนิด กระบี่หนักในมือเหมือนสิ่งมีชีวิต ไม่ว่าหลินฉีจะใช้ดาบอย่างไร เขาสามารถต้านทานได้หมด
การเคลื่อนไหวของหลินฉีดูช้าลงในสายตาลู่ฝาน เมื่อมองออกชัดเจน ลู่ฝานสามารถต้านทานได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...
เปลี่ยนชื่อเว็บไซต์อีกครั้งเป็นครั้งที่3นับแต่ได้เข้ามาอ่าน สัญญานของการไปต่อ...
พยายามชำระเงินจากทั่ให้บนprofile จำนวน$4.99 แต่ไม่สำเร็จ ทดลองจ่ายเงินซื้อสินค้าออนไลน์ก็ผ่าน ซึ่งแสดงว่าcardไม่มีปัญหา บอกได้ไหมว่ามีปัญหาที่ไหน หรือว่ายังไม่ได้แปลเพิ่ม จึงยังไม่ต้องจ่าย มีข้อสงสัยมากมาย ชี้แจงสักหน่อยได้ไหม...
รอจนหมดหวัง...
อ่านถึง2276ครบ2รอบแล้วครับ ไม่แปลต่อแล้วเหรอ...