เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1411

ในที่สุดมหาเสนาบดีหลินก็เก็บอาการเหยียดหยามในสายตาลงบ้างแล้ว เวลานี้รู้สึกว่าลู่ฝานนั้นมีลับลมคมในยากที่จะคาดเดาได้จริง ๆ

แต่ในความเป็นจริงแล้ว ลู่ฝานรับรู้เข้าใจอย่างชัดเจนถึงพลังความสามารถของธิดาเทพว่าอยู่ในระดับไหน รวมไปถึงพลังความสามารถของชายชราที่อยู่ด้านหลังของหล่อนคนนั้นด้วย

ธิดาเทพเองก็เกือบที่จะถึงขั้นนักบู๊แดนปราณฟ้าแล้ว ส่วนพลังความสามารถของชายชราคนนั้นก็ยิ่งคาดเดาไม่ถูก

ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์คิดที่จะรั้งตัวเธอเอาไว้ ลำพังแค่อาศัยตนเองและพวกทหารปีกเงิน ทหารปีกทอง รวมไปถึงพวกทหารเกราะเถาวัลย์เหล่านั้น คงจะไม่มีทางเป็นไปได้เลย

นอกจากเขาจะเรียกนักบู๊แดนปราณฟ้าทั้งสามคนในสังกัดของเขามาทั้งหมด ไม่แน่อาจจะเป็นไปได้

แต่ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์จะกระทำแบบนั้นไหม?

ลู่ฝานคิดว่าคงจะไม่

คงไม่มีใครที่จะโง่เขลาเพื่อชิงตัวผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วถึงขนาดยอมสละกำลังพลทั้งหมดของตนเองหรอก

ตราบใดที่ยังเป็นคนที่มีสติและจิตใจเป็นปกติ ก็คงจะไม่ทำแบบนี้แน่

ยิ่งไปกว่านั้น เป็นไปได้เลยที่ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เองจะสั่งให้ยอดฝีมือทั้งสามคนนั้นติดตามอยู่ข้างกายตนเองตลอดเวลา เพราะเมื่อครู่มหาเสนาบดีหลินพูดว่า พวกเขากำลังพิทักษ์ปกครองทั้งสามทิศของประเทศหลิงอยู่ไม่ใช่เหรอ?

ถ้าอย่างนั้นธิดาเทพก็คงจะปลอดภัยไม่เป็นอันตรายอย่างแน่นอนแล้ว!

มหาเสนาบดีหลินเหมือนจะไม่ค่อยแน่ใจ เดินออกมาจากตำหนักบรรทม และถามขึ้นอีกรอบว่า: “แน่ใจนะว่าธิดาเทพปลอดภัยดี? ”

ทหารเกราะเถาวัลย์ที่อยู่ด้านนอกตอบกลับว่า: “แน่ใจ”

ฝ่าบาทประเทศหลิงถอนหายใจยาวและพูดว่า: “ยังดี ยังดี”

มหาเสนาบดีหลินเองก็ถอนหายใจ และพูดว่า: “ตกลง ท่านป๋อลู่ฝาน อีกสักครู่นายไปคุยกับธิดาเทพแล้วกันนะว่า จะออกเดินทางกลับในวันนี้ หรือว่าพรุ่งนี้”

ลู่ฝานพูดขึ้นว่า: “ฉันเองหวังว่าพรุ่งนี้จะเดินทางกลับ ตกลง ฉันจะนำเรื่องทั้งหมด บอกกับธิดาเทพ”