เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1413

วันรุ่งขึ้น แสงแดดจ้าอากาศแจ่มใส

ที่ปลายเขาเทพ มีเงาของผู้คนจำนวนมาก

มีการสร้างแท่นสูง ลอยอยู่เหนือพื้นดินขึ้นไปกว่าสามวา

ปูด้วยพรมแดง ก่อขึ้นด้วยอิฐหยก โดยแท่นสูงแห่งนี้ ดูสวยงามโอ่อ่าเป็นอย่างมาก

วันนี้ ก็คือวันที่ธิดาเทพแห่งประเทศเป่ยเสินจัดตั้งสังเวียน เชื้อเชิญนักบู๊หนุ่มของประเทศหลิงทั้งหมดมาประลองยุทธ โดยกลุ่มผู้คนตะโกนโห่ร้องเสียงดัง นักบู๊ของประเทศหลิงจำนวนนับไม่ถ้วน ต่างก็มองไปที่แท่นสูงนั้นด้วยความยิ้มแย้ม เหมือนว่าหลายปีมานี้ประเทศหลิงไม่มีการจัดงานที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ขึ้นเลย!

“ฝ่าบาทมาถึงแล้ว! ”

เสียงดังมาจากขอบฟ้า กลุ่มองครักษ์เกราะเถาวัลย์เขียวลากเส้นลำแสงสีเขียวขึ้นในอากาศ

บนร่างกาย ดอกไม้ห้าสีที่บานสะพรั่ง ค่อย ๆ ลอยลงมา

ท่ามกลางดอกไม้ พวกขุนนางทั้งหมดของประเทศหลิง ได้พาลู่ฝานและคนอื่น ๆ มากันพร้อมเพรียงอย่างเป็นระเบียบ

แสงและสีสันเปล่งประกาย ระยิบระยับอย่างที่สุด

ดอกไม้ห้าสีขนาดใหญ่นั้นได้หยุดลงตรงด้านหน้าของแท่นสูง ฝ่าบาทประเทศหลิงแสดงท่าทางที่ตื่นเต้นอย่างมาก แต่มหาเสนาบดีหลินที่อยู่ข้างกายของเขา กลับมองไปยังธิดาเทพและคนอื่น ๆ อย่างหมางเมิน

มหาเสนาบดีหลินค่อย ๆ ขยับตัวเคลื่อนมาอยู่ใกล้กับลู่ฝานและพวกพ้อง

มหาเสนาบดีหลินมองไปที่ลู่ฝาน และพูดว่า: “ท่านป๋อลู่ ธิดาเทพของพวกนาย ไม่คิดที่จะกลับออกไปจริง ๆ เหรอ? ระวังจะสิ้นชีวิตลงด้วยนะ”

ลู่ฝานถอนหายใจและพูดว่า: “ฉันได้พูดคุยกับธิดาเทพแล้ว หล่อนไม่อยากกลับออกไป ฉันเองก็หมดหนทาง! ”

มหาเสนาบดีหลินพูดเบา ๆ ว่า: “ท่านป๋อลู่ ฉันคิดว่านายควรที่จะพูดเตือนธิดาเทพของพวกนายอีกสักครั้งหนึ่ง ฉันได้ยินมาว่า ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ได้เริ่มระดมพลยอดฝีมือชั้นยอดที่เป็นลูกน้องของเขากลับมากันแล้ว”