เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1414

ลู่ฝานพูดขึ้นอย่างยิ้มแย้ม: “ทำไม เธอหวังที่จะให้ฉันเป็นเหรอ? ”

หลิงเหยาหยิกไปที่ท่อนแขนของลู่ฝานอย่างแรงและพูดขึ้นว่า: “หวังที่ไหนกันล่ะ นายเป็นคู่พรหมลิขิตของฉันต่างหาก แต่ธิดาเทพนั้นเมื่อพูดแล้วก็ไม่รักษาคำพูด คาดว่าคงเป็นแค่คำพูดหนึ่ง ที่ล่อลวงคนอื่นไปทั่วเท่านั้น! ”

ลู่ฝานอมยิ้มโดยไม่พูดอะไร สำหรับเรื่องนี้เขาไม่เคยคิดว่าเป็นความจริงมาก่อนเลย

ไม่เพียงแต่เขา ขุนนางทั้งราชสำนักของประเทศอู่อาน คาดว่าก็คงไม่มีใครเชื่อในเรื่องนี้เป็นแน่

จำได้ว่าตอนที่เขาทูลลาต่อฉินซางต้าตี้นั้น ฉินซางต้าตี้และคนอื่น ๆ ยังหัวเราะเขาด้วย เพราะไม่นึกว่าเขาจะเชื่อในคำพูดของธิดาเทพ

ธิดาเทพอยากจะทำอะไรก็เชิญตามสบาย อยากที่จะประลองยุทธก็ประลองยุทธ ลู่ฝานไม่อยากที่จะพูดมาก หวังเพียงว่าเธอจะรักษาคำพูดทำตามข้อตกลง พาเขาไปยังประเทศตันเซิ่ง และพาเขาเข้าไปภายในประเทศตันเซิ่งก็เพียงพอแล้ว!

อย่างน้อยจนถึงตอนนี้ ธิดาเทพก็ยังคงแสดงความเป็นมิตรต่อกัน และยังคงมีท่าทางที่จะปฏิบัติตามข้อตกลงที่ให้กันไว้อยู่

บนแท่นสูง เมื่อธิดาเทพพูดจบ นักบู๊ของประเทศหลิงคนหนึ่งก็กระโดดขึ้นมา

ในมือถือหอกไม้ยาว และยังจะเปล่งประกายแสงสีทองอีกด้วย

นักบู๊ของประเทศหลิงคนนี้ยิ้มแย้ม และพูดขึ้นว่า: “ฉันคือเจี๋ยหลิน เป็นนักบู๊แดนปราณนอกอันดับหนึ่งแห่งเมืองท้องฟ้า! ขอความกรุณาจากธิดาเทพด้วย! ”

แดนปราณนอก?

ลู่ฝานแทบจะหัวเราะออกมา

นักบู๊แดนปราณนอกยังกล้าที่จะขึ้นสังเวียนมาท้าประลองด้วย ช่างไม่รู้เสียจริงว่าคำว่าตายนั้นสะกดอย่างไร

สีหน้าท่าทางของธิดาเทพ ก็ประหลาดใจเหมือนกัน ในความเห็นของเธอประมาณว่า การที่คู่ต่อสู้แบบนี้ขึ้นสังเวียนมาท้าประลอง มันช่างเป็นการดูถูกเหยียดหยามเธออย่างมากทีเดียว!

แต่นักบู๊ที่ชื่อเจี๋ยหลินผู้นี้ กลับดูมีความมั่นใจอย่างที่สุด พลังปราณสีขาวนวลในร่างกายพลุ่งพล่านขึ้น แสดงถึงพลังอานุภาพที่น่าเกรงขาม