เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1420

เศษหินกระจัดกระจายไปทั่ว และต้นไม้ยักษ์ก็ส่งเสียงอู้อี้ขึ้น

พวกธิดาเทพทั้งสองคนรีบหลบหลีก แต่กลับพบว่าเสาแสงที่อยู่ด้านหลังนั้นไล่ตามมาไม่หยุด และยังเพิ่มความเร็วขึ้นอย่างน่าตกใจด้วย

“การลงโทษจากกฎแห่งสวรรค์! ”

ชายชราอุทานขึ้นด้วยความตกใจ วิธีการนี้ มันช่างเป็นทักษะวิชาที่ล้ำเลิศยิ่งนัก

ต่อให้เป็นยอดฝีมือเซียนบู๊ของพวกเขาประเทศเป่ยเสิน ก็มีไม่กี่คนที่สามารถทำได้ เพราะนั่นจะต้องเข้าใจในวิถีแห่งฟ้าดินอย่างลึกซึ้งเลยทีเดียว

“คุณหนู รีบหนีไป ฉันจะขัดขวางเขาเอง! ”

ชายชราเคลื่อนตัวขึ้นมาข้างหน้า แล้วใช้ฝ่ามือตีไปที่แผ่นหลังของธิดาเทพ

ฝ่ามือแฝงด้วยพลังอันอ่อนโยน ทำให้ธิดาเทพตัวลอยไปไกล

เงาร่างของชายชราถูกเสาแสงโอบล้อมในทันที ทางธิดาเทพก็โมโหจนร่างกายสั่นเทาไปหมด แต่ก็ยังคงหันหลังกลับและมุ่งหน้าตรงไปยังทิศทางที่ลู่ฝานอยู่

แม้ว่าจะอยู่ท่ามกลางการต่อสู้ที่ดุเดือดขนาดนี้ แต่ธิดาเทพก็ยังสังเกตการเคลื่อนไหวทางนั้นของลู่ฝาน

กระบี่เทพน้ำแข็งหมื่นปีในมือฟาดฟันอย่างบ้าคลั่ง บริเวณจุดที่ผ่านนั้น ผลึกน้ำแข็งละลานตาไปหมด

ทั้งที่มีระยะห่างกันแค่พันวา แต่ธิดาเทพกลับรู้สึกว่าเคลื่อนไหวไปข้างหน้านั้นมันช่างยากเย็นเหลือเกิน

ไม่ว่าจะเป็นองครักษ์เกราะเถาวัลย์ หรือผู้พิทักษ์คุ้มกันเมืองของประเทศหลิงก็ตาม แม้ว่าจะมีวิทยายุทธที่ไม่สูงนัก แต่ด้วยกำลังพลที่เหนือกว่า เข้าโจมตีทั้งด้านหน้าและหลัง อย่างไม่เกรงกลัวความตาย ราวกับปาทังกา ที่พุ่งเข้าสังหารธิดาเทพอย่างไม่หยุด

มองจากระยะไกล ก็เหมือนกับจุดแสงสีฟ้ากำลังเผชิญหน้ากับเมฆดำ

ลู่ฝานที่หลบหนีเอาชีวิตรอดอยู่อย่างรวดเร็วนั้น ก็มองเห็นเหตุการณ์นี้แล้ว ทันใดนั้น ลู่ฝานก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า: “เจ้าดำ ไปรับธิดาเทพหน่อย รีบไปเร็ว! ”

เจ้าดำส่งเสียงคำรามไม่หยุด พร้อมกับอ้าปากพ่นเปลวเพลิงไปในอากาศ

อากาศธาตุแหลกสลายไปนับไม่ถ้วน เปลวเพลิงนำมาซึ่งลมพายุ พัดโหมทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบข้าง

เจ้าดำพ่นเปลวเพลิงออกมา จนเกิดเส้นทางโล่ง กระพือปีกบินขึ้นสูง โดยเจ้าดำใช้แรงพลังทั้งหมดเหมือนกับตอนกินนม แม้ว่าตอนที่มันกินนมนั้นจะไม่ต้องใช้แรงมากขนาดนี้ก็ตาม

“ธิดาเทพ! ”

ลู่ฝานตะโกนเสียงดังขึ้น ลำแสงกระบี่ปรากฏ ฟ้าดินสูญสลาย

กระบี่ฆ่าพิชิตฟ้า!

อักษรคำว่าฆ่าขนาดใหญ่เก้าตัว มุ่งตรงสังหารไปยังกลุ่มคนที่โอบล้อมอยู่ด้านข้างของธิดาเทพ