เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1425

พวกราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ค่อยๆ หายไปจากสายตาลู่ฝาน

จนกระทั่งพวกเขาหายไปจนหมด ลู่ฝานจึงเก็บปราณชี่ของตัวเองกลับมา ปรากฏตัวบนท้องฟ้าอีกครั้ง

“อันตรายมาก!”

หลิงเหยาพูดเสียงเบา

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “อันตรายจริงๆ แต่ทำไมพวกเขาถึงกลับมาล่ะ”

ธิดาเทพพูดว่า “มีโอกาสเป็นไปได้มากว่าพวกเขากลับมาเอาอะไรบางอย่าง ไม่แน่พวกเขาอาจกลับมาหาสมบัติของประเทศหลิงก็ได้!”

ทุกคนเห็นด้วยกับความคิดของธิดาเทพ ลู่ฝานพูดว่า “ไม่ว่าพวกเขากลับมาเอาอะไร แต่ดูเหมือนพระราชวังจะไม่ปลอดภัยเหมือนที่คิดไว้แล้ว เราต้องระวังมาก ในเมื่อราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์พาคนกลับมาแค่ไม่กี่คน แสดงว่าเขาไม่คิดจะอยู่ในวังนาน อีกทั้งทำไมซงเหวินถึงคำนวณหาตำแหน่งของเราได้”

ในใจลู่ฝานเต็มไปด้วยความสงสัย วิชานับนิ้วเพื่อทำนาย ก็สามารถรู้ตำแหน่งของคนอื่นได้ เขาไม่เคยเห็นในประเทศอู่อานเลย

ไม่ว่าจะเป็นเซียนบู๊หรือขุนพลังสุดเหนือฟ้าแบบอาจารย์เขา ก็เหมือนไม่สามารถทำได้

ซงเหวินเป็นแค่แดนปราณฟ้าธรรมดา มีความสามารถอะไรถึงฝึกวิชานี้ได้

ธิดาเทพแววตาวูบไหว ทั้งสองคนมองไปด้านหลังพร้อมกัน จ้องฝ่าบาทหญิงที่ยังนอนสลบอยู่

มีเพียงเธอที่สามารถทำให้นักบู๊ประเทศหลิงสะกดรอยตามได้ และมีเพียงคนที่ฐานะสูงส่งแบบเธอ ถึงจะทำให้คนทิ้งร่องรอยการตามฆ่าไปทั่วทั้งประเทศหลิงได้ ถ้าเป็นเช่นนี้ถึงพออธิบายได้ว่าทำไมนักบู๊อย่างซงเหวิน ถึงคำนวณหาเส้นทางการเดินทางของพวกเขาได้ สาเหตุก็คือพวกเขาพาคนที่ผู้แข็งแกร่งประเทศหลิงกำลังตามหาตัวอยู่

ธิดาเทพพูดเสียงเย็นชาว่า “จะฆ่าหรือทิ้งไว้”

ด้วยเหตุนี้ลู่ฝานจึงถามสิบสามว่า “สิบสาม นายผนึกโลหิตได้ไหม”

สิบสามพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินเข้ามาหนึ่งก้าว

ลู่ฝานชี้ฝ่าบาทหญิงข้างหน้าแล้วพูดว่า “งั้นก็ดี ใช้วิชาผนึกโลหิตผนึกเธอไว้ จับตาดูเธอไว้ หน้าที่ของนายในช่วงนี้คือผนึกเธอเอาไว้ ห้ามให้เธอเป็นอะไร แล้วก็ห้ามให้เธอเอะอะโวยวายจนกว่าเราจะจัดการเรื่องเรียบร้อย”

สิบสามปาดลงบนฝ่ามือตัวเองอย่างไม่ลังเล เลือดสดหยดลงบนแก้มฝ่าบาทหญิง

พลังปราณปล่อยออกมา ดวงตาสองข้างของสิบสามแปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำทันที

พลังอันบ้าคลั่งปรากฏบนตัวสิบสาม ลู่ฝานอยู่กับสิบสามมานานขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นสิบสามมีท่าทางเหมือนปีศาจแบบนี้