เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1435

เสียงของธิดาเทพสูงขึ้นทันที เหมือนมีความโกรธแค้นไม่สิ้นสุดอย่างไรอย่างนั้น

ตอนนี้ลู่ฝานสงบสติอารมณ์แล้วถามว่า “อับอายอย่างนั้นเหรอ ธิดาเทพ เราประลองกันอย่างยุติธรรม ตัดสินแพ้ชนะชัดเจน มาพูดว่าโดนทำให้อับอายได้ยังไง”

ธิดาเทพพูดอย่างเย็นชาว่า “นายเอาชนะฉัน แม้ฉันไม่อยากยอมรับ แต่นายเอาชนะฉันได้จริงๆ ธิดาเทพประเทศเป่ยเสินผู้ยิ่งใหญ่อย่างฉัน เป็นที่โปรดปรานของสวรรค์ เป็นอัจฉริยะที่หาได้ยาก จะแพ้ให้คนอย่างนายได้ยังไง ตั้งแต่วินาทีที่นายเอาชนะฉัน นายก็กลายเป็นศัตรูของฉันแล้ว ศัตรูที่ไม่ตายก็ไม่จบ!”

หลิงเหยากัดฟันพูดว่า “ไร้ยางอาย”

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “แบบนี้นี่เอง งั้นฉันอยากรู้ว่าทำไมเธอยังรับปากพาฉันไปประเทศตันเซิ่งอีก ทำไมทำตัวเป็นมิตรกับฉันตลอดทาง เธอสามารถกำจัดฉันทิ้งตั้งแต่ออกจากประเทศอู่อาน เธอกับผู้อาวุโสสวีทำแบบนี้ ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้นี่!”

ทันใดนั้น ผู้อาวุโสสวีที่ “บาดเจ็บสาหัสอยู่บนเตียง” เด้งตัวลุกขึ้นมา

ผู้อาวุโสสวียิ้มบางๆ มองลู่ฝานแล้วพูดว่า “ฆ่านายไม่ใช่เรื่องยากอะไรขนาดนั้น ปัญหาคือหลังจากฆ่านาย จะแก้ปัญหาที่ตามมายังไง นายเป็นท่านของประเทศอู่อาน และเป็นนักบู๊อายุน้อยที่ฉินซางต้าตี้ให้ความสำคัญ ถ้าฉันฆ่านายคงสร้างไฟสงครามให้สองประเทศ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เราอยากเห็น ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือนายเพราะมือคนอื่น ส่วนประเทศตันเซิ่ง เหอะๆ คุณหนูพูดเองดีกว่า”

ลู่ฝานเห็นท่าไม่ดี จึงพูดเสียงดุดันว่า “ประเทศตันเซิ่งทำไม”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ธิดาเทพยกหม้อสือฟางในมือขึ้นมา เล่นพลางพูดว่า “จากนั้นฉันก็พบว่านายมีหม้อใบนี้ นักบู๊ธรรมดาๆ มีหม้อของผู้ฝึกชี่ นี่มันสมเหตุสมผลเหรอ อีกทั้งนายยังเอาออกมาใช้ได้ด้วย คิดว่านายเป็นผู้ฝึกชี่ เอาหม้อไว้กลั่นยาหรือไง หม้อใบนี้ต้องเป็นสิ่งของที่ขุนพลังสุดเหนือฟ้าทิ้งไว้แน่ๆ จงใจทำให้เป็นรูปร่างหม้อยา ตบตามนุษย์ ตอนนี้มันเป็นของฉันแล้ว”

ธิดาเทพเก็บหม้อสือฟางเอาไว้ในอก

จู่ๆ ลู่ฝานหัวเราะเสียงดัง

“ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง เธอใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย พาฉันออกจากประเทศอู่อาน เพราะหม้อของฉัน ธิดาเทพ ฉันไม่รู้ว่าเธอฉลาดหรือทำเป็นฉลาด คนที่สามารถเอาชนะเธอได้ต้องอาศัยสิ่งของงั้นเหรอ สรุปได้ดีนะ เธอไม่รู้เหรอว่าในใต้หล้านี้ มีคำพูดที่ว่าชนะเป็นเจ้า แพ้เป็นโจร ชนะก็คือชนะ ไม่ต้องมีเหตุผล”