เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1443

ที่กลางไหล่เขาเทพ

ควันสีม่วงยังคงอยู่ นักบู๊ประเทศหลิงจำนวนมากปิดล้อมที่นี่เอาไว้อย่างแน่นหนา ท่ามกลางหมอกควัน เห็นเงาธิดาเทพกับผู้อาวุโสสวีรางๆ

พวกนักบู๊ปล่อยพลังของตัวเองออกมา ไล่ควันสีม่วงออกไปอย่างต่อเนื่อง

กลางท้องฟ้า ซงเหวิน ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์มาถึงแล้ว

รอยยิ้มสดใสอยู่บนใบหน้าราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ เขาพูดเสียงดังว่า “ได้มาง่ายๆ แบบคาดไม่ถึงจริงๆ คิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะเปิดเผยตัวเอง ซงเหวิน ถ้าวันนี้นายปล่อยให้สองคนนี้หนีไปได้อีก ก็ไม่ต้องมาเจอฉันอีกแล้ว!”

ซงเหวินพยักหน้าพูดด้วยรอยยิ้ม “ท่าน ฉันดูจากสภาพของพวกเขา ฉันว่าฉันไม่ต้องลงมือหรอก ทหารองครักษ์ของเมืองพวกนี้คงจัดการพวกเขาสองคนได้!”

ขณะกำลังพูด นักบู๊รอบๆ แผดเสียงอย่างพร้อมเพรียง

พลังปราณของทุกคนกลายเป็นสายลมแรง พัดควันสีม่วงจนกระจาย

ควันสีม่วงลอยตามลมไปไกล ธิดาเทพกับผู้อาวุโสสวีที่อยู่ในควันสีม่วงถอนหายใจออกมา

หน้าผากทั้งสองคนเต็มไปด้วยเหงื่อ เห็นได้ชัดว่าควันพิษสร้างความทรมานให้พวกเขาไม่น้อย

หันมามองนักบู๊ประเทศหลิงนับไม่ถ้วนที่อยู่รอบๆ ธิดาเทพกัดฟันพูดว่า “ลู่ฝาน ให้ตายเถอะ เขาจงใจทิ้งกับดักนี้ไว้แน่ๆ!”

ผู้อาวุโสสวีใบหน้าโมโหเช่นกัน ปาหม้อสือฟางในมือลงบนพื้น

เอาอาวุธออกมา ผู้อาวุโสสวีจ้องซงเหวินที่อยู่บนฟ้า แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “วันนี้คงพูดดีด้วยไม่ได้แล้ว คุณหนู อีกเดี๋ยวคุณหนูหนีไปเลย ไม่ต้องสนใจฉัน”

ธิดาเทพกัดฟันไม่พูดอะไร

บนท้องฟ้า ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์พานักบู๊ปีกเงินบินเข้ามาช้าๆ

มองธิดาเทพจากไกลๆ ราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์พูดเสียงดังว่า “ธิดาเทพประเทศเป่ยเสิน เธอลักพาตัวฝ่าบาทประเทศหลิง ยกโทษให้ไม่ได้ ฉันขอเตือนเธอให้ยอมจำนนตอนนี้ ไม่งั้นถ้าใช้อาวุธขึ้นมา เธอศพไม่สวยแน่ๆ”

ธิดาเทพแสยะยิ้มพูดว่า “จะสู้ก็สู้เลย ไม่จำเป็นต้องพูดไร้สาระ นายคิดว่าฉันกลัวนักบู๊ประเทศหลิงกระจอกๆ อย่างนายเหรอ!”

เสียงเย็นชาของธิดาเทพ ทำให้นักบู๊ประเทศหลิงทุกคนใบหน้าโมโห