เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1444

กลางท้องฟ้า ซงเหวินกับผู้อาวุโสสวีสู้กันอย่างไม่สามารถปลีกตัวออกมาได้

เห็นได้ชัดว่าวิทยายุทธของซงเหวินเหนือกว่าผู้อาวุโสสวีขั้นหนึ่ง แต่ผู้อาวุโสสวีอาศัยเคล็ดวิชาบู๊ที่ยอดเยี่ยมกับท่าทางการต่อสู้สุดชีวิต ต้านทานซงเหวินเอาไว้ได้

ทั้งสองคนเหมือนแสงสว่างจ้ายิ่งกว่าพระอาทิตย์ ฟาดฟันปะทะกันไม่หยุด ไม่สามารถตัดสินแพ้ชนะได้ทันที

ธิดาเทพรู้สึกว่าพลังปราณของตัวเองเริ่มอ่อนแอลง ถ้าสู้แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ต้องตายที่นี่แน่นอน

ไม่ได้การแล้ว ต้องหนี!

ฝืนกระตุ้นพลังปราณขึ้นมา ธิดาเทพพุ่งไปบนท้องฟ้า

พวกนักบู๊ปีกเงินรีบรวมตัวเป็นกำแพงมนุษย์ กันไม่ให้ธิดาเทพพุ่งไปข้างหน้า

ในกลุ่มคน ลู่ฝานหายตัวหลบอยู่ข้างๆ

มองการต่อสู้ครั้งใหญ่ ลู่ฝานส่ายหน้าเบาๆ

นักบู๊ประเทศหลิงโง่ไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ

ควันสีม่วงพวกนั้นรุนแรงมาก ถ้าไม่พัดมันออกไป ปล่อยให้ควันพิษกัดกร่อนต่อไป ไม่นานธิดาเทพกับผู้อาวุโสสวีคงไม่มีแรงต้านทานแล้ว

แต่ตอนนี้ควันพิษโดนคนพวกนี้พัดออกไปหมด จากนั้นค่อยพุ่งเข้าไปสู้ ช่างเปลืองแรงสิ้นดี

ลู่ฝานมองการต่อสู้อย่างเฉยเมย ในเวลาเดียวกันสายตาจ้องไปยังราชาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ไม่ไกล

ตอนนี้เขายังลงมือไม่ได้ ต้องรอโอกาสที่ดีที่สุด

แม้ลู่ฝานไม่ใช่นักฆ่ามืออาชีพ แต่ตอนเขาเรียนอยู่ที่ตระกูลหลู่ เขาเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับการลอบฆ่าผู้สูงส่ง

ย่อหน้าแรกในหน้าแรกคือ

“ฆ่าผู้สูงส่ง ต้องการแค่จังหวะ ทำเล และความสามัคคีของผู้คนเท่านั้น รู้ทำเลที่ตั้งเพื่อนักฆ่า รู้จักผู้คนเพื่อฆ่าผู้สูงส่ง รู้จังหวะและโอกาสเพื่อฆ่าราชา จังหวะ ทำเล และความสามัคคีของผู้คน รู้หนึ่งในสาม สามารถท่องใต้หล้า รู้สองในสาม ชื่อเสียงสะเทือนยุทธภพ รู้ทั้งสามอย่างสามารถฆ่าได้ทุกคน”

แม้ลู่ฝานไม่ได้ศึกษาอย่างละเอียด แต่เขาพอเป็นคนที่รู้เรื่องจังหวะและโอกาส

จังหวะและโอกาสที่ว่า แบ่งตามหนังสือซับซ้อนมาก

มีเพียงสิ่งเดียวที่ลู่ฝานอ่านเข้าใจ นั่นก็คือโอกาสฆ่าไม่แน่นอน ห้ามลงมือเด็ดขาด