เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1468

สรุปบท บทที่ 1468: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

บทที่ 1468 – ตอนที่ต้องอ่านของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

ตอนนี้ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1468 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ลู่ฝานรับแหวนมาดูครู่หนึ่ง จากนั้นพูดอย่างตกใจว่า “ของดี คิดไม่ถึงว่าแหวนวงนี้จะใช้วิชาผนึกไว้ แหวนอากาศธาตุที่ใหญ่มากเลย!”

ลู่ฝานใช้ปราณชี่ของตัวเองเปิดผนึกออก เทของในแหวนออกมาส่วนหนึ่ง

ทั้งสามคนเพ่งมอง ทันใดนั้นพวกเขาเห็นว่าทั้งหมดเป็นสมุนไพร สูตรยา หม้อสองใบและยาสิบกว่าขวด

ลู่ฝานพูดว่า “คนคนนี้ต้องเป็นผู้ฝึกชี่แน่นอน”

พูดพลางลู่ฝานกวาดตามองสูตรยา แล้วพูดอย่างทอดถอนใจว่า “เป็นปรมาจารย์บำเพ็ญชี่ที่โดดเด่นด้วย สูตรยาพวกนี้เป็นของดีทั้งนั้น!”

พูดพลาง ลู่ฝานเอายาแบ่งให้หลิงเหยากับสิบสาม

ส่วนเขาเก็บสมุนไพรกับสูตรยาเอาไว้ก็เพียงพอแล้ว

หลิงเหยาถามว่า “ลู่ฝาน เขาอาจเป็นคนประเทศตันเซิ่งหรือเปล่า”

ลู่ฝานมองสมุนไพรที่ไม่เคยเห็น แต่คุณภาพยอดเยี่ยมแล้วพยักหน้าพูดว่า “มีโอกาสเป็นไปได้สูง หาดูว่าบนตัวเขามีป้ายผ่านทางหรือเปล่า”

ลู่ฝานตาเป็นประกาย ถ้าคนนี้เป็นคนประเทศตันเซิ่ง บางทีบนตัวอาจมีป้ายผ่านประเทศตันเซิ่งก็ได้

แต่ความจริงโหดร้ายเสมอ พวกลู่ฝานหาของบนตัวเขาหมดแล้ว แม้แต่รองเท้าก็ฉีกดู ก็ยังไม่เห็นป้ายที่ทำให้พวกเขาผ่านชายแดนได้

ลู่ฝานสะบัดมือเอาเปลวไฟเผาศพ จากนั้นพูดว่า “ไม่ง่ายขนาดนั้นจริงๆ หลิงเหยา เราต้องระวังให้มาก เอาแหวนเขามาให้ฉัน อย่าวางไว้ข้างนอก”

หลิงเหยาพูดว่า “ทำไมเหรอ อย่าบอกนะว่าเราจะเจอคนอื่นอีก”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “ฉันมีลางสังหรณ์ เราอาจเจอคนอื่นจริงๆ”

เดินทางต่อไปเรื่อยๆ ลู่ฝานยืนมองอยู่ตรงหัวเรือแบบไม่หลับไม่นอน กระบี่หนักไร้คมเสียบอยู่ข้างหลัง

หลังผ่านไปหนึ่งวัน จู่ๆ ตรงสุดสายตามีแสงสว่าง

เหมือนแสงอาทิตย์แรกยามเช้า แสงเป็นสีส้มเล็กน้อย

จู่ๆ พวกลู่ฝานดีใจเป็นอย่างมาก เดินทางเกือบสามเดือน ในที่สุดก็จะถึงจุดหมายปลายทางแล้ว

แสงสีทองแต่ละแสงคือเรือลำเล็กสีทอง ด้านบนเต็มไปด้วยอักษรยันต์ มีแสงสว่างไสวซ่อนอยู่

บนเรือลำเล็กมีคนสวมชุดคลุมยาวสีทอง พวกเขามองลู่ฝานด้วยสายตาเย็นชา ในมือมีเครื่องรางต่างๆ นานา พลังชี่บนตัวพลุ่งพล่าน

“ผู้ฝึกชี่ เป็นผู้ฝึกชี่ทั้งหมดเลย”

ลู่ฝานพูดเสียงเบา

หลิงเหยากับสิบสามเอาอาวุธของตัวเองออกมา เจ้าดำก็กระโดดขึ้นไปบนไหล่ลู่ฝาน เตรียมสิงร่างตลอดเวลา

“พวกนายเป็นใคร”

ลู่ฝานเป็นฝ่ายตะโกนขึ้นก่อน

เรือลำหนึ่งเคลื่อนตัวเข้ามาช้าๆ คนที่ยืนอยู่ข้างบนเป็นชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมยาวสีทอง มีลายสีม่วงทองตรงไหล่

ผู้ชายพูดเสียงดังว่า “พวกเราคือผู้จัดการดูแลอุโมงค์ข้ามมิตินอกตระกูลหั่วแห่งประเทศตันเซิ่ง ไอ้หนุ่ม ไม่รู้จักพวกเราแล้วหรือไง หึ ฉันจะดูสิว่านายจะหนีไปไหน จ้าวหมิงหยู่ศิษย์อสูรศักดิ์สิทธิ์!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า